Μαρία Καραμάνου
Στις πρώτες πρωινές ώρες της 17ης Ιουνίου 1908, πραγματοποιήθηκε μια εντυπωσιακή έκρηξη πάνω από την Ανατολική Σιβηρία στις 07:17. Η έκρηξη αυτή κατέστρεψε μια δασική περιοχή πλάτους 2.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων κοντά στον ποταμό Τουνγκούσκα. Το ισχυρό ωστικό κύμα που ακολούθησε ισοπέδωσε περίπου 80 εκατομμύρια δέντρα. Αυτά τα χαμένα δέντρα παραμένουν ακόμη σήμερα ως μαρτυρίες της τεράστιας καταστροφής.
Photo By @vanish778 On Instagram
Σύμφωνα με την επικρατούσα επιστημονική θεωρία, η έκρηξη προκλήθηκε από την είσοδο ενός αστεροειδούς ή κομήτη στην ατμόσφαιρα της Γης. Κατά την είσοδο του αντικειμένου αυτού, αυτό διαλύθηκε σε υψόμετρο περίπου 5-10 χιλιομέτρων. Αν και δεν εντοπίστηκε κρατήρας, η επιστημονική κοινότητα θεωρεί ότι αυτό το γεγονός ήταν μια πρόσκρουση από αστεροειδές και αποτελεί τη μεγαλύτερη γνωστή πρόσκρουση στην ιστορία της Γης.
Οι ερευνητές που μελέτησαν την περιοχή ανιχνεύσαν υψηλές συγκεντρώσεις νικελίου και ιριδίου, δύο στοιχεία που συνήθως βρίσκονται σε μετεωρίτες. Το εκτιμώμενο μέγεθος του αντικειμένου από το διάστημα κυμαίνεται μεταξύ 60 έως 180 μέτρα, και η ενέργεια που απελευθερώθηκε κατά την έκρηξη εκτιμάται ότι ήταν μεταξύ 5 έως 30 μεγατόνων TNT (το ισοδύναμο της εκρήξης 16 κιλοτόνων TNT της ατομικής βόμβας της Χιροσίμα). Η δόνηση του εδάφους που προκλήθηκε από το συμβάν μετρήθηκε στα 5 ρίχτερ.
Photo By @imaginehistory_ai On Instagram
Η εξαιρετική ατυχία της Τουνγκούσκας ξεκίνησε να αποκαλύπτεται μετά από αρκετά χρόνια, αρχικά το 1921, όταν ο ρώσος ορυκτολόγος Λεονίντ Κούλικ ανέλαβε να διερευνήσει το μυστηριώδες γεγονός. Ήταν ο απεσταλμένος της Ακαδημίας Επιστημών της Σοβιετικής Ένωσης και το 1921 επισκέφθηκε την περιοχή της Τουνγκούσκα. Μετά από διεξοδική έρευνα, έφτασε στο συμπέρασμα ότι η καταστροφή οφειλόταν σε πρόσκρουση μετεωρίτη.
Το 1927, με κρατική χρηματοδότηση, επέστρεψε στην Τουνγκούσκα με την πρόθεση να ανακαλύψει μεταλλικά υπολείμματα του μετεωρίτη, που θα ήταν πολύτιμα για την βιομηχανία της Σοβιετικής Ένωσης. Ως επικεφαλής ερευνητικής αποστολής, ο Κούλικ επισκέφθηκε την περιοχή τρεις φορές τα επόμενα χρόνια. Παρότι προσπάθησε επιμελώς, δεν ανέκαμψε κάποια υπολείμματα του μετεωρίτη.
Photo By @aiartglobe On Instagram
Με την πάροδο του χρόνου, οι επιστήμονες παραμένουν σε διαφωνία όχι μόνο σχετικά με την φύση του αντικειμένου που κατέστρεψε την Τουνγκούσκα, αλλά και για την ένταση της έκρηξης. Το 2007, ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Μπολόνια προέβηκαν σε μια πρόταση, υποστηρίζοντας ότι η λίμνη Τσέκο στην περιοχή της Τουνγκούσκα μπορεί να αποτελεί στην πραγματικότητα τον κρατήρα από τον πρόσκρουση ενός μετεωρίτη, ο οποίος είχε περίπου ένα μέτρο διάμετρο.
Photo By @aiartglobe On Instagram
Ωστόσο, για το "Συμβάν της Τουνγκούσκα", έχουν προταθεί και άλλες θεωρίες που δεν σχετίζονται με το διάστημα. Ένας από αυτούς είναι η θεωρία του γερμανού καθηγητή αστροφυσικής, Βόλφγκανγκ Κουντ, ο οποίος υποστηρίζει ότι δεν προήλθε από πρόσκρουση μετεωρίτη. Αντίθετα, πιστεύει ότι το δάσος καταστράφηκε από την απότομη απελευθέρωση 10 εκατομμυρίων τόνων φυσικού αερίου, το οποίο είχε παγιδευτεί σε υγρή μορφή σε βάθος 3.000 χιλιομέτρων. Όταν το αέριο απελευθερώθηκε λόγω πίεσης στην επιφάνεια, διογκώθηκε απότομα, προκαλώντας ένα ισχυρό ωστικό κύμα.
Photo By @aiartglobe On Instagram
Συνεπώς, το "Συμβάν της Τουνγκούσκα" παραμένει ένα μυστήριο, με διάφορες ερμηνείες από διαφορετικούς επιστημονικούς κύκλους.
Μην ξεχνάμε και τις συνωμοσιολογικές θεωρίες που περιβάλλουν το "Συμβάν της Τουνγκούσκα". Αυτές οι θεωρίες αρχίζουν από την ιδέα ενός πυρηνικού αντιδραστήρα που εξερράγη σε ένα εξωγήινο διαστημόπλοιο και φθάνουν μέχρι την επίκρουση του Νίκολα Τέσλα για τη δοκιμή ενός υπερόπλου.
Photo By @aiartglobe On Instagram
Σύμφωνα με αυτήν τη θεωρία, ο διακεκριμένος μηχανικός και εφευρέτης πραγματοποιούσε δοκιμές ενός όπλου που εκπέμπει κατευθυνόμενη ενέργεια την ημέρα της καταστροφής. Ωστόσο, μετά την ενημέρωσή του για τα λεπτομερή γεγονότα της Τουνγκούσκα, οι υποστηρικτές αυτής της θεωρίας υποστηρίζουν ότι ο Τέσλα αποφάσισε να απενεργοποιήσει το όπλο, καθώς κρίθηκε ότι ήταν υπερβολικά επικίνδυνο για να συνεχίσει να χρησιμοποιείται.
Κάθε χρόνο, στις 30 Ιουνίου, εορτάζεται ως Ημέρα Αστεροειδών για να τιμηθεί το "Συμβάν της Τουνγκούσκα" και να θυμόμαστε τα γεγονότα που συνέβησαν τότε.
