Λένε, όχι άδικα, πως το ήμισυ του παντός ώστε να δημιουργηθεί ένας άρτιος χαρακτήρας στον κινηματογράφο είναι το σωστό κάστινγκ.
Ο ιδανικός ηθοποιός –κι όχι απαραίτητα ο σπουδαιότερος– για τον ρόλο. Τις τελευταίες εβδομάδες, από τότε που η φρέσκια τέταρτη σεζόν του «Τhe Crown» προσγειώθηκε στην πλατφόρμα του Netflix, γίνεται πολύς λόγος για τον τρόπο με τον οποίο αυτή απεικονίζει τη Margaret Thatcher. Για όσους δεν γνωρίζουν, η δημοφιλής σειρά βιογραφεί τη βασίλισσα Ελισάβετ και μαζί της ολόκληρο τον βασιλικό οίκο της Βρετανίας, λειτουργώντας παράλληλα και ως ιστορικός καμβάς όσων διαδραματίζονται στον κόσμο κατά τη μακρά θητεία της.
Εχοντας πια φτάσει στις αρχές της δεκαετίας του 1980, φυσιολογικά, έχει έρθει και η ώρα της Θάτσερ. Η Gillian Anderson, γνωστή από τα θρυλικά «X-Files» αλλά και το πιο πρόσφατο (εξαιρετικό) «Sex Education», ανέλαβε να υποδυθεί την Αγγλίδα πρωθυπουργό, με την ερμηνεία της να προκαλεί ποικίλες αντιδράσεις.
Οι χρήστες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης άλλωστε δεν θέλουν και πολύ σε κάτι τέτοια, ιδιαίτερα όσον αφορά τις πιο δημοφιλείς τηλεοπτικές σειρές, τις οποίες ο κόσμος παρακολουθεί με φανατισμό, ίσως ακόμα περισσότερο σε καιρούς αναγκαστικής αργίας.
Κάτι που κάνουν επίσης οι επικριτές της Gillian Anderson- Meryl Streep είναι να τη συγκρίνουν με την αντίστοιχη ενσάρκωση από τη Meryl Streep , η οποία κέρδισε θριαμβευτικά το Οσκαρ Α΄ γυναικείου ρόλου με τη «Σιδηρά Κυρία» του 2011.
Η σπουδαία Αμερικανίδα ηθοποιός είχε τότε εντυπωσιάσει με την ισορροπημένη ερμηνεία της, η οποία μάλιστα εκτεινόταν σε βάθος σχεδόν τεσσάρων δεκαετιών χάρη στο επίσης βραβευμένο με Οσκαρ μακιγιάζ.
Εξτρα πληροφορία: η Olivia Colman, η οποία στο «The Crown» διαπρέπει ως βασίλισσα Ελισάβετ, στη «Σιδηρά κυρία» υποδύεται την κόρη της Θάτσερ.
H «Κ» από την πλευρά της συνεχίζει το άτυπο ντιμπέιτ, ζητώντας από δύο υποστηρικτές της μιας και της άλλης ενσάρκωσης αντίστοιχα, να… υπερασπιστούν τις επιλογές τους.
Η Meryl Streep δεν μιμήθηκε, αλλά έγινε η «Σιδηρά Κυρία»
Του Μάκη Γαζή*
O Peter Morgan, ο δημιουργός της σειράς –και σύντροφος της Gillian Anderson– όταν πρότεινε στη Νίνα Γκολντ, την υπεύθυνη του casting, το όνομά της, εκείνη αμέσως απάντησε πως το όνομα της Anderson υπήρχε στις λίστες της από την αρχή. Στο σημείο αυτό να πούμε ότι μιλάμε για μία από τις καλύτερες Bρετανίδες ηθοποιούς των τελευταίων χρόνων με δυναμική παρουσία και στο θέατρο, έχοντας προσφάτως δρέψει δάφνες για την ερμηνεία της ως Blanche DuBois. Παρακολουθώντας τον τέταρτο κύκλο της τόσο άψογα προσεγμένης σειράς, βρήκα τον εαυτό μου να προσπαθεί να αποδεχθεί την εξαιρετικά φιλότιμη προσπάθεια της Gillian Anderson να υποδυθεί τη «Σιδηρά Κυρία».
Η προσωπική μου εκτίμηση; Δεν πέτυχε την απόλυτη ταυτοποίηση στον βαθμό που το είχε καταφέρει για την ίδια προσωπικότητα η Meryl Streep, η οποία «είχε γίνει» η Thatcher. Η Anderson προσπαθώντας να βρει το κέντρο βάρους στην υποκριτική της προσέγγιση, έχανε την ισορροπία της, συγχέοντας τις συνθήκες των ρημάτων «Μιμούμαι» και «Υποδύομαι». Η Meryl Streep πήρε το τρίτο της Οσκαρ για την ερμηνεία της στην ταινία της Φιλίντα Λόιντ «The Iron Lady». Ετσι έχοντας αναπόφευκτα να αντιμετωπίσει τη σύγκριση με αυτό το ιερό τέρας, η Αντερσον μελέτησε την ερμηνεία της όσο μπορούσε καλύτερα για να παραμείνει στην ίδια γραμμή με αυτήν. Προσπάθησε να αποδομήσει την κομψή σιλουέτα της υιοθετώντας το ιδιαίτερο περπάτημα της Θάτσερ. Ομως στην κινησιολογία της δεν πλησίασε την εσωτερική ταχύτητα της ερμηνείας της Meryl Streep, δίνοντας μια νευρώδη κίνηση στη δική της Θάτσερ. Αυτό που βοήθησε στο να γίνει περισσότερο πειστική η ερμηνεία της ήταν η αγγλική καταγωγή της, γιατί δουλεύοντας τη χροιά της φωνής της, κατάφερε να αποκτήσει την εκφορά του λόγου της ίδιας της Thatcher. Κάτι όμως που είχε καταφέρει επίσης αποστομωτικά η Meryl Streep, αν και Αμερικανίδα, η οποία είχε αφήσει άφωνους τους ίδιους τους Αγγλους με τη βρετανική προφορά της…
* Ο κ. Μάκης Γαζής είναι Casting Director.
Η Anderson μπήκε στον ρόλο με μοναδική φυσικότητα
Του Βασίλη Κουτσαβλή*
Ηταν ο ρόλος της Anderson ως Margaret Thatcher η κορυφαία στιγμή της 4ης σεζόν του «The Crown»; Για εμένα αδιαπραγμάτευτα ναι, ήταν. Από το πρώτο επεισόδιο μέχρι το τελευταίο. Αυτός ο ρόλος έσωσε κατά την άποψή μου ολόκληρη την 4η σεζόν της δημοφιλούς και αδιαμφισβήτητα αριστουργηματικής παραγωγής. Το υπόλοιπο περιεχόμενο ακροβάτησε μεταξύ ψεύδους και έντονης δραματοποίησης, πέταξε μπόλικο αλάτι σε ανοιχτές πληγές ανθρώπων που είναι εν ζωή και έχουν θεσμικούς ρόλους και με τα εκπληκτικά σκηνοθετικά και καλλιτεχνικά ατού του για άλλη μία φορά άφησε το αίσθημα στους περισσότερους ότι «έτσι έγιναν τα πράγματα». Αυτό είναι εξαιρετικά επικίνδυνο για μια σειρά που δεν είναι ντοκιμαντέρ, αλλά έχει όλα τα στοιχεία αυτού του είδους πλην της ιστορικής ακρίβειας.
Δύο στιγμές μού προκάλεσαν έντονη συγκίνηση στην ερμηνεία της Anderson. H πρώτη επίσκεψή της στη βασίλισσα και η εντολή σχηματισμού κυβέρνησης και η τελευταία συνάντηση με τη βασίλισσα και η απονομή του Τάγματος της Αξίας. Και στις δύο αυτές σκηνές πιστεύω ότι η Anderson μπήκε στον ρόλο με μοναδική μαεστρία και φυσικότητα όπως εξάλλου σε όλη τη σειρά. Οι εκφράσεις του προσώπου της, η κίνηση των χεριών της, η στάση του σώματός της, η φυσική της ομοιότητα, ο τόνος τής φωνής (τον βρήκα άψογο και ανατριχιαστικά όμοιο αρκετές φορές με αυτόν της Θάτσερ), το συναίσθημα, η σε βάθος μελέτη του προσώπου που κλήθηκε να ενσαρκώσει αποδόθηκαν με εξαιρετική ακρίβεια. Ναι, η Anderson σαφέστατα υπήρξε καλύτερη από τη Meryl Streep στον ομώνυμο ρόλο και σίγουρα καλύτερη από όλες τις προκατόχους της. Το μόνο μείον που θα μπορούσα να της προσάψω είναι η τοποθέτηση του λαιμού της μερικές φορές. Αλλά ίσως αυτή να ήταν και η σκηνοθετική οδηγία. Οι κριτικές παγκοσμίως ήταν στη συντριπτική τους πλειονότητα θετικές και δικαίως. Οι φωνές για βράβευση της Anderson είναι πολλές. Με την Κόλμαν να στέκεται άψογα ως βασίλισσα Ελισάβετ βιώσαμε αυτό το γοητευτικό παιχνίδι εξουσίας των δύο πιο σημαντικών και δυναμικών γυναικών που πέρασαν από την πολιτική ιστορία του Ηνωμένου Βασιλείου. Και μόνο για αυτό άξιζε κανείς να δει την τέταρτη σεζόν. Πόσο γοητευτική η τέχνη της υποκριτικής αλήθεια. To 2011 υμνούσαμε όλοι τη Streep για την εκπληκτική ερμηνεία της, μέχρι που εμφανίστηκε η Anderson. Ποια θα τολμήσει να δοκιμαστεί στο μέλλον σε αυτόν τον σπουδαίο ρόλο;
* Ο κ. Βασίλης Κουτσαβλής είναι πρόεδρος του Συλλόγου Φίλων πρ. βασιλικού κτήματος Τατοΐου.
Πηγή: Kathimerini.gr
