Μαρία Καραμάνου
Η νέα σειρά του Netflix, «Εφηβεία», δεν είναι απλώς ένα συγκλονιστικό δράμα — είναι μια ωμή απεικόνιση της σύγχρονης εφηβείας, μιας περιόδου γεμάτης σύγχυση, τοξικές επιρροές και ακατέργαστα συναισθήματα. Με τη σκηνοθετική σφραγίδα του Στίβεν Γκράχαμ και τη στιβαρή πένα του Τζακ Θορν, η σειρά καταφέρνει να συνδυάσει την κινηματογραφική αρτιότητα με ένα κοινωνικό σχόλιο που δύσκολα αφήνει τον θεατή ανεπηρέαστο.
Η ιστορία που σοκάρει
Η πλοκή ξεκινάει με μια από τις πιο δυνατές εναρκτήριες σκηνές: ο 13χρονος Τζέιμι συλλαμβάνεται από την αστυνομία ως ύποπτος για τη δολοφονία της συμμαθήτριάς του Κέιτι. Από το πρώτο λεπτό, η σειρά μας βάζει στο άβολο κάθισμα του παρατηρητή μιας οικογενειακής τραγωδίας που εκτυλίσσεται σε πραγματικό χρόνο. Η κάμερα ακολουθεί κάθε ανάσα, κάθε δάκρυ, κάθε συναισθηματική έκρηξη, κάνοντας τον θεατή να νιώθει πως βρίσκεται εκεί, μάρτυρας μιας ζωής που καταρρέει.
Τεχνική αρτιότητα και ερμηνείες που καθηλώνουν
Η σκηνοθετική προσέγγιση με τα μακρόσυρτα μονοπλάνα, χωρίς διακοπές, αυξάνει την αίσθηση ρεαλισμού. Ο Στίβεν Γκράχαμ, εκτός από συνδημιουργός, ενσαρκώνει με σπαρακτική ειλικρίνεια τον πατέρα του Τζέιμι, έναν άνθρωπο που παλεύει να καταλάβει πώς το παιδί του βρέθηκε στη θέση του κατηγορούμενου. Ο νεαρός Όουεν Κούπερ, στον πρώτο του ρόλο, δίνει μια ερμηνεία τόσο αληθινή και αυθεντική, που δεν αφήνει περιθώρια αμφισβήτησης για το ταλέντο του.
Η σκοτεινή πλευρά της εφηβείας
Αυτό που κάνει τη σειρά πραγματικά ανατριχιαστική είναι η ανάδειξη του κόσμου των σημερινών εφήβων: η ψηφιακή απομόνωση, το διαδίκτυο γεμάτο τοξικές ανδρικές φιγούρες, όπως ο Andrew Tate, και η κουλτούρα του «manosphere» που δηλητηριάζει τις νεαρές ψυχές. Η σειρά δείχνει ξεκάθαρα πώς τα παιδιά εκτίθενται σε ιδέες που δεν μπορούν να επεξεργαστούν, αναπαράγοντας συμπεριφορές που οδηγούν σε οδυνηρές συνέπειες.
Η σειρά αγγίζει με αριστοτεχνικό τρόπο το ζήτημα της τοξικής αρρενωπότητας. Ο Jamie δεν είναι απλώς ένα «κακό παιδί» — είναι προϊόν της κουλτούρας που τον περιβάλλει. Από το σχολικό bullying μέχρι τις προσδοκίες για το τι σημαίνει να είσαι «άντρας», η σειρά φωτίζει τη σκοτεινή πλευρά της ανδρικής ταυτότητας, εκεί όπου η βία και η καταπίεση γίνονται αναπόφευκτες διεξόδοι.
Γονείς και κοινωνία: χαμένοι στη μετάφραση
Ίσως η πιο συγκλονιστική διάσταση της σειράς είναι η αίσθηση ανικανότητας που νιώθουν οι γονείς. Δεν πρόκειται για μια οικογένεια με «προβλήματα» όπως συνηθίζεται σε τέτοιες αφηγήσεις. Είναι καλοί, στοργικοί άνθρωποι που κάνουν ό,τι καλύτερο μπορούν — κι όμως, το παιδί τους βρίσκεται κατηγορούμενο για φόνο. Η σειρά δεν χαρίζει εύκολες απαντήσεις, αντίθετα μας αφήνει με ερωτήματα που χτυπούν την καρδιά της σύγχρονης γονεϊκότητας: Πώς μεγαλώνουμε τα παιδιά μας; Τι αξίες τους μεταδίδουμε; Πόσο έλεγχο έχουμε πραγματικά πάνω στις ζωές τους όταν το κινητό τους είναι το παράθυρο σε έναν ακατανόητο, απάνθρωπο κόσμο;
Γιατί πρέπει να τη δεις
Η «Εφηβεία» δεν είναι εύκολη σειρά. Είναι όμως απαραίτητη. Θα σε σοκάρει, θα σε θυμώσει, θα σε κάνει να σκεφτείς. Αν έχεις παιδιά —ή αν θυμάσαι πώς ήταν να είσαι έφηβος— θα σε κάνει να δεις την πραγματικότητα με άλλο μάτι. Και ίσως, αυτό είναι το μεγαλύτερο της κατόρθωμα.
Είσαι έτοιμος να μπεις στον κόσμο των σημερινών 13χρονων; Μπορεί να μην είναι όπως τον φαντάζεσαι.
