Με την Μ.Ι. γνωριστήκαμε τυχαία σε μια παρέα. Από την πρώτη στιγμή που την είδα, κατάλαβα πως είναι μια κοπέλα γεμάτη όνειρα, γνώσεις και αισιοδοξία για την ζωή. Είναι από τους ανθρώπους που μπορούν να σου μεταδώσουν εύκολα την ενέργειά τους και να σε κάνουν να δεις τα πράγματα με την δική τους οπτική.
Μετά από λίγα λεπτά άκυρων συζητήσεων, θυμηθήκαμε με μια φίλη τα φοιτητικά μας χρόνια στην Αθήνα και αναπολήσαμε αυτές τις τόσο ανέμελες στιγμές που το μόνο που μάς ένοιαζε ήταν αν θα περάσουμε ένα μάθημα και τι θα φορέσουμε στην βραδινή μας έξοδο. Καθώς ο χρόνος περνούσε και οι ιστορίες μας δεν τελείωναν, στην συζήτηση μπήκε και η Μ.Ι, λέγοντάς μας πως τα πράγματα σήμερα είναι πολύ διαφορετικά απ' ότι τα περιγράφουμε και η ζωή μιας φοιτήτριας κάθε άλλο παρά μαγική είναι... τονίζοντάς μας ότι αισθάνεται κούραση και πως νιώθει ότι παρά το ότι πέρασαν περισσότεροι από τέσσερις μήνες που πήγε στην σχολή της, η μετάβαση από τον λυκειακό κόσμο, στον πανεπιστημιακό, δεν έγινε ποτέ. Ακούγοντας τα λόγια της αμέσως την κοιτάξαμε με γουρλωμένα μάτια και προσπαθήσαμε να καταλάβουμε τι εννοεί, αφού ως παιδιά των '90s πιστεύαμε ατράνταχτα πως η φοιτητική ζωή είναι μια από τις καλύτερες περιόδους της ζωής ενός ανθρώπου, αν όχι η καλύτερη και πως η μετάβαση -στο συναίσθημα τουλάχιστον- γίνεται από την πρώτη κιόλας μέρα που πατάς το πόδι σου στο αμφιθέατρο.
Θέλοντας να μάθουμε περισσότερα, την ρωτήσαμε αν η πανδημία ήταν αυτή που την έπεισε να μείνει στην Κύπρο για σπουδές και ποια πράγματα αισθάνεται να στερείτε εν μέσω covid. «Η αλήθεια είναι πως ο κορωνοϊός είχε καθοριστική σημασία στην απόφασή μου να μείνω εδώ, καθώς προσωπικά πιστεύω ότι στο εξωτερικό ο κίνδυνος μετάδοσης είναι αυξημένος, αν συμπεριλάβουμε τον μεγαλύτερο πληθυσμό και τα συχνά ταξίδια που θα κάνεις προκειμένου να βρίσκεσαι ανά διαστήματα στην πατρίδα και στους δικούς σου ανθρώπους» μας είπε χαρακτηριστικά. Στην συνέχεια, η ίδια εξομολογήθηκε πως ως ένα νέο κορίτσι φανταζόταν την φοιτητική της ζωή από μικρή πολύ διαφορετικά.
«Πάντα είχα στο μυαλό μου μια φοιτητική ζωή πιο ανέμελη, με λιγότερο άγχος. Να βγαίνουμε έξω, να πηγαίνουμε στα εστιατόρια με τον σύντροφό μου, να πίνουμε με τις ώρες τους καφέδες μας με τις φίλες μου, να διασκεδάζουμε στα clubs με την παρέα μου μέχρι το πρωί και όλα αυτά χωρίς να έχουμε στο μυαλό μας τον φόβο ότι θα κολλήσουμε έναν ιό. Την ίδια στιγμή, εννοείται, πως επιθυμούσα να πηγαίνω κανονικά στο πανεπιστήμιο καθώς αγαπώ πραγματικά τον κλάδο που επίλεξα. Θέλω να μάθω όσα περισσότερα μπορώ. Τώρα όμως, τα πράγματα δεν είναι έτσι καθώς δεν έχω εμβολιαστεί μέχρι στιγμής και η φυσική παρουσία απαγορεύεται.. Εκεί, λοιπόν, που έχεις ένα σχέδιο ή καλύτερα μια ιδέα για το πώς θέλεις να περάσεις αυτά τα τέσσερα χρόνια της ζωής σου, ξαφνικά έρχεσαι αντιμέτωπη με μια "βόμβα" που σου ανατρέπει τα πάντα και σε αναγκάζει να δεις τα πράγματα με πιο σοβαρή οπτική» αναφέρει η ίδια και μάς κάνει να προβληματιστούμε και συνάμα να νιώσουμε τυχεροί για τις εποχές που ζήσαμε.
Οι φοιτητές του σήμερα αναγκάζονται να 'σοβαρευτούν' πριν την ώρα τους
Photo on Unsplash
Ακούγοντας όλα αυτά, δεν μπορέσαμε να μην της ζητήσουμε να μάς μιλήσει για την δική της εμπειρία με την εξ αποστάσεως διδασκαλία. «Η εξ αποστάσεως μάθηση είναι ικανοποιητική όταν ο καθηγητής δίνει την απαραίτητη σημασία και στου εξ αποστάσεως φοιτητές... και πιστέψτε με αυτό δεν είναι δεδομένο. Μερικές φορές αισθανόμαστε σαν να μην υπάρχουμε. Γενικότερα τώρα, για εμένα όλη αυτή η κατάσταση είναι άκρως πιεστική και εξαντλητική. Από το πρωί βρίσκομαι μπροστά σε ένα υπολογιστή μέχρι αργά το απόγευμα, κλεισμένη μέσα σε ένα διαμέρισμα σε μια πόλη στην οποία δεν έχω σχεδόν κανέναν και το να γνωρίσω τους συμφοιτητές μου από κοντά προκειμένου να δημιουργήσω νέες σχέσεις είναι σχεδόν ακατόρθωτο. Δεν φαντάζεστε πόσο θέλω να βρεθώ και εγώ στο πανεπιστήμιο όπως τους υπόλοιπους φοιτητές», εξομολογείται η Μ.Ι.
Και κάπω εδώ, δεν μπορέσαμε να μην την ρωτήσουμε ποιος είναι ο λόγος που δεν έχει εμβολιαστεί ώστε να μπορέσει να κάνει πραγματικότητα τα θέλω της. «Δεν έχω εμβολιαστεί ακόμα διότι μας πιέζουν για το εμβόλιο. Κατά την άποψή μου, αν αναλογιστούμε τα μέτρα μέχρι στιγμής, μας λένε να το βάλουμε όχι για το καλό μας αλλά για να παρευρισκόμαστε στο πανεπιστήμιο, για να πηγαίνουμε στους χώρους εστίασης κλπ. Δεν είμαι αντιεμβολίστρια, έχω κάνει όλα τα απαραίτητα εμβόλια στο παρελθόν καθώς ήξερα ότι είναι για την υγεία μου. Με αυτό, νιώθω περίεργα. Φοβάμαι. Ίσως και να μην πρέπει, αλλά με όσα γίνονται, δεν είμαι ακόμη σίγουρη. Άλλωστε, τι έγινε τώρα; Εκεί που οι δύο δόσεις ήταν αρκετές, ξαφνικά ξεκίνησαν οι μεταλλάξεις και οι εμβολιασμένοι βρέθηκαν "ξεκρέμαστοι". Για να πάνε για παράδειγμα σε ένα νυχτερινό κέντρο διασκέδασης πρέπει να έχουν μαζί τους rapid test εντός 24 ωρών, που για εμένα είναι το πιο ασφαλές. Γιατί λοιπόν δεν μπορώ και εγώ να πηγαίνω στο πανεπιστήμιο με rapid test εντός 24 ωρών; Ευχαρίστως θα το έκανα» είπε η ίδια μεταξύ άλλων και μάς έκανε να προβληματιστούμε για άλλη μια φορά.
H M.I. προτίμησε να κρατήσει την ανωνυμία της, γι' αυτό χρησιμοποιήσαμε μόνο τα αρχικά του ονόματός της.
