Στο μικρό τετράγωνο «ποδαράκι» της Κύπρου, στο νοτιότερο άκρο του νησιού, στο γνωστό Ακρωτήρι, όπως ονομάζεται ολόκληρη η περιοχή, ανάμεσα σε στρατιωτικές βάσεις, στην παραλία του Lady’s Mile και στην Αλυκή της Λεμεσού βρίσκεται ένα πολύ ξεχωριστό και πολύ ιστορικό μοναστήρι.
Η Μονή του Αγίου Νικολάου είναι γνωστή και ως Μονή των Γάτων και σύμφωνα με την ελληνόρθοδοξη παράδοση έχει ιδρυθεί από την ίδια την Αγία Ελένη, μητέρα του Μεγάλου Κωνσταντίνου, η οποία υποτίθεται ότι κατά τη διάρκεια της επίσκεψής της στην Κύπρο είχε αφήσει ένα κομμάτι ξύλο από τον Τίμιο Σταυρό στο χώρο του μοναστηριού. Κι όχι μόνο αυτό αλλά σύμφωνα πάντοτε με την παράδοση, οι εκατοντάδες γάτες που βρίσκονται σήμερα στο μοναστήρι είναι απόγονες αυτών που είχε φέρει η Αγία Ελένη στο νησί για να αντιμετωπίσει τον υπερπληθυσμό από φίδια.
View this post on Instagram
Είναι φυσικά ιστορικό γεγονός ότι ένα από τα μεγάλα κακά που έχει αντιμετωπίσει η Κύπρος σε διάφορες φάσεις της ιστορίας της ήταν ο μεγάλος αριθμός φαρμακερών φιδιών που σε συνδυασμό με παρατεταμένες περιόδους ανομβρίας και ξηρασίας έκαναν το νησί αφιλόξενο. Τώρα εάν ήταν όντως η Αγία Ελένη που έφερε τις γάτες στην περιοχή αυτό δεν είναι βεβαίως ιστορικά εξακριβωμένο, ωστόσο το μοναστήρι έχει μείνει γνωστό ως ο «Άγιος Νικόλαος των γάτων» και έχει δώσει μάλιστα το όνομά του και στην νοτιοανατολική ακτογραμμή που ονομάζεται «Ακρωτήρι Γάτα».
Σύμφωνα με μια άλλη παραδοσιακή εκδοχή, οι μοναχοί των πρώτων χριστιανικών χρόνων συνήθιζαν να προσκαλούν στο μοναστήρι τις γάτες για φαγητό με ήχο από ένα σήμαντρο και με ήχο από άλλο σήμαντρο τις έστελναν στα χωράφια για να δώσουν τη μάχη τους με τα φίδια. Όταν λίγα χρόνια μετά η περιοχή καθάρισε οριστικά από τα φίδια άλλαξε και το παλιό όνομα του γειτονικού ακρωτηρίου και από Καργαία, που λεγόταν προηγουμένως, μετονομάστηκε σε «Γάτα».
Σε ό,τι αφορά στην ίδρυση αυτού καθ' αυτού του μοναστηριού, αυτή φαίνεται να χρονολογείται συγκεκριμένα στις πρώτες δεκαετίες του 4ου αιώνα και να αποδίδεται στον Καλόκαιρο, ο οποίος υπήρξε ο πρώτος βυζαντινός ηγεμόνας του νησιού. Το παρεκκλήσι ωστόσο που σήμερα ακόμη σώζεται εντός του μοναστηριού χρονολογείται στον 14ο αιώνα.
Φαίνεται να λειτούργησε μέχρι τον 16ο, οπότε και εγκαταλείφθηκε, μέχρι που, τέσσερις μόνο δεκαετίες πριν, και συγκεκριμένα το 1983 ορισμένες ορθόδοξες καλόγριες αποφάσισαν να το επαναλειτουργήσουν. Η πρόσβαση στο μοναστήρι είναι πολύ εύκολη αφού βρίσκεται 15 μόνο χιλιόμετρα δυτικά του κέντρου της Λεμεσού ενώ παράκληση των ελάχιστων καλογριών που έχουν απομείνει εκεί τα τελευταία χρόνια είναι όπως το κοινό σταματήσει να παίρνει γάτες στον χώρο λόγω υπερπληθυσμού!
View this post on Instagram
View this post on Instagram
View this post on Instagram
