Για σήμερα προτείνουμε να κατευθυνθείτε προς ορεινή Λευκωσία και να επισκεφθείτε τα ωραία Λαγουδερά, ένα καταπράσινο χωριό σε υψόμετρο χιλίων μέτρων με αρκετά σημεία ενδιαφέροντος και μακραίωνη, μεσαιωνική ιστορία. Αμφιθεατρικά χτισμένη στους πρόποδες της Μαδαρής, η κοινότητα ανήκει στη γεωγραφική περιφέρεια της Πιτσιλιάς και είναι σαράντα περίπου λεπτά οδήγημα από την πρωτεύουσα Λευκωσία και γύρω στη μία ώρα και κάτι από άλλες μεγάλες πόλεις του νησιού.
Προσφέρεται πολύ για εκδρομή αυτή την περίοδο του χρόνου, καθότι οι κλιματολογικές συνθήκες είναι τέτοιες, που λόγω του υψομέτρου αλλά και της δασώδους πλαγιας η ζέστη δεν είναι τόσο αφόρητη όσο στην πεδινή χώρα ούτε βεβαίως υπάρχει η υγρασία της θάλασσας. Πολύ κοντά στην κοινότητα του Αγρού, τα Λαγουδερά συγκαταλέγονται ανάμεσα στα είκοσι ψηλότερα χωριά της Κύπρου. Μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζει και η μεσαιωνική ιστορία της περιοχής, καθώς, σύμφωνα με αξιόπιστες ιστορικές πηγές, το χωριό φαίνεται να ήταν βασιλικό κτήμα.
View this post on Instagram
Σύμφωνα με την ιστοσελίδα του Κοινοτικού Συμβουλίου που επικαλείται τη Μεγάλη Κυπριακή Εγκυκλοπαίδεια, το χωριό είχε τότε το ίδιο όνομα (Lagodera) ενώ μέχρι και σήμερα μια κοιλάδα του χωριού που αποτελεί μέρος του τότε βασιλικού κτήματος ονομάζεται Βασιλιτζή. Για το βασιλικό κτήμα, η παράδοση, αναφέρει πως ανήκε στο Μάρκο Κορνάρο, πού είχε έπαυλη στο γειτονικό χωριό τα Χανδριά. Σε ό,τι αφορά στό ίδιο το χωριό των Λαγουδερών φαίνεται ότι έστω ένας μικρός οικισμός, πιθανότατα, να υπήρχε και πριν τη φραγκοκρατία, ωστόσο η ίδρυση του χωριού, σύμφωνα με τη Μεγάλη Εγκυκλοπαίδεια «πρέπει να τοποθετηθεί περίπου στο τέλος της Βυζαντινής περιόδου, οπότε ο οικισμός των Λαγουδερών θα πρέπει να είχε αρχίσει ν’ αναπτύσσεται εξαιτίας της ύπαρξης εκεί ενός μοναστηριού, εκείνου της Παναγίας του Άρακος».
Χαριτωμένη είναι και η ονομασία του χωριού που σχετίζεται με ένα κυκλάμινο που ανθεί στην περιοχή και στην κυπριακή διάλεκτο ονομάζεται λαούδκια ή «φκιά του λαού». Η βλάστηση στην περιοχή είναι πυκνή και το Κοινοτικό Συμβούλιο αναφέρεται στο χωριό ως καταφύγιο πολλών ανταρτών της ΕΟΚΑ κατά τη διάρκεια του 1955 έως 1959 ενώ ίσως το γνωστότερο σημείο ενδιαφέροντος του χωριού είναι η βυζαντινή εκκλησία του 12ου αιώνα που είναι αφιερωμένη στην Παναγία του Άρακα. Πρόκειται για μια μονόκλινη εκκλησία με τρούλο του 12ου αιώνα, που το εσωτερικό της κοσμείται με πολύ ενδιαφέρουσες βυζαντινές τοιχογραφίες και μόνο συμπτωματικό που δεν είναι που το εκκλησάκι περιλαμβάνεται στον κατάλογο Μνημείων Παγκόσμιας Κληρονομιάς της Ουνέσκο.
Στο χωριό υπάρχει και μια ακόμη εκκλησία που αξίζει να επισκεφθείς και που είναι αφιερωμένη στον Άγιο Γεώργιο, κτίσμα του 16ου αιώνα.
View this post on Instagram
Ίσως η μεγαλύτερη γοητεία της περιοχής είναι ωστόσο η ίδια η φύση που περιβάλλει την κοινότητα, με εκπληκτικό ηλιοβασίλεμα και γοητευτικές πανοραμικές θέες προς τον κόλπο της Μόρφου. Για μέγιστη απόλαυση του τοπίου προτείνεται ανεπιφύλακτα να ακολουθήσετε το Μονοπάτι της Φύσης, που έχει αφετηρία την εκκλησία της Παναγίας του Άρακα και καταλήγει στο Μοναστήρι του Σταυρού του Αγιασμάτι. Το μονοπάτι είναι γραμμικό, έχει συνολικό μήκος 7 χιλιόμετρα και ακολουθώντας το μπορεί κανείς να απολαύσει την ομορφιά τόσο της χλωρίδας όσο και της πανίδας της περιοχής.
Ειδικότερα, θα έχει την ευκαιρία να θαυμάσει τα υπέροχα χρώματα του δάσους τραχείας πεύκης αλλά και να συναντήσει αμυγδαλιές, αμπελώνες και ξερολιθιές. Στα ανατολικά του μονοπατιού της φύσης μπορεί να αντικρίσει κανείς τα Κιόνια, στα βόρεια του τη Μόρφου και τον Πενταδάκτυλο, στα δυτικά τη βουνοκορφή του Ολύμπου και στα νότια τη Μαδαρή.
View this post on Instagram
View this post on Instagram
View this post on Instagram
