Επιμέλεια Πάρης Δημητριάδης και Μιχάλης Μιχαηλίδης
Μια ακόμη ημερολογιακή χρονιά ολοκληρώνεται, μια καινούρια αναδύει και όπως κάθε χρόνο τέτοια εποχή, ένας μίνι απολογισμός είναι εκ των ων ουκ άνευ. Διαχρονικός απώτερος στόχος οφείλει να είναι η προσωπική αλλά και η συλλογική μας βελτίωση όπως φυσικά και η ενημέρωσή μας για τα τεκταινόμενα εκεί έξω. Αν είναι κάτι πάντως που χαρακτηρίζει γενικώς την εποχή μας είναι μια αδικαιολόγητη, πολλές φορές, γρηγοράδα. Τρέχουμε, τρέχουμε συνεχώς, αμελώντας τόσο τη σωματική όσο και την ψυχική μας υγεία. Fast food, fast fashion, fast news, fast everything! Ακολουθούν ορισμένα παραδείγματα από νέες τάσεις και στάσεις, αλλά και από μικρές και δυνητικά ωφέλιμες αλλαγές που μπορούμε να επιδιώξουμε.
Comfort food
Η ποιότητα του φαγητού που τρώμε, ό,τι σημαντικότερο δηλαδή για την κυριολεκτική μας επιβίωση και ευζωία, είναι το πρώτο πράγμα που τακτικά επηρεάζεται δυσμενώς από τη γρηγοράδα της εποχής. Είναι βεβαίως κατανοητό ότι το γρήγορο συνεπάγεται με το εύκολο και το βολικό και πολύ τακτικά και με το οικονομικό από χρηματική άποψη. Πολύ λιγότερα χρήματα θα δώσεις για να αγοράσεις γρήγορο φαγητό, ανεξαρτήτως εάν η ποιότητά του είναι κατά παρασάγγας υποδεέστερη από αυτή ενός γκουρμέ πιάτου με πενταπλάσια τιμή, ενώ αναμφίβολα για να μαγειρέψειςι κάτι πιο υγιεινό και νόστιμο στο σπίτι χρειάζεσαι και τον απαραίτητο χρόνο. Χρόνος όμως ισούται με χρήμα. Δυστυχώς, τέτοια είναι η εποχή που ζούμε. Κι όμως, υπάρχουν τρόποι για να επιτευχθεί ένας πιο ισορροπημένος τρόπος ζωής.
Σε αυτό το πλαίσιο εμπίπτει και η λογική του comfort food, ένας όρος που προωθεί το σπιτικό φαγητό ή τέλος πάντων το φαγητό που μαγειρεύεται με τον τρόπο που θα το έτρωγες και στο σπίτι της μαμάς ή της γιαγιάς, αλλά δοσμένο με μια πιο εστιατορική προσέγγιση. Απόλυτο trend των ημερών είναι η λογική που θέλει να μοιραζόμαστε τα πιάτα στα εστιατόρια, αφού όλο και περισσότεροι χώροι εστίασης υιοθετούν την «to share» φιλοσοφία, προσφέροντας tapas ή έστω πιάτα ιδανικά για μοίρασμα.
Φέτος, όπως και κάποια χρόνια πριν, απολαύσαμε brunch σε μεγάλες ποσότητες, τόσο στην πόλη αλλά κυρίως στην επαρχία, αφού όλο και περισσότερα «μπραντσάδικα» έκαναν την εμφάνισή τους στα χωριά του νησιού, προσφέροντάς μας αφορμές για mini road trips εκτός πόλης.
Στροφή στα χωριά όμως κάνουν και πολλά από τα εστιατόρια της πόλης, που εμπλουτίζουν τα μενού τους με πιάτα των οποίων οι πρώτες ύλες προέρχονται από μικροπαραγωγούς που καλλιεργούν στην ύπαιθρο ή παράγουν προϊόντα εκεί, ενώ και η εποχικότητα παίζει πολύ ως φιλοσοφία, ακόμα και τα trendy εστιατόρια της πόλης. Είναι μάλιστα και οι σεφ-εστιάτορες που το παίρνουν ένα βήμα παρακάτω, αναγράφοντας στα μενού την προέλευση των προϊόντων, ακόμα και το όνομα του παραγωγού.
Διαβάστε ολόκληρο το αφιέρωμα στοmust Δεκεμβρίου- Ιανουαρίου που κυκλοφορεί στα περίπτερα.
