newsroom must
Η πριγκίπισσα Diana, πέρασε στην ιστορία ως η πριγκίπισσα του Λαού, και όχι άδικα, αφού με τις φιλανθρωπίες της και την αγάπη που έδειχνε στα δεινά της κοινωνίας κατάφερε να την αγαπήσει ολόκληρη η υφήλιος.
Έτσι, ακόμη και 25 χρόνια μετά το θάνατό της, όλος ο κόσμος θέλει να μαθαίνει πράγματα για τη ζωή της, τόσο μέσα στο παλάτι, όσο και από την παιδική της ηλικία. Το δεύτερο σκέλος καλείται να ανακαλύψει το νέο ντοκιμαντέρ του PBS, με τίτλο «In Their Own Words: Diana, Princess of Wales», μέσω διαφόρων αναλύσεων από ειδικούς σε βασιλικά θέματα.
Εξερευνώντας πως η πριγκίπισσα, κατάφερε να γίνει ένα από τα πιο επιδραστικά άτομα στον πλανήτη, κάνοντας μια αναδρομή στο παρελθόν, τις καλές αλλά και τις κακές στιγμές που την σημάδεψαν. Ενώ, μια από αυτές, ήταν κάτι το οποίο η ίδια δεν κατάφερε ποτέ να ξεπεράσει, και αναφέρεται στο άσχημο διαζύγιο των γονιών της, μια ανάμνηση που της έφερνε πάντα πίκρα.
Με τον Andrew Morton, να γράφει το 1992 για το γεγονός, λέγοντας πως η πριγκίπισσα είχε μεγαλώσει σε μια δυσλειτουργική οικογένεια. Δηλώνοντας στο ντοκιμαντέρ, για το βιβλίο του “Diana: Her True Story”, «Θυμάται τον γάμο των γονιών της δυστυχισμένο. Πολλοί καβγάδες, πολλές φωνές. Μου είπε πως κάποια στιγμή ο πατέρας της είχε χτυπήσει τη μητέρα της. Ήταν μία προβληματική παιδική ηλικία για τη Diana».
Να θυμίσουμε πως οι γονείς της πριγκίπισσας παντρεύτηκαν το 1954 και χώρισαν επίσημα το 1969, με το δικαστήριο να δίνει την επιμέλεια των παιδιών στον πατέρα της οικογένειας. Εν τέλει, μετά και την απόφαση υπέρ του John Spencer, η μητέρα της, Frances, αποφάσισε να εγκαταλείψει το σπίτι και τα παιδιά της και να μην ξαναγυρίσει.
Ο Morton, σε αυτό το σημείο τονίζει πως «Ήταν ένα μικρό κορίτσι που έψαχνε τη μαμά του. Η Diana επηρεάστηκε βαθιά από το διαζύγιο των γονιών της, ένιωθε πως η μητέρα της την είχε εγκαταλείψει και αυτή ήταν μία από τις μεγαλύτερες τραγωδίες στη ζωή της».
Φυσικά την ίδια διαπίστωση είχε κάνει και ο μικρότερος αδελφός της, Charles, που σε συνέντευξή του μετέπειτα είχε δηλώσει, «το διαζύγιο των γονιών μας, την είχε διαλύσει και τη θυμάμαι σα παιδί να περιμένει στην πόρτα για τη μητέρα μας, η οποία δεν επέστρεψε ποτέ».
