Του Άντρου Σκαλιστή
Το κείμενο είναι τμήματα της εκπομπής «Roadtrip.cy» στον Σπορ FM 95.
Είναι μέσα στο DNA μας, είναι ανθρώπινη η αγάπη όλων μας για ταξίδια και είναι εξίσου φυσικό όσο ταξιδεύουμε, όσο βλέπουμε άλλους τόπους, να μεγαλώνει ακόμη περισσότερο αυτή η αγάπη, αυτή η επιθυμία. Η επιθυμία για κίνηση, είτε ανακαλύπτοντας νέους τόπους είτε επιστρέφοντας στους παλιούς, τους αγαπημένους. Ξέρετε κάτι, όμως; Η κίνηση, το ταξίδι ξεκινά από τη στιγμή που αρχίζουμε να οργανώνουμε το ταξίδι. Συχνά, ο προγραμματισμός ενός ταξιδιού, η διαδικασία διοργάνωσης του είναι το ίδιο απολαυστική με την εμπειρία. Μπορεί να είναι και πιο απολαυστική, εμένα μου έτυχε. Πριν χρόνια, ξεκινήσαμε πολύ νωρίς, από τον Σεπτέμβριο, με φίλους να οργανώνουμε διακοπές σε ένα ελληνικό νησί για τον επόμενο Αύγουστο. Αρχίσαμε τη μελέτη, τι άξιζε να δούμε, πού να πάμε, πού να μείνουμε, πού να φάμε.
Συναντιόμασταν σχεδόν κάθε βδομάδα και σχολιάζαμε τι ανακάλυψε ο καθένας μας, ποια παραλία ήταν καλύτερη, ποια ταβερνούλα και όλα αυτά. Όλο τον χειμώνα, μέχρι και τον Μάιο, είχαμε ανακαλύψει, πει, συζητήσει τόσα πολλά γι’ αυτό το νησί που στο τέλος το βαρεθήκαμε. Διαλέξαμε ένα άλλο που δεν ξέραμε και πήγαμε. Η ουσία, όμως, είναι ότι το αρχικό νησί, εκείνο που δεν πήγαμε, το απολαύσαμε στις συναντήσεις μας όλο τον χειμώνα. Στην παρέα, ακόμα το συζητούμε, κανένας μας δεν έχει πάει σε αυτό το νησί, αλλά το νιώθουμε δικό μας, ξέρουμε τα πάντα. Είναι εμπειρία που ζήσαμε και τη ζήσαμε έντονα, δεν εννοώ ότι δεν χρειάζεται να ταξιδεύουμε, ούτε κατά διάνοια. Απλώς σχεδιάστε ταξίδια, πολλά ταξίδια κι ας μην πραγματοποιηθούν….
Ακόμα και το να μπεις στη διαδικασία τού πού θέλω να πάω το Σαββατοκύριακο, την άλλη βδομάδα, το Πάσχα, το καλοκαίρι, έχει τη χαρά του.
Θέλουμε να εμπνευστούμε, να συγκινηθούμε, να αναρωτηθούμε, να μάθουμε, να γίνουμε, έστω λίγο, πιο σοφοί και να περάσουμε καλά. Αυτή η ανάγκη είναι έμφυτη, υπάρχει πάντα, στον καθένα από εμάς. Εμείς, η παρέα μας, στο roadtrip.cy σήμερα θα πάμε με ένα εκπληκτικό αυτοκίνητο σε ένα εκπληκτικό ξενοδοχείο. Θα χρησιμοποιήσουμε το ξενοδοχείο σαν έδρα για να δούμε αρκετά σημεία, χωριά και αξιοθέατα της περιοχής. Φυσικά, μια εκπομπή δεν θα είναι αρκετή, ετοιμαστείτε για σίριαλ.
Μαζί, η παρέα του roadtrip.cy, στην διαδρομή μας θα δούμε παραδοσιακά χωριά, σημεία θέας, αμπέλια, ξωκκλήσια, θα ακούσουμε θρύλους και παραδόσεις, θα δούμε και θα χαρούμε μαζί πολλή Κύπρο αλλά και θα επισκεφθούμε και κάτι ταβέρνες θησαυρούς.
Σήμερα θα πάμε στη Δρούσια, ένα εξαιρετικό χωριό με υπέροχο κλίμα, ταβερνάκια, ξενοδοχεία, αλλά και σημεία θέας σπάνιας ομορφιάς.
(Φωτογραφία: Το όμορφο χωριό Δρούσια βρίσκεται στην περιοχή της Πάφου, σε υψόμετρο 630 μέτρων, στην ορεινή περιοχή της Λαόνας.)
Είπαμε ήδη ότι θα μείνουμε σε ξενοδοχείο στην Δρούσια γιατί θα καλύψουμε μια μεγάλη περιοχή της Λαόνας που είναι πραγματικά εντυπωσιακή και σε φύση και σε γραφικότητα και σε θρύλους και παραδόσεις. Θα χρειαστούμε οπωσδήποτε δυο ή ακόμα και τρεις εκπομπές. Θα πούμε κάποια πράγματα για το ξενοδοχείο που θα μείνουμε γιατί θα είναι σημαντικό μέρος της εμπειρίας μας.
Θέλαμε ένα ξενοδοχείο που να είναι σύγχρονο με όλες τις ανέσεις για να μπορούμε μετά από μια κουραστική μέρα να νιώσουμε καλοδεχούμενοι, δηλαδή να είναι μοντέρνο αλλά να έχει και την κυπριακή φιλοξενία στις προτεραιότητές του. Θέλαμε ένα ξενοδοχείο με πολύ καλό πρόγευμα για να ξεκινάμε τις εξορμήσεις μας γεμάτοι ενέργεια και καλή διάθεση. Ίσως το πιο σημαντικό όμως είναι ότι θέλαμε το ξενοδοχείο αυτό μετά από μια μέρα γεμάτη με Κύπρο να μην είναι τέσσερεις τοίχοι και ένα ταβάνι, άντε και μια αυλή.
Θα πρέπει το ξενοδοχείο μας να μπορεί να μας προσφέρει εμπειρίες ανάλογες με αυτές που χαιρόμαστε στις διαδρομές μας. Δεν μας αρκεί ένα ξενοδοχείο για να πάμε να ξεκουραστούμε, πρέπει να μπορεί και να μας συγκινήσει με τη φύση του, με τη θέα του, με εικόνες δυνατές. Από προηγούμενες εμπειρίες στην περιοχή ξέραμε το ιδανικό ξενοδοχείο, θα πάμε στο Drouseia Heights.
Εγγυημένη απόλαυση για πολλούς λόγους αλλά κυρίως για τη θέα από την τεράστια βεράντα του, αλλά και από κάποια από τα δωμάτια.
Είμαστε έτοιμοι να ξεκινήσουμε τη σημερινή μας διαδρομή για τη Δρούσια. Πρώτα σύντομες οδηγίες για τον δρόμο. Ξεκινάμε από την πόλη της Πάφου για Κόλπο των Κοραλλίων. Στον κυκλικό κυκλοφοριακό κόμβο από τον οποίο αριστερά πάμε Κόλπο των Κοραλλίων και δεξιά ανεβαίνουμε Πέγεια, εμείς πάμε ευθεία, για Άγιο Γεώργιο Πέγειας. Σε 4.7 χιλιόμετρα, ούτε 5 λεπτά, θα δούμε σήμανση για Πέγεια και Πόλη της Χρυσοχούς. Ακολουθούμε την ταμπέλα και μπαίνουμε δεξιά και αρχίζουν τα ωραία. Για μένα αυτός ο δρόμος είναι ένας από τους 5 κορυφαίους στην Κύπρο. Ακόμα και να μη θέλετε να πάτε σε ένα από τα πολλά χωριά που στολίζουν κυριολεκτικά την διαδρομή, αξίζει να τον οδηγήσετε, να τον ζήσετε. Γιατί περνά από πολλά όμορφα χωριά, γιατί είναι πολύ οδηγικός, σχεδόν σε όλο του το μήκος, γιατί καταλήγει στην Πόλη της Χρυσοχούς, αλλά και γιατί έχει απίστευτα σημεία θέας. Θα περάσουμε έξω από τον Κάθηκα, έξω από τις Πάνω και Κάτω Αρόδες, έξω από την Ίνια και θα συνεχίσουμε μέχρι να δούμε την ταμπέλα για Δρούσια. Μπαίνουμε αριστερά και μέσω ενός δρόμου πνιγμένου στο πράσινο φτάνουμε στο ξενοδοχείο μας, το Drouseia Heights.
Φτάσαμε στη Δρούσια, στο υπέροχο Drouseia Heights Hotel και ανυπομονώ να πάω στο ξενοδοχείο και να θαυμάσω τη θέα της γύρω περιοχής, αλλά και της θάλασσας από τη βεράντα.
(Φωτογραφία: Θέα από το μπαλκόνι του ξενοδοχείου Drouseia Heights.)
Πρόσφατα ανακαινισμένο, μοντέρνο και καθαρό, εντυπωσιάζει για πολλούς λόγους αλλά κυρίως για το service, την εξυπηρέτηση. Το προσωπικό είναι φιλικό, εγκάρδιο και χαμογελαστό. Με μεγάλους χώρους, τόσο εσωτερικά όσο και εξωτερικά, μάς εγγυάται μια απολαυστική διαμονή. Check in, αφήνουμε τις αποσκευές στο δωμάτιο και βγαίνουμε στο μπαλκόνι για να θαυμάσουμε τη θέα. Η Δρούσια βρίσκεται σε υψόμετρο 630 μέτρων, στην ορεινή περιοχή της Λαόνας. Δροσιά τους καλοκαιρινούς μήνες, χωρίς καθόλου υγρασία και ήπιοι χειμώνες χαρακτηρίζουν το κλίμα του χωριού.
Η Δροσιά αυτή έδωσε και το όνομα στο χωριό σύμφωνα με μια εκδοχή, γιατί η δροσιά ακριβώς είναι κάτι που το κάνει να ξεχωρίζει. Επειδή έχουν βρεθεί κατά καιρούς αρχαία ευρήματα, το χωριό πιθανότατα έχει κατοικηθεί από πολύ παλιά.
Αυτό ισχύει ακόμα παραπάνω γιατί άλλη εκδοχή για την προέλευση του ονόματος είναι ότι το αρχικό όνομα ήταν Υδρούσα, με τα πολλά νερά δηλαδή, πράγμα που είναι αλήθεια. Μέχρι σήμερα το χωριό έχει πολλά νερά. Τρίτη εκδοχή για την προέλευση του ονόματος είναι η λέξη Δρυούσα, με τις δρυς δηλαδή. Δρύες υπάρχουν διάσπαρτες στην περιοχή, αλλά υπάρχει και ένα πραγματικά υπέροχο δάσος με δρύες σε ένα σημείο λίγο πιο κάτω, θα το επισκεφτούμε σύντομα. Θαυμάζουμε τη θέα πρώτα στους κοντινούς λόφους. Ομαλοί λόφοι, σχεδόν σαν οροπέδιο, που είναι διάσπαρτοι με κάτι τεράστιους, παράξενους βράχους. Οι λόφοι είναι γεμάτοι με καλλιέργειες των Δρουσιωτών, αμπέλια, φρουτόδεντρα, αμυγδαλιές, ροδιές, αβοκάντο και άλλα. Πραγματικά, όμως, αυτό που μαγνητίζει το βλέμμα είναι αυτοί οι μεγαλειώδεις βράχοι.
Είμαστε στο μπαλκόνι του ξενοδοχείου Drouseia Heights και απολαμβάνουμε την υπέροχη θέα. Την προσοχή μας έχουν τραβήξει οι τεράστιοι, οι μεγαλειώδεις βράχοι που φαίνονται από εδώ. Είναι τόσο μεγάλοι που φαίνονται και από πολύ μακριά, φαίνονται από τις παραλίες του Ακάμα και από την Πόλη της Χρυσοχούς και ακόμα πιο μακριά. Ξεχωρίζουν πάνω στη ράχη του βουνού σαν σώματα ξένα, φερτά εδώ στην περιοχή. Μάλιστα από διηγήσεις των κατοίκων, υπάρχει η ιστορία ότι είδαν ένα Γερμανό καθηγητή να τους περιεργάζεται. Όταν τον ρώτησαν τι κάνει, γιατί τόσο ενδιαφέρον, τους εξήγησε ότι είναι γεωλόγος, καθηγητής σε κάποιο γερμανικό πανεπιστήμιο.
(Φωτογραφία: Την προσοχή μας έχουν τραβήξει οι τεράστιοι, οι μεγαλειώδεις βράχοι που φαίνονται από το μπαλκόνι του δωματίου.)
Είχε ακούσει για αυτές τις πέτρες, τις είχε δει στο Google maps, παρεμπιπτόντως πράγματι φαίνονται, μπορείτε να τις δείτε και εσείς, και ήρθε επιτόπου να τις μελετήσει. Τους είπε μάλιστα ότι εκ πρώτης όψεως οι βράχοι είναι μετεωρίτες από το διάστημα και πιθανότατα έχουν ηλικία πολλών εκατομμυρίων χρόνων. Δεν είμαι ειδικός αλλά ναι, τόσο ξένοι φαίνονται αυτοί οι βράχοι προς το περιβάλλον που εμένα τουλάχιστον μου φαίνονται εξωγήινοι.
Υπάρχει όμως και ακόμα μια πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία γύρω από τους βράχους αυτούς, ειδικά για ένα, τον πιο κοντινό προς το ξενοδοχείο μας. Όλοι οι βράχοι έχουν όνομα, αυτός ονομάζεται Κάρη, από το κάρα, που σημαίνει ραχοκοκαλιά. Αρχίζει μια διαφορετική ιστορία, όπως μας την έχει διηγηθεί ο χαμογελαστός φίλος, ο Κλεόπας, διευθυντής του εστιατορίου στο ξενοδοχείο Drouseia Heights.
Αρκετά πριν το 1955 ο γιατρός Ιωάννης Χατζηπαύλου Ιωαννίδης, φοιτητής τότε στην Αθήνα ιδρύει την μυστική οργάνωση με την κωδική ονομασία ΚΑΡΗ. Σκοπός της οργάνωσης ήταν η απελευθέρωση της Κύπρου από τους Βρετανούς. Ο γιατρός ήταν Δρουσιώτης και το όνομα της οργάνωσης ήταν εμπνευσμένο από την πέτρα μεν για συναισθηματικούς λόγους, αλλά ήταν ταυτόχρονα και τα αρχικά των λέξεων Κύπριοι Αγωνιστές Ριψοκίνδυνοι Ηγέτες, Κ.Α.Ρ.Η., Κάρη. Μετά την ίδρυση της ΕΟΚΑ η οργάνωση ΚΑΡΗ προσχώρησε στο νέο και πιο δυνατό σχήμα και είχε σημαντική συμβολή στον απελευθερωτικό αγώνα. Επίσης, η πέτρα, η Κάρη χρησιμοποιήθηκε σε πολλές περιπτώσεις σαν ορμητήριο των αγωνιστών της ΕΟΚΑ. Πολλή ιστορία στη Δρούσια, αλλά θέλουμε να χαρούμε και το σημερινό χωριό, θέλουμε να περπατήσουμε στα δρομάκια του και να χαρούμε ομορφιές και γραφικότητα.
Βγαίνουμε από το ξενοδοχείο, το Drouseia Heights, που είναι λίγο πιο κάτω από τα πρώτα σπίτια του χωριού, 100 μέτρα δηλαδή, και μπαίνουμε στα πλακόστρωτα, στενά δρομάκια. Νιώθουμε ωραία γιατί η Δρούσια έχει καταφέρει να διατηρήσει τον παραδοσιακό χαρακτήρα της. Μπράβο στο κοινοτικό συμβούλιο, στους απόδημους και φυσικά στους κατοίκους του χωριού. Σπίτια κτισμένα με άσπρη παραδοσιακή πέτρα με σκαλιστές ξύλινες πόρτες και παράθυρα, στενά δαιδαλώδη δρομάκια που από κάποια σημεία προσφέρουν εκπληκτική θέα στην πλαγιά του λόφου αλλά και προς την ακτή, κάτω στον κόλπο της Χρυσοχούς. Καφενεία, ταβερνάκια, σουβλατζήδικα, μας ανοίγουν την όρεξη και μας δίνουν ιδέες για μετά. Φιλόξενοι και χαμογελαστοί οι Δρουσιώτες, μας φωνάζουν να μας κεράσουν καφέ, τους ευχαριστούμε και παίρνουμε πληροφορίες για το μουσείο υφαντουργίας του χωριού.
Μικρό αλλά αξίζει μια επίσκεψη για να δούμε τα υφαντά και τις παραδοσιακές στολές και ρούχα άλλων εποχών. Ευτυχώς είναι στο κέντρο του χωριού, κοντά στην εκκλησία του Αγίου Επιφανίου, κτισμένη το 1783 και κοντά στο μικρό ανοιχτό θέατρο του χωριού. Συνεχίζουμε το περπάτημα και στα ανατολικά του χωριού συναντούμε δυο γαλακτοκομεία. Στο ένα, μας προσκαλούν να δοκιμάσουμε γνήσια τοπικά προϊόντα, φρέσκο, ζεστό ακόμα χαλούμι, αναρή και χαλίτζι, το απίστευτο τυρί με τη χαρακτηριστική γεύση. Επιστρέφουμε προς τα δυτικά και θα συνεχίσουμε το περπάτημά μας σε ένα δρόμο-μονοπάτι για ένα ονειρικό σημείο.
Να σας θυμίσω ότι υποσχεθήκαμε ως εκπομπή ότι δεν θα πηγαίνουμε στα πολυσύχναστα, στα τουριστικά μέρη, θα χαιρόμαστε τις μικρές, άγνωστες γωνιές του τόπου μας. Η Λαόνα γενικά είναι ακριβώς αυτό, δεν είναι μικρή αλλά είναι γεμάτη με μικρές γραφικές γωνιές που μας περιμένουν να τις απολαύσουμε.
Περπατάμε μέσα στο χωριό με κατεύθυνση δυτική, περνάμε από το ξενοδοχείο Παλατές και συνεχίζουμε προς τον Δασικό Σταθμό Ακάμα. Φτάνουμε σε ένα διχάλι που αριστερά πάμε προς τον δασικό σταθμό και δεξιά προς το ξωκκλήσι του Αγίου Λουκά. Δεν υπάρχουν ταμπέλες, ακολουθούμε τις οδηγίες του κυρίου Γιακουμή, κατοίκου της περιοχής, από την Πιττοκόπου συγκεκριμένα, που συναντήσαμε τυχαία. Εμείς, οι ταξιδιώτες του roadtrip.cy πάμε δεξιά γιατί είπαμε, πάμε σε τόπο ονειρικό και ετοιμαστείτε για μεγάλα πράγματα. Περνάμε μέσα από μια καταπράσινη τοποθεσία, αμπέλια και άγρια φύση, ανηφόρες, κατηφόρες, στα δεξιά μας σε πολύ μικρή απόσταση βλέπουμε τους τεράστιους βράχους, δύσκολος και στενός δρόμος, θα μπορούσαμε να πάμε και με αυτοκίνητο.
Έτσι κι αλλιώς το περπάτημα κάνει καλό και ξέρετε ότι η εκπομπή το λατρεύει. Σε περίπου 3 χιλιόμετρα φτάνουμε σε ένα σημείο θέας με ένα μικρό ξύλινο κιόσκι. Από εδώ αν συνεχίσουμε προς τα δυτικά, πάμε Ακάμα, πολύ κοντά στη Λάρα και αν συνεχίσουμε προς τα βόρεια, πάμε προς τα χωριά Φάσλι και Ανδρολύκου. Εμείς δεν συνεχίζουμε, φτάσαμε στον προορισμό μας. Είμαστε στο σημείο θέας «Αφορισμός», μη με ρωτήσετε γιατί το λένε έτσι, όσο και να το έψαξα, δεν βρήκα εξήγηση. Καθόμαστε στο κιόσκι για ένα καφέ και λίγη ξεκούραση.
(Φωτογραφία: Στο σημείο θέας «Αφορισμός»
Μπροστά μας ένα καταπράσινο, ολοζώντανο αμπέλι και στο βάθος βλέπουμε θάλασσα. Ξεχάστε τον καφέ, ξανά όρθιοι και έχουμε πάνω από το αμπέλι όλη την ακτογραμμή από την Πόλη της Χρυσοχούς, όλο εκείνο το παραλιακό τόξο που περνά από την Αργάκα, την Αγία Μαρίνα και καταλήγει στα Νέα Δήμματα. Υπέροχη θέα, μας κάνει να θέλουμε να πάμε τώρα να οδηγήσουμε μέχρι εκεί και να κολυμπήσουμε στα γαλάζια νερά του νησιού μας. Όμως, επειδή ξέρουμε και τι θα δούμε στα δυτικά, γυρίζουμε το βλέμμα προς τα εκεί και… ουάου! Από εδώ, βλέπουμε καθαρά το μικρό ακρωτήρι που χωρίζει τον υπέροχο κόλπο της Κασκιάς, από τον ακόμα πιο όμορφο κόλπο της Λάρας. Είναι σαν να τα βλέπουμε από αεροπλάνο. Δεν ξέρουμε πού να πρωτοκοιτάξουμε, πραγματικά σαγηνευτική θέα όπου και να στρέψουμε το βλέμμα μας. Αυτό το σημείο θέας, ο αφορισμός, είναι μια από εκείνες τις μικρές γωνιές του νησιού μας που την μια στιγμή σε γεμίζουν έντονα συναισθήματα, σε κάνουν να πιστεύεις ότι πραγματικά έχεις φτερά και μπορείς να πετάξεις, και την άλλη σε προσγειώνουν με ένα έντονο αίσθημα πληρότητας και περηφάνιας.
Περηφάνιας, που ανήκεις σε αυτό τον τόπο, γιατί εμείς τού ανήκουμε, δεν μας ανήκει. Γι’ αυτό πρέπει να τον αγαπούμε και να τον προσέχουμε παραπάνω, το αξίζει, το αξίζουμε. Το αξίζει για να τον χαιρόμαστε πολλά χρόνια ακόμα, εμείς και τα παιδιά μας. Το αξίζουμε γιατί φεύγουν τα καλύτερά μας χρόνια.
Στο ξενοδοχείο Drouseia Heights, τραπέζι στη βεράντα, κάτω από ένα ουρανό γεμάτο αστέρια και ένα φεγγάρι μαγικό με θέα τα φώτα στα γύρω χωριά, τα φώτα της Πόλης και τα φώτα στην παραλία από την Πόλη μέχρι τα Νέα Δήμματα. Μ’ αγιόκλημα και γιασεμιά από τους κήπους του ξενοδοχείου.
Σήμερα, η παρέα μας, η παρέα του roadtrip.cy, μαζί, χαρήκαμε μια γωνιά της Λαόνας, τη Δρούσια. Απολαύσαμε φύση, τοπία, σημεία θέας, περπάτημα και κρασί δικό μας, του τόπου μας στην υπέροχη βεράντα του ξενοδοχείου Drouseia Heights. Ιστορία του νησιού μας, ειδυλλιακά τοπία, μια θαυμάσια, γεμάτη μέρα στον υπέροχο τόπο μας! Είμαστε πραγματικά τυχεροί που ζούμε σε ένα τέτοιο τόπο. Το έχω πει πολλές φορές, το ξέρω ότι κινδυνεύω να γίνω γραφικός αλλά κάτι τέτοιες μέρες, σε τέτοιους τόπους το νιώθω ακόμα πιο έντονα. Απλώς, δεν είμαι σίγουρος ότι το συνειδητοποιούμε όλοι μας ή ότι το συνειδητοποιούμε αρκετά συχνά. Αν τον εκτιμούσαμε και λίγο παραπάνω… Αν τον αγαπούσαμε πραγματικά αυτόν τον τόπο… Αν τον προσέχαμε λίγο παραπάνω, δεν θα ήταν οι ζωές όλων μας καλύτερες, πιο πλούσιες;
Το πιο πάνω κείμενο είναι τμήματα της εκπομπής «Roadtrip.cy». Κάθε Σάββατο και Κυριακή από τις 8 μέχρι τις 10 ακούτε την εκπομπή του Άντρου Σκαλιστή «Roadtrip.cy» στον Σπορ FM 95.
