Προσπάθησαν να την αντιγράψουν αλλά δεν τα κατάφεραν. Το κυπριακό νάμα, ο γλυκός οίνος με την πλούσια γεύση, τα αρώματα αλλά και την ιστορία, ζει μαζί μας για να μας υπενθυμίζει πως πρέπει να τιμάμε το ιστορικό παρελθόν μας αλλά και πως η εξέλιξή του δεν είναι κάτι κακό.
Η αφορμή για να μάθουμε περισσότερα για τον αγαπημένο οίνο ήταν ένα άρθρο που υπέπεσε στην αντίληψή μας σχετικά με την κουμανταρία και τα κουμανταροχώρια. Στο άρθρο γινόταν αναφορά σε κάποια οινοποιεία που παράγουν μόνο κουμανταρία. Αυτό το ξέραμε βέβαια. Αυτό, όμως, που δεν γνωρίζαμε είναι πως πλέον ο οίνος των τότε σταυροφόρων εξελίχθηκε στην εποχή μας από τους ανθρώπους του Οινοποιείου Καρσερά.
Και επειδή η περιέργεια δεν σκοτώνει πια τη γάτα, αλλά την οδηγεί σε ενδιαφέρουσες ανακαλύψεις, ταξιδέψαμε μέχρι τα κουμανταροχώρια για να ανακαλύψουμε πώς η κουμανταρία της νέας εποχής μπορεί να γίνει ακόμη πιο ξεχωριστή.
Η ιστορία του οινοποιείου
Είκοσι πέντε χιλιόμετρα βορειοδυτικά της Λεμεσού βρίσκεται το χωριό Δωρός, ένα από τα δεκατέσσερα κουμανταροχώρια της Κύπρου που έχουν το δικαίωμα παραγωγής του εν λόγω οίνου. Εκεί είναι και το Οινοποιείο Καρσεράς, με μεγάλη παράδοση εδώ και χρόνια στην παραγωγή της κουμανταρίας.
Το 1998 ο πατέρας του Φίλιππου Καρσερά, Παναγιώτης Καρσεράς, πήρε την απόφαση να ανοίξει το δικό του οινοποιείο, το οποίο θα παρήγε μόνο κουμανταρία, σε μια εποχή όπου το συγκεκριμένο κρασί, παρά το ένδοξο παρελθόν του, ήταν υποβαθμισμένο στο μυαλό των Κυπρίων. Οι εγκαταστάσεις του οινοποιείου βρίσκονται στο χωριό ενώ οι αμπελώνες του είναι διάσπαρτοι σε όλη την περιοχή της κουμανταρίας.
Έχοντας στο μυαλό του μόνο την αγάπη του για την κουμανταρία αλλά και το χωριό του, θεώρησε σωστό να εγκατασταθεί σε ένα παλιό οινοποιείο στον Δωρό, όπου παλαιότερα όλο το χωριό παρήγε την κουμανταρία του και το οποίο έκλεισε το 1974. «Αυτό ήταν κάτι που έγινε χωρίς πολλή σκέψη μιας και στο μυαλό του πατέρα μου το οινοποιείο και το χωριό ήταν συνδεδεμένο με τα παιδικά του χρόνια» μάς αναφέρει ο γιος του και ιδιοκτήτης του οινοποιείου, Φίλιππος.
Φυσική ανάγκη και χωρίς πολλή σκέψη ήταν και η ασχολία του ιδίου με την παραγωγή του κυπριακού νάματος. «Η ενασχόλησή μου ήταν κάτι τυχαίο, που απλώς έγινε, γιατί για εμάς η κουμανταρία ήταν κάτι συνηθισμένο στο μυαλό μας, κάτι που βρισκόταν πάντα στη ζωή μας, ουσιαστικά ήταν και είναι ένα μεγάλο κομμάτι της ζωής μας» λέει ο Φίλιππος Καρσεράς.
Μάλιστα, υποστηρίζει -και πολύ σωστά- ότι το κρασί θέλει αφοσίωση. Όταν τον ρωτάμε γιατί το οινοποιείο παράγει μόνο κουμανταρία, μάς αναφέρει πως δεν συμμερίζεται τη νοοτροπία «όλοι τα κάνουμε όλα», που επικρατεί στην εποχή μας λόγω του διαδικτύου ή επειδή είναι μόδα. Ο Φίλιππος λέει χαρακτηριστικά: «Είμαστε γνωστοί για την κουμανταρία και προσπαθούμε μέρα με τη μέρα να γινόμαστε καλύτεροι. Γενικά διαφωνούμε με την ιδέα του οινοποιείου που μπορεί να παράγει διάφορες ετικέτες».
Για την παραγωγή εκλεκτής κουμανταρίας χρησιμοποιούνται τα σταφύλια των δύο κυριότερων οινοποιήσιμων ποικιλιών του νησιού μας, του μαύρου ντόπιου και του άσπρου ξυνιστεριού με τη διαδικασία παραγωγής να είναι συγκεκριμένη και αρκετά αυστηρή ώστε να βγαίνει το επιθυμητό αποτέλεσμα.
«Για να αποφύγουμε τους ιστορικούς λόγους, αρκεί απλώς να αναφέρουμε το μέγεθος του οίνου αυτού» αναφέρει ο Φίλιππος, ο οποίος συνιστά να δοκιμάσουμε την κουμανταρία δίπλα από άλλα γλυκά κρασιά από το παγκόσμιο στερέωμα, έτσι ώστε να υπάρξει η απόλυτη ισορροπία.
Ρωτάμε τον Φίλιππο αν οι Κύπριοι εκτιμούμε τον οίνο αυτό για να πάρουμε την κατηγορηματική του απάντηση: «Ξεκάθαρα όχι! Και αυτό μπορείς να το διαπιστώσεις από τα πόσα σπίτια στη χώρα μας έχουν έστω ένα μπουκάλι κουμανταρίας στην κάβα τους. Από την άλλη όμως, τα τελευταία χρόνια, ίσως λόγω του ότι οι Κύπριοι ψάχνονται περισσότερο και μαθαίνουν περισσότερα πράγματα για τον τόπο τους, αυτό άρχισε λίγο να αλλάζει και να ανεβαίνει η κουμανταρία στη συνείδηση του Κύπριου καταναλωτή.»
Η κουμανταρία Θεοδώρα
Η παραγωγή κουμανταρίας είναι, όπως είπαμε, οικογενειακή υπόθεση για το οινοποιείο Καρσερά, αφού το κρασί πήρε το όνομα της αδερφής του Φίλιππου, της Θεοδώρας, αλλά και επειδή η κουμανταρία εθεωρείτο δώρο από τον Θεό.
Μια ενδιαφέρουσα προσέγγιση
Έχοντας επηρεαστεί από την κατάσταση των τελευταίων χρόνων όπως και τα περισσότερα οινοποιεία λόγω του ότι πρόκειται για ένα καθαρά τουριστικό προϊόν και προσπαθώντας να προωθήσει το χωριό αλλά και το γλυκόπιοτο κρασί στη νέα εποχή, το οινοποιείο ήθελε να δημιουργήσει κάτι διαφορετικό. Αν και η κουμανταρία δεν είναι τόσο εμπορική (αφού δεν τη βρίσκουμε συχνά σε καταλόγους των μπαρ ή ως υλικό σε κοκτέιλ), τα τελευταία πέντε χρόνια περίπου αρκετά από τα bars του νησιού άρχισαν να τη χρησιμοποιούν. Σ’ αυτό το πλαίσιο, έχουν προταθεί επιλογές όπως το commandaria n tonic ή η κουμανταρία μοχίτο μέσα από βίντεο στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, κάτι που αγκαλιάστηκε θερμά από το κοινό.
Εκτός από αυτά, το οινοποιείο εκμεταλλεύτηκε την απουσία εστιατορίων στο χωριό, δημιουργώντας το Barrel Eat, μια street food καντίνα, που προσφέρει μπέργκερ, σάντουιτς, χοτ ντογκ και πατάτες, τα οποία συνοδεύονται από τη δική τους σος κουμανταρίας. Ο χώρος βρίσκεται στο προαύλιο του οινοποιείου σε ένα ειδικά διαμορφωμένο χώρο που θυμίζει κατασκήνωση και κατά καιρούς φιλοξενεί μουσικές αλλά και θεατρικές παραστάσεις.
Ο χώρος προσφέρει ξεναγήσεις κατόπιν κρατήσεων καθημερινά από τις δέκα το πρωί μέχρι τις πέντε το απόγευμα.
Είναι ωραίο που οι νέοι προσπαθούν να εξελίσσονται και να πειραματίζονται με ωραίες γεύσεις, ειδικά με την κουμανταρία, την οποία εμείς οι Κύπριοι είχαμε παραμελήσει.
Info
Δωρός (δρόμος Λεμεσού-Πλατρών, πριν την Τριμίκλινη), Λεμεσός
Τηλ. 99319646
