*Η συνέντευξη και η φωτογράφιση έγιναν για το τεύχος Φεβρουαρίου του must.
Είναι ένα πρόσωπο με αυθόρμητο χαρακτήρα και καθαρό βλέμμα, που σε καλεί να τη γνωρίσεις καλύτερα. Με ένα στυλ ιδιαίτερο και μοναδικό, που είναι τόσο, μα τόσο δικό της, κατάφερε να ξεχωρίσει πρώτα με τη δουλειά της και μετά με την προσωπικότητά της και, πλέον, το σίγουρο είναι πως άμα τη γνωρίσεις δύσκολα την ξεχνάς. Μάς άνοιξε την πόρτα με ένα πλατύ χαμόγελο, κάτι που σπάνια λείπει από το πρόσωπό της, με Trash Sultana και Dennis Lloyd να εναλλάσσονται στο playlist που παίζει στα ηχεία. «Είναι δύο πολύ αγαπημένοι μου καλλιτέχνες αυτή την περίοδο, αλλά γενικά ακούω απ’ όλα τα είδη» μου εξηγεί όταν ρωτάω για τις μουσικές της επιλογές. Με το πρώτο βήμα μέσα αντιλαμβάνεσαι πως είναι cozy και ευρύχωρο ταυτόχρονα, αυτό ήταν άλλωστε το πρώτο στοιχείο που την τράβηξε στο διαμέρισμα όπου μένει με τον επί χρόνια σύντροφό της, Δήμο Ανδρεόπουλο. «Με το που μπήκα στο σπίτι ήρθε στο μυαλό μου η λατινική έκφραση “tabula rasa”, δηλαδή “άδειος πίνακας”, όπου θα βάλω τις δικές μου πινελιές και η κάθε γωνία του θα με εκφράζει απόλυτα» μας λέει, και το αποτέλεσμα είναι εμφανές. Μπαίνοντας στο διαμέρισμα το πρώτο πράγμα που ξεχωρίζεις είναι η λατρεία της για τα φυτά, γιατί καταλαμβάνουν μεγάλο μέρος του οπτικού σου πεδίου. «Τα φυτά για εμένα είναι μήνυμα αισιοδοξίας, είναι συντροφιά. Τα φυτά προσφέρουν πολλά πράγματα στον προσωπικό μας χώρο. Προσφέρουν μια ευχάριστη φυσική νότα, ανεβάζουν τη διάθεσή μας, βελτιώνουν την ηρεμία και τη συγκέντρωσή μας. Παράλληλα μειώνουν το άγχος και την κούραση, προσφέροντας στιγμές χαλάρωσης». Η ενέργεια στο σπίτι προδίδει πως μάλλον ξέρει τι λέει, και συμπληρώνει πως εκτός απ’ αυτό, τα φυτά κάνουν και το φυσιολογικό: καθαρίζουν την ατμόσφαιρα και ανανεώνουν το οξυγόνο. Κάτι τόσο απλό, που ίσως δεν είχες σκεφτεί σοβαρά μέχρι τώρα. Από την πρώτη στιγμή που θα μπεις μέσα νιώθεις οικεία. Το μάτι πάει κατευθείαν στη σιδεροκατασκευή, που χωρίζει το δωμάτιο στα δύο. Εφτά ράφια από σίδερο, τα οποία έστησε η ίδια, διαχωρίζουν τον χώρο, και δίνουν ίσως τη μεγαλύτερη δόση πρασίνου με γλάστρες αναρριχώμενων φυτών στην κορυφή της να αφήνουν τα φύλλα να πέσουν προς τα κάτω και να δέσουν με τα υπόλοιπα τεχνουργήματα που κοσμούν τα ράφια. Το κάθε τι έχει λόγο που υπάρχει, από το τυχερό maneki-neko, την ιαπωνική γάτα που φέρνει τύχη, μέχρι τον βάτραχο, τις πέτρες για την ενέργεια, και φυσικά τις ράβδους λιβανιού (τα λεγόμενα incense sticks) και τα αρωματικά έλαια που τη βοηθούν να χαλαρώσει μετά από μια κουραστική μέρα.
Λάτρις της ασιατικής κουλτούρας
Κρατάμε τα τεχνουργήματα που αναφέραμε πιο πάνω, και σε συνδυασμό με τις τεράστιες βεντάλιες στον τοίχο του σαλονιού και τις κουζίνας, αλλά στα δύο υπέροχα αγαλματίδια -που πριν πολλές δεκαετίες ήταν τασάκια αλλά μετατράπηκαν σε ιδιαίτερες γλάστρες – είμαστε πια σίγουροι πως η αγάπη της για την ασιατική κουλτούρα είναι μεγάλη. «Η ασιατική κουλτούρα πάντα με συνάρπαζε. Τα χρώματα, τα σχήματα και η ποικιλομορφία των πολιτισμών, γνωρίζω αρκετές τεχνικές του feng shui που μπορούν να ωφελήσουν πρακτικά σε διάφορους τομείς. Για παράδειγμα, υπάρχουν κάποια σύμβολα όπως ο δράκος που αποτρέπουν οποιαδήποτε αρνητική ενέργεια να εισέρχεται στο σπίτι» απαντά αμέσως και με σιγουριά όταν, με αφορμή τα αγαλματίδια, τη ρωτάω για την πηγαία αγάπη της. Στόχος της, ωστόσο, είναι να εντάξει αντικείμενα από άλλες κουλτούρες μέσα στο σπίτι, που να ανακλούν τις εκάστοτε παραδόσεις, αυτή είναι η μοναδική της απάντηση όταν η ερώτηση αφορά τι θέλει να προσθέσει στον χώρο της στο μέλλον.
Προσωπικά στοιχεία
Πέραν όμως από τις ενεργειακές πέτρες, τα κρύσταλλα και τα τεχνουργήματα, υπάρχουν παντού στοιχεία άμεσα συνδεδεμένα με την ίδια και τους δικούς της ανθρώπους. Για αρχή ο καναπές του σαλονιού είναι καλυμμένος με ένα ριχτάρι που έφτιαξε με τα χέρια της η γιαγιά της σε μικρή ηλικία. Στη συνέχεια, το μεγάλο ξύλινο τραπέζι και το παγκάκι που το συνοδεύει είναι κατασκευή του πατέρα της: «Εγώ έβαλα την ιδέα και ο πατέρας μου τη μαστοριά, γενικά στην οικογένειά μου είμαστε αρκετά δημιουργικά άτομα. Η δημιουργία είναι μέρος της ζωής μας». Είναι άλλωστε πασιφανές αυτό. Στον διάδρομο συναντάς μια μεγάλη τετράγωνη ραφιέρα γεμάτη παπούτσια δικά της και του Δήμου, αλλά και περιοδικά και βιβλία μόδας, γιατί και η μόδα είναι μεγάλο κομμάτι της ζωής της. Από πάνω σε τραβούν έντεκα καδρωμένα σκίτσα, τα τατουάζ του Δήμου. «Τα τατουάζ για μένα είναι τέχνη, έτσι ήθελα να έχω αυτό το είδους τέχνης και μέσα στο σπίτι μου. Αλλά είναι, επίσης, και κάτι με συναισθηματική αξία μιας και θεωρώ ότι ο Δήμος εμπνέει τέχνη». Αναπόσπαστο κομμάτι της είναι σαφέστατα το make-up, εξ ου και το ιδιαίτερο make-up room, εκεί που πλέον, ως freelance make-up artist, υποδέχεται τον κόσμο. Εκεί μέσα θα δεις τα βασικά, έναν μεγάλο καθρέφτη, προϊόντα μακιγιάζ – τα πλείστα προδίδουν τη μεγάλη της αγάπη για το brand MAC, με το οποίο συνεργαζόταν για χρόνια – έναν vintage καναπέ που «πρέπει να αλλάξει ταπετσαρία, να έρθει λίγο παραπάνω στα μέτρα μου», και φυσικά έναν τοίχο, που δεν μοιάζει με τους μίνιμαλ λευκούς του υπόλοιπου σπιτιού. Αυτόν, τον έβαψε μόνη της χρησιμοποιώντας γκρίζο, μπεζ και καφέ, με εμφανείς βουρτσιές να διαχωρίζουν τα χρώματα και διάσπαρτα φύλλα χρυσού. Φυσικά τα χρώματα κατέληξαν αλλιώς, αλλά ο λόγος πίσω από τη δημιουργία του είναι λογικός, αν το σκεφτείς: «Ήθελα να δημιουργήσω ένα τοίχο τον οποίο θα χρησιμοποιούσα σαν φόντο στις φωτογραφίσεις των make-up looks. Ήθελα κάτι που να μην τραβούσε την προσοχή από τα looks, αλλά παράλληλα κάτι που θα ενίσχυε την αισθητική μου» λέει για τον τοίχο που συνδυάζει, πλέον, μια θαμπή απόχρωση του μπλε («pigeon post», αν δεν κάνω λάθος), γκρίζο και σάπιο μήλο. «Αν έμαθα κάτι από αυτή την εμπειρία είναι πως οι μπογιές δεν αναμειγνύονται όπως οι σκιές των ματιών» λέει γελώντας, με αυτό το αληθινό και αυθόρμητο γέλιο που σε γεμίζει θετικότητα.
Σε σχέση με τη μόδα
Μπορεί να διακρίνει κανείς μία ακόμα αδυναμία της αν προσέξει τη διακόσμηση του χώρου. Οι Vogue και τα βιβλία μόδας στον διάδρομο είναι φυσικό επόμενο της αγάπης της για τη μόδα. Τη μόδα, όμως, που προσαρμόζεται στο δικό της ιδιαίτερο, προσωπικό στυλ. Ανάμεσα στο ουδέτερο μαύρο, με το οποίο έχει πια ταυτιστεί, στη ντουλάπα της θα βρεις μοναδικά vintage κομμάτια, παλτό, blazers, ζώνες και κιμόνο, με περισσότερο χρώμα απ’ ό,τι περίμενες αλλά που της ταιριάζουν τόσο πολύ. Πέραν όμως από τα ρούχα, τα χρυσά κοσμήματα είναι μέρος του εαυτού της πια, όπως και τα φουλάρια και τα παπούτσια που προσδίδουν έξτρα νότες στο λουκ της. «Στην εποχή που ζούμε, τόσο τα ρούχα όσο και το make-up αποτελούν συνδυασμό από διάφορες τάσεις από τις προηγούμενες δεκαετίες. Δεν υπάρχει κάτι καινούργιο. Τα ρούχα ανακυκλώνονται, το ίδιο και οι ιδέες. Το μόνο που θεωρώ είναι διαφορετικό είναι η έμπνευση και το πώς θα την χρησιμοποιήσει ο καθένας. Επομένως και εγώ είμαι φαν, αφού μπορώ να κάνω mix-n-match τις αγαπημένες μου δεκαετίες σε ρούχα και make-up» εξηγεί ενώ κρεμάει τρία από τα αγαπημένα της κομμάτια στις ψηλές ντουλάπες του make-up room. «Οι πολλές ντουλάπες ήταν κάτι που με τράβηξε σ’ αυτό το διαμέρισμα» μάς λέει ενώ παράλληλα μάς δείχνει για να διαλέξουμε, τα vintage κομμάτια που διαθέτει, από τις ντουλάπες του διαδρόμου.
Αισθητική
Το μόνο σίγουρο είναι πως πήρε ένα ευρύχωρο διαμέρισμα και το έφερε στα μέτρα της, δημιουργώντας έναν χώρο που μόνος δικός της μπορούσε να είναι. Ολόκληρο το σπίτι είναι σχετικά μίνιμαλ, σε αποχρώσεις του γκρίζου – με εξαίρεση φυσικά τον τοίχο του make-up room. Το ξύλο, ως επί το πλείστον, κυριαρχεί, με το κόκκινο έπιπλο του σαλονιού – εκεί που κάθεται η τηλεόραση και η ταπετσαρία στον τοίχο που απεικονίζει λευκά τούβλα. Η κουζίνα ενώνεται με το σαλόνι μέσω ενός παραθύρου, που λειτουργεί και ως πάγκος για ψηλές καρέκλες. Κατά τα άλλα, η κουζίνα είναι ίσως ο πιο μίνιμαλ χώρος του σπιτιού. Όλο το ντιζάιν, όμως, ήρθε δεύτερο, αφού πρωταγωνιστικό ρόλο είχε από την αρχή η ενέργεια του χώρου. «Η ενέργεια του σπιτιού είναι από τα πιο σημαντικά κομμάτια της καθημερινότητάς μου, γιατί είναι ο χώρος όπου καταλήγω στο τέλος της ημέρας. Έτσι φροντίζω πάντα η ενέργεια του σπιτιού μου να είναι καθαρή και αρμονική, αυτό με βοηθάει να χαλαρώνω».
