newsroom must
Κείμενο: ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΑΛΑΒΑΝΟΥ
Στη Χαλκιδική έχω πάει τέσσερις φορές, και τις τέσσερις για δουλειά και όχι για ξεκούραση. Έχω γυρίσει την Κασσάνδρα, με τα μπιτς μπαρ και τα εξοχικά των Θεσσαλονικέων, την παρθένα, γεμάτη κάμπινγκ Σιθωνία, έχω περιηγηθεί σε περιοχές της κεντρικής και της δυτικής Χαλκιδικής, κι όμως περισσότερο μου άρεσε η ανατολική Χαλκιδική. Όχι λόγω ομορφιάς, αλλά επειδή είναι ένας τόπος-κουβάρι, με μπερδεμένες τοποθεσίες που έχουν αποπροσανατολιστικές ονομασίες και κρύβουν αλλόκοτες ιστορίες. Για παράδειγμα, υπάρχει το Άλσος του Αριστοτέλη, που είναι αφιερωμένο στον μεγάλο φιλόσοφο και βρίσκεται δίπλα στον οικισμό Στάγειρα. Όμως ο Αριστοτέλης δεν καταγόταν από αυτά τα Στάγειρα, αλλά από τα Αρχαία Στάγειρα, 25 χλμ. μακριά, προς την Ολυμπιάδα. Η οποία Ολυμπιάδα φέρει το όνομα της μητέρας του Μεγάλου Αλεξάνδρου, αλλά δεν ήταν αρχαία πόλη, αντιθέτως ιδρύθηκε τον 20ό αιώνα από Μικρασιάτες πρόσφυγες. Πρόκειται για ένα από τα πολλά προσφυγοχώρια της Χαλκιδικής, όπως είναι και η Ουρανούπολη, το χωριό τράνζιτ που μεσολαβεί ανάμεσα στο Άγιον Όρος και στην υπόλοιπη Ελλάδα.
Το Άγιον Όρος φαίνεται καθαρά αν κάνεις την τουριστική κρουαζιέρα κατά μήκος της δυτικής ακτογραμμής του τρίτου ποδιού, ανάμεσα σε ενθουσιώδη πλήθη Ελλήνων, Ρουμάνων, Βουλγάρων και λοιπών ορθόδοξων προσκυνητών. Για τους άντρες υπάρχει η δυνατότητα κανονικής επίσκεψης, στα βήματα του Καζαντζάκη και του Ζορμπά, που γνωρίστηκαν στο Όρος κι από τότε φίλιωσαν κι έγραψαν ιστορία. Όχι, δεν ήταν και τόσο απρόσμενη αυτή η γνωριμία, διότι ο Ζορμπάς έζησε πολλά χρόνια στη Χαλκιδική και συγκεκριμένα στο Παλαιοχώρι, που αποτελεί μία από τις πιο ενδιαφέρουσες στάσεις της δημοσιογραφικής μας αποστολής. Μιας εκδρομής χωρισμένης σε οκτώ στάσεις στη –γεμάτη Ιστορία και ιστορίες– ανατολική Χαλκιδική
Διαβάστε τη συνέχεια εδώ.
