Ανδρονίκη Λασηθιωτάκη
Γιόλα Δαμιανού Παπαδοπούλου
εκδ. Τελεία, σελ. 521
[...] ο Θεός δεν μας στέλνει μια απελπισία για να μας σκοτώσει, αλλά για να ξυπνήσει μέσα μας μια καινούργια ζωή.[...] (σελ. 475)
Της ΑΝΔΡΟΝΙΚΗΣ ΛΑΣΙΘΙΩΤΑΚΗ
Το εξώφυλλο του βιβλίου προϊδεάζει το τι θα ακολουθήσει. Προμηνύει τη μεταφυσική ατμόσφαιρα που θα πρωταγωνιστήσει σε όλη τη διάρκεια των σελίδων του. Φαίνεται επιβλητικό το κτίσμα του ξενοδοχείου πάνω στον λόφο μέσα στο καταπράσινο δάσος. Το γυροφέρνουν σκιές και φαντάσματα που έχουν ρόλο καταλυτικό στην ατμόσφαιρα. Το πούσι σκεπάζει σαν σεντόνι το δάσος, τα ψέματα και τις αλήθειες. Πάνω ψηλά ο καταγάλανος καθάριος ουρανός του Προδρόμου με μια υποψία χαράς και γαλήνης.
Το νέο μυθιστόρημα της Κύπριας συγγραφέως Γιόλας Δαμιανού Παπαδοπούλου εύκολα θα το χαρακτήριζα ως ένα μυθιστόρημα με μεταφυσικά στοιχεία, με στοιχεία ιστορίας τρόμου και έρωτα αλλά και ενός μυθιστορήματος με έντονα χαρακτηριστικά αστυνομικού μυθιστορήματος. Ένα μυθιστόρημα που πατά γερά και κτίζεται πάνω στους μύθους της περιοχής, γύρω από τα ανεξήγητα γεγονότα που συνέβησαν, που διαιωνίζονται μέσα στον χρόνο.
Έχουμε μια μυθοπλαστική ιστορία με αφετηρία τα γεγονότα που συνέβησαν το 1916 και καθόρισαν όλη την εξέλιξη της πλοκή της. Το μεγαλύτερο κομμάτι της ιστορίας διαδραματίζεται κατά την Αγγλοκρατία στην Κύπρο το 1950 με 1952. Έχουμε σημεία εξέλιξής της μέχρι και το 2000 όπου έχουμε την κατακλείδα.
Απλή και λιτή γραφή που προσφέρει περίτεχνα φουρτούνα συναισθημάτων τρόμου, αγωνίας και περιέργειας. Ανατριχιαστικές περιγραφές που σε κάνουν να σφίγγεις τη χούφτα και τα νύχια να πονούν τη σάρκα. Μεστοί κι ολοκληρωμένοι χαρακτήρες. Πολυεπίπεδη εξέλιξη και πλοκή. Μυρωδιές λεβάντας, αγριοτριανταφυλλιάς, νωπής γης, πεύκου και αρμπαρόριζας. Αρώματα ακριβά, ιδρώτας, σαπίλα και μούχλα. Ευωδιαστό αχνιστό ψωμί και γλυκό του κουταλιού. Γέλια και φωνές. Μουσική, τραγούδι και χορός. Φονικά, αυτοκτονίες, βιασμοί, ερωτικά τρίγωνα, ψέματα ή κρυμμένες με δόλο αλήθειες που έφεραν τραγική εξέλιξη στις ζωές των πρωταγωνιστών της ιστορίας. Χλιδάτα πάρτι και επιφανείς επισκέπτες. Μια καταπακτή μυστικών και ραδιουργιών για το «φαίνεσθαι», για το τι θα πει ο κόσμος. Μια κατάρα που κρατά και διαιωνίζεται τρεις γενιές.
Τολμώ να πω πως το μυθιστόρημα έχει δομή αρχαίας τραγωδίας. Ξεκινά με τον πρόλογο. Ο ρόλος του χορού αντικαθίσταται από τους μονολόγους για το αναγκαίο μυθολογικό υπόβαθρο, για την κατανόηση της εξέλιξης των γεγονότων από τον αναγνώστη. Ακολουθούν τα επεισόδια /κεφάλαια καλά σκηνοθετημένα μέσα στον χρόνο. Έχουμε δηλαδή κεφάλαια που πλαισιώνονται και εναλλάσσονται αρμονικά από μονολόγους, οι οποίοι διευρύνουν το μυθολογικό πλαίσιο, καθώς ωθούν τον αναγνώστη να σκεφτεί πάνω σε πράγματα που λέχθηκαν ή έγιναν κατά τη διάρκεια των επεισοδίων/κεφαλαίων. Αυτή η τακτική, δηλαδή η αρμονική εναλλαγή των κεφαλαίων/επεισοδίων με τους μονολόγους διατηρείται μέχρι τέλους. Μέχρι την έξοδο στην οποία έχουμε την κατακλείδα. Βγαίνουν τα συμπεράσματα με σοφία, βρίσκονται λογικές εξηγήσεις, η δύναμη της συγχώρεσης και κατ’ επέκταση επικρατεί η ηρεμία και η γαλήνη.
Το 1916 στο ορεινό χωριό Πρόδρομος μια νεαρή γυναίκα γίνεται μάρτυρας μιας τραγικής δολοφονίας. Τριάντα τέσσερα χρόνια μετά, ο νεαρός Πίτερ Χάρισον ταξιδεύει από τον Καναδά στην Κύπρο για να γνωρίσει το ορεινό χωριό της μητέρας του και καταλήγει στο διάσημο ξενοδοχείο Βερεγγάρια. Παρά το δέος για το επιβλητικό κτίσμα που δεσπόζει σαν κάστρο ψηλά στον λόφο, μια αδιάκοπη ταραχή δεν τον αφήνει να ησυχάσει και τις νύχτες βασανίζεται από παράξενα όνειρα. Η φωνή μιας γυναίκας θα τον οδηγήσει σ՚ ένα μυστηριώδες παρελθόν. Δολοφονίες, ίντριγκες και μίση συνθέτουν το σκηνικό μιας άλλης εποχής και ο ίδιος θα κληθεί να αποδώσει δικαιοσύνη και να ξεθάψει ένα άγνωστο παρελθόν. Ο έρωτάς του για την όμορφη Κασσάνδρα θα δοκιμαστεί κι αυτός, σε μια προσπάθεια να πληρωθούν παλιές αμαρτίες και να σβήσει η παλιά κατάρα.
Για περισσότερες πληροφορίες και βιβλία επισκεφτείτε το website της Read Library, εδώ
