Μαρία Καραμάνου
Στον 6ο κύκλο του «The Crown», τα σύνορα μεταξύ πραγματικότητας και μυθοπλασίας παραμένουν ασαφή. Ο δημιουργός Peter Morgan εξακολουθεί να χρησιμοποιεί την ελευθερία του καλλιτέχνη για να διαμορφώσει ένα συναρπαστικό και δραματικό αφήγημα βασισμένο σε ιστορικά γεγονότα.
Η απόφαση της πλατφόρμας να μην επισημάνει τη σειρά ως μυθοπλασία δημιουργεί ένα ενδιαφέρον δίλημμα για τους θεατές. Ενώ η σειρά παρουσιάζει γεγονότα που συνέβησαν στη βασιλική οικογένεια, ο τρόπος με τον οποίο ερμηνεύονται και παρουσιάζονται μπορεί να επηρεάσει την αντίληψη του κοινού.
Η δραματοποίηση επιτρέπει στο κοινό να διασκεδάσει και να συζητήσει γύρω από τις πολύπλοκες πτυχές της βασιλικής ιστορίας. Ωστόσο, οι θεατές πρέπει να θυμούνται ότι η σειρά είναι ένα έργο φαντασίας που βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα, και όχι μια ακριβής ιστορική αναφορά. Μέσα στη σειρά, σε όλες τις σεζόν είδαμε πολλά λάθη όσο αναφορά τα γεγονότα που παρουσιάζονται και οι θαυμαστές της σειράς του Netflix κλήθηκαν να διακρίνουν για ακόμη μία φορά τι τελικά είναι πραγματικό και τι όχι.
Η επιτυχία του «Στέμματος» οφείλεται σε διάφορους παράγοντες που συνέδραμαν στον καθορισμό της ως μια από τις κορυφαίες δραματικές σειρές της δεκαετίας. Το σενάριο της σειράς, γραμμένο από τον Peter Morgan, είναι εξαιρετικό και προσφέρει βάθος στους χαρακτήρες, ενώ η σκηνοθεσία αναδεικνύει την πολυπλοκότητα των γεγονότων και των συναισθημάτων.
Οι ερμηνείες του cast, με εξαιρετικούς ηθοποιούς όπως η Olivia Colman, η Emma Corrin και ο Josh O'Connor, συνέβαλαν στην ρεαλιστική και συγκινητική απεικόνιση των βασιλικών προσώπων. Η σειρά κατά κάποιο τρόπο απομυθοποιεί τη βασιλική οικογένεια και παρουσιάζει τους πρωταγωνιστές με πάθη, αδυναμίες και προσωπικά τραύματα, προσφέροντας στο κοινό μια πιο ανθρώπινη και προσιτή εικόνα τους.
Η υψηλή παραγωγική ποιότητα, με εντυπωσιακά κοστούμια, σκηνικά και ακριβείς ιστορικές αναφορές, συνέβαλαν στην εντυπωσιακή οπτική αισθητική της σειράς και τέλος, οι διθυραμβικές κριτικές και οι πολλές διακρίσεις από τις χρυσές σφαίρες έδωσαν στη σειρά αξιοπιστία και προσέλκυσαν το κοινό.
Ο Martin Childs αντιμετώπισε μια σημαντική πρόκληση στη δημιουργία των σκηνικών για το «The Crown», καθώς έπρεπε να αναδημιουργήσει τον κόσμο του παλατιού του Μπάκιγχαμ χωρίς πραγματική πρόσβαση στους πραγματικούς χώρους. Η δουλειά του απαιτούσε λεπτομερή έρευνα, δημιουργικότητα και τη χρήση σύγχρονων τεχνολογιών.
Ο σχεδιαστής παραγωγής είχε πρόσβαση σε φωτογραφίες, βίντεο και άλλα υλικά για το παλάτι, αλλά έπρεπε να βασιστεί στη φαντασία του και σε ακριβείς λεπτομέρειες για να αναδημιουργήσει τους εσωτερικούς χώρους που δεν ήταν προσβάσιμοι. Χρησιμοποίησε ψηφιακή τεχνολογία και εξελιγμένες τεχνικές παραγωγής για να αποτυπώσει τις λεπτομέρειες του παλατιού, προσθέτοντας στην αίσθηση ρεαλισμού. Εκτιμάται ότι η Netflix ξόδεψε πάνω από 100 εκατομμύρια δολάρια για να αναπαραστήσει εκ νέου τον σκανδαλώδη κόσμο των Βρετανών μοναρχών του Crown.
Τα σημαντικότερα λάθη που εντοπίσαμε στη σειρά:
1. Η σειρά «The Crown» αναπαριστά την επίσκεψη της πριγκίπισσας Diana στον Tony Blair και την Cherie Blair και τη συζήτηση που είχαν σχετικά με έναν πιθανό επίσημο ρόλο για τη Diana στην κυβέρνηση. Αν και η σκηνή αυτή είναι στο πνεύμα της σειράς και βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα, είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι ορισμένες λεπτομέρειες μπορεί να έχουν διαστρεβλωθεί για λόγους δραματουργικής ενέργειας.
Στην πραγματικότητα, σε αντίθεση με τη σειρά, μετά τον θάνατο της πριγκίπισσας Diana, υπήρξαν αναφορές ότι ο Tony Blair είχε εξετάσει το ενδεχόμενο να της δώσει κάποιο επίσημο ρόλο στις εξωτερικές σχέσεις της Βρετανίας. Ωστόσο, αυτό δεν υλοποιήθηκε, και δεν υπήρξε ποτέ επίσημη δήλωση από την κυβέρνηση Blair σχετικά με ενδεχόμενο ρόλο για τη πριγκίπισσα. Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι η σειρά είναι μια δραματική αναπαράσταση και όχι απόλυτα ακριβής ιστορικός απολογισμός.
2. Η διστακτικότητα της βασίλισσας Ελισάβετ για την Camilla, όπως παρουσιάζεται στο «The Crown», αντικατοπτρίζει κάποια αλήθεια στην πραγματική ιστορία, αλλά η σειρά ενδέχεται να έχει υπερβολικές δραματουργικές πινελιές για λόγους εντυπωσιασμού. Στη σειρά, δεν παρουσιάστηκε πιστά το πόσο η Ελισάβετ δεν ήθελε τον γάμο της Καμίλα με τον Κα΄ρολο.
Στην πραγματικότητα, όπως αναφέρει ο ιστορικός Robert Lacey, υπήρξε μια αρχική διστακτικότητα από την πλευρά της βασίλισσας Ελισάβετ για την αποδοχή της Camilla. Ωστόσο, με τον χρόνο, οι δυο γυναίκες ήρθαν πιο κοντά. Είναι γνωστό ότι χαρακτήρισε την Camilla ως «κακιά γυναίκα» ενώπιον του Κάρολου, αλλά αργότερα άλλαξε την στάση της.
Το 2005, ανακοίνωσε ότι η Camilla θα έπαιρνε τον τίτλο της πριγκίπισσας και όχι της βασίλισσας, αν και αυτό άλλαξε πριν από τον θάνατό της. Αυτή η αλλαγή στη στάση της βασίλισσας συνέβη ύστερα από πολλά χρόνια δημόσιας σχέσης μεταξύ του Κάρολου και της Camilla και ύστερα από την πρόκληση της πριγκίπισσας Diana.
3. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι το «The Crown» παίρνει καλλιτεχνικές ελευθερίες και συχνά συγχωνεύει ή προσαρμόζει γεγονότα για λόγους δραματουργίας. Στην πραγματική ζωή, η Kelly Fisher υποστήριξε ότι ήταν αρραβωνιασμένη με τον Dodi Fayed όταν γνώρισε την Diana. Η Fisher είχε δώσει συνέντευξη Τύπου όπου ανακοίνωσε τη μήνυσή της εναντίον του Dodi, ισχυριζόμενη ότι η σχέση τους τελείωσε εξαιτίας της Diana. Στην πραγματικότητα ο Dodi δεν είχε ποτέ διπλή σχέση και με τις δύο γυναίκες.
Στο «The Crown», η αφήγηση παρουσιάζει τον Dodi με την Αμερικανίδα μοντέλο, ενώ στην πραγματικότητα η Fisher δήλωσε ότι ο Dodi της υποσχέθηκε ότι αν σταματήσει το μόντελινγκ θα επενδύσει στη σχέση τους. Η Fisher απέσυρε τη μήνυσή της μετά τον θάνατο του Dodi. Πρέπει να θυμόμαστε πάντα ότι η σειρά έχει ως στόχο την ψυχαγωγία και τη δραματουργία, όχι την ακριβή αναπαραγωγή των ιστορικών γεγονότων.
4. Σε μια θεαματική σκηνή της σειράς, ο πρίγκιπας Άντριου, o νεότερος αδελφός του διαδόχου Καρόλου και γνωστός για την εμπλοκή του στα σεξουαλικά σκάνδαλα του Τζέφρι Έπσταϊν, έρχεται στο Μπάκιγχαμ και παρουσιάζεται ως ένας αλαζόνας, αγενέστατος γαλαζοαίματος. Διατηρούσε σχέση με την Αμερικανίδα ηθοποιό, την Κου Σταρκ η οποία έπαιζε σε αισθησιακές ταινίες και δεν είχε την εύνοια αλλά ούτε την αποδοχή της Ελισάβετ.
Στην πραγματική ζωή, ο πρίγκιπας Άντριου είχε σχέση με την Αμερικανίδα ηθοποιό Koo Stark. Η Stark είχε παίξει σε αισθησιακές σκηνές σε προηγούμενες ταινίες, αλλά η Ελισάβετ δεν φαίνεται να έδειξε απόρριψη ή δυσαρέσκεια γι' αυτό. Ο πρίγκιπας Άντριου και η Koo Stark χώρισαν αργότερα, και η Stark δεν έγινε ποτέ επίσημα μέλος της βασιλικής οικογένειας. Η παρουσία της Stark στο Μπάκιγχαμ δεν ήταν τόσο άνετη όσο περιγράφεται στο «The Crown». Επίσης, η άρνηση της Stark να πουλήσει ιστορίες για τη βασιλική οικογένεια μπορεί να έχει διάφορους λόγους, και δεν αποτελεί απαραίτητα ένδειξη συμπάθειας από την πλευρά της Ελισάβετ.
5. Η περιγραφή της σχέσης μεταξύ της Βασίλισσας Ελισάβετ και της Μάργκαρετ Θάτσερ όπως παρουσιάζεται στο «The Crown» επικεντρώνεται σε δραματουργικά στοιχεία, όπως συχνά συμβαίνει σε τηλεοπτικές παραγωγές. Στην πραγματικότητα, η Βασίλισσα Ελισάβετ και η Μάργκαρετ Θάτσερ είχαν διάφορες απόψεις σε ορισμένα θέματα, όπως η Νότια Αφρική και το Απαρτχάιντ. Ωστόσο, δεν υπάρχουν αποδείξεις ότι η Βασίλισσα Ελισάβετ εξέφρασε ανοικτά τη δυσαρέσκειά της έναντι της Θάτσερ ή ότι σκέφτηκε να καταργήσει τις εβδομαδιαίες συναντήσεις ενημέρωσης.
6. Ο επεισοδιακός χαρακτήρας της εισβολής του Μάικλ Φέιγκαν στο παλάτι του Μπάκιγχαμ, όπως περιγράφεται στο 5ο επεισόδιο του 4ου κύκλου της σειράς «The Crown», φαίνεται να αποτελεί δραματουργική δημιουργία που βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα.
Είναι γνωστό ότι στις 9 Ιουλίου του 1982, ένας άνδρας με το όνομα Μάικλ Φέιγκαν εισέβαλε στο παλάτι του Μπάκιγχαμ και κατάφερε να εισέλθει στο υπνοδωμάτιο της βασίλισσας Ελισάβετ. Ο Φέιγκαν στη συνέχεια δήλωσε ότι επιθυμούσε να μιλήσει με τη βασίλισσα για προσωπικά του θέματα. Η βασίλισσα διατήρησε την ψυχραιμία της κατά τη διάρκεια της συνομιλίας και κάλεσε τον φρουρό της να τον καθοδηγήσει έξω. Ο Φέιγκαν επρόκειτο για έναν άνθρωπο που έπασχε από προβλήματα ψυχικής υγείας και δεν αποτελεί παράδειγμα τυπικής εισβολής για επικοινωνία με τη βασίλισσα.
Σύμφωνα με την πραγματική έκθεση, η βασίλισσα Ελισάβετ δεν αντέδρασε με καμία κατανόηση και δεν ξεκίνησε καμία συνομιλία προς τον Μάικλ Φέιγκαν και δεν έδωσε καμία σημασία στις προσπάθειές του να επικοινωνήσει μαζί της. Αντιθέτως, η βασίλισσα τον αγνόησε και ο ίδιος ο Φέιγκαν απομακρύνθηκε αμέσως αφού είδε τη βασίλισσα.
Είναι όντως σημαντικό να επισημαίνονται οι θετικές πτυχές της σειράς «The Crown», όπως η άψογη εκτέλεση, η ποιοτική απεικόνιση των ιστορικών γεγονότων, το ενδιαφέρον για την πολιτική εξέλιξη, και η εξαιρετική ερμηνεία του cast. Η σειρά είναι γνωστή για την προσπάθειά της να συνδυάσει το καλλιτεχνικό με το ιστορικό, προσφέροντας έναν ενδιαφέροντα και καλοφτιαγμένο ψυχρό πόλεμο για τους θεατές.
Η αντίληψη για μια σειρά με επίκεντρο τη βασιλική οικογένεια μπορεί να είναι προσωπική, αλλά πολλοί θεατές εκτιμούν τον τρόπο με τον οποίο η σειρά αντιμετωπίζει τα γεγονότα και αναδεικνύει τους ανθρώπινους παράγοντες πίσω από τις δημόσιες προσωπικότητες. Αυτή η συνδυαστική προσέγγιση έχει συμβάλει στη δημοφιλία της σειράς.
