Η τέχνη και οι εκδοχές της έχουν τρεις παραμέτρους: φαντασία, δημιουργικότητα, ελευθερία. Στοιχεία που ο Γιώργος Γαβριήλ θεωρεί απαραίτητα για έναν καλλιτέχνη. Ο εκπαιδευτικός και εικαστικός μάς ξεδιπλώνει το άλμπουμ της δικής του προσωπικής διαδρομής. Από τα πρώτα χρόνια στην Κοκκινοτριμιθιά, τις σπουδές στη Ρωσία, τις εμπειρίες του στα σχολεία και τις διακρίσεις που κέρδισε ως εικαστικός τόσο στην Κύπρο όσο και στο εξωτερικό. Δεν παραλείπει βέβαια να αναφερθεί και στο κύμα αντιδράσεων που προκάλεσαν τα πρόσφατα έργα του.
Λατρεύει την τέχνη. Ίσως γιατί μέσα από αυτή έμαθε να εκφράζει κάθε θετικό ή αρνητικό συναίσθημά του. Και αυτό μάλλον συμβαίνει γιατί μέσα από τις εμπειρίες του αποτύπωσε κάτι «μη αποδεκτό» και βρέθηκε λοιδορούμενος από μερίδα ανθρώπων.
«Όχι, δεν εκκλησιάζομαι ούτε είμαι θρήσκος. Στο σχολείο, όμως, ακολουθώ τους κανόνες. Και προσευχές και αγιασμούς και εκκλησιασμούς. Και όσον αφορά τα έργα μου για τον Χριστό, δεν πιστεύω ότι Τον προσέβαλα ή προσέβαλα τη θρησκεία με το να κάνω γυμνό τον Χριστό. Και σε εκκλησίες στην Κύπρο απεικονίζεται γυμνός ο Χριστός και στη Χλώρακα και στη Γεροσκήπου. Απλώς θεωρώ ότι είναι ένας από μας και, αν δείτε και στο σύνολο των έργων όπου απεικονίζω τον Χριστό, τον βάζω μεταξύ ανθρώπων» λέει η ανάμεσα σε άλλα ο καλλιτέχνης.
Η συνέντευξη του Γιώργου Γαβριήλ στο must Οκτωβρίου που κυκλοφορεί την Κυριακή 3/10 με την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ.
