Σύμφωνα με δημοσίευμα στο περιοδικό Nature, οι μεγάλες φάλαινες που ζουν στα βάθη των ωκεανών έχουν αναπτύξει ηχητικούς κώδικες επικοινωνίες που θεωρούνται απαραίτητοι για να εντοπίζουν η μία την άλλη από απόσταση αλλά και για να αναπαράγονται.
Τα πολύπλοκα τραγούδια των φαλαινών αποκωδικοποιήθηκαν από ομάδα επιστημόνων που προέρχονται από διάφορα πανεπιστήμια και συνεργάστηκαν από κοινού, όπως αναπαράγει το BBC.
Σύμφωνα με δηλώσεις των επιστημόνων, οι ηχητικοί κώδικες επικοινωνίας μεταξύ των επιβλητικών θηλαστικών δύσκολα ακούγονται στην επιφάνεια της θάλασσας αλλά θεωρούνται καθοριστικοί για την επιβίωση τους αφού είναι ο βασικός τρόπος για να εντοπίζει η μια φάλαινα την άλλη και να αναπαράγονται.
Η επιστημονική μέθοδος υιοθέτησε πειράματα που χρησιμοποίησαν νεκρές φάλαινες από τις οποίες αφαιρέθηκαν προσεκτικά μέλη του σώματός τους που θεωρείται ότι συνδέονται με την παραγωγή ήχου όπως ο λάρυγγας. Το συναρπαστικό της υπόθεσης είναι ότι η όλη λογική της φωνητικής ανατομίας των φαλαινών διαφέρει σημαντικά από άλλα θηλαστικά όπως ο άνθρωπος.
Πρόκειται για μια ανατομία που σχετίζεται με την ανακύκλωση του αέρα και την εισροή του νερού εντός του θαλάσσιου κήτους. Τα πλοία, σύμφωνα με την ίδια έρευνα, επισκιάζουν τον ήχο και φαίνεται να λειτουργούν αρνητικά στην επικοινωνία φαλαινών που βρίσκονται πολύ μακριά η μια από την άλλη.
Η ρηξικέλευθη μελέτη έχει αναζωπυρώσει παλιούς ναυτικούς μθρύλους που απέδιδαν τραγούδια που ακούγονταν στο μέσο των ωκεανών σε μυθικά θαλάσσια πλάσματα.
Παράλληλα, δημοσίευμα στο National Geographic κάνει λόγο για εξακριβωμένη συμπεριφορά των φαλαινών που μέχρι πρότινος θεωρούνταν αποκλειστικά ανθρώπινη. Από διαγωνισμούς τραγουδιών μέχρι ιδιαίτερες προτιμήσεις φαγητών, οι επιστήμονες δεν παύουν να εκπλήσσονται από τις απροσδόκητες συνήθειες των γιγαντιαίων θηλαστικών. Αυστηρά ανθρώπινη υπόθεση θεωρούνταν και η δυνατότητα κοινωνικής συνεύρεσης και μετάδοσης γνώσεων από γενιά σε γενιά. Όπως ωστόσο φάνηκε από τις έρευνες, οι φάλαινες συνευρίσκονται, τραγουδούν, αναπτύσσουν κώδικες επικοινωνίες που διακρίνονται σε διαλέκτους και τα μεγαλύτερη σε ηλικία κοίτη μεταφέρουν την εμπειρία και τη γνώση στα μικρότερα.
Εντύπωση έχει προξενήσει τέλος το γεγονός ότι το κυνήγι και η διατροφική συνήθεια που υιοθετεί μια όρκα, για παράδειγμα, διαφέρει από περιοχή σε περιοχή. Αλλιώτικη συμπεριφορά έχει παρατηρηθεί π.χ στην Παταγονία και αλλιώτικη στην Ανταρκτική.
