Ζωή Τουτουντζίδου
Η Ελένη Φουρέιρα φωτογραφήθηκε για τις ανάγκες του εξώφυλλου του περιοδικού «Vogue Greece», το οποίο κυκλοφόρησε την Κυριακή 29 Ιανουαρίου με την «Καθημερινή» παραθέτοντας μία άκρως ενδιαφέρουσα και αποκαλυπτική θα λέγαμε συνέντευξη.
Η αγαπημένη τραγουδίστρια μίλησε για τις αποτυχημένες προσπάθειες να αποκτήσει παιδάκι στο παρελθόν, τις εξωσωματικές, την σχέση της με τον σύντροφο της Αλμπέρτο Μποτία και επιβεβαίωσε τις φήμες ότι περιμένει αγοράκι.
«Τώρα, σ’ αυτή τη φάση της ζωής µου, σκέφτομαι συνέχεια πώς θα µπορέσω να μεγαλώσω ένα παιδί ανοιχτόμυαλο, χωρίς προκαταλήψεις και στερεότυπα. Θέλω να του μάθω να σέβεται όλους τους ανθρώπους, να µην κάνει διακρίσεις, να µην κάνει µπούλινγκ, να αποδέχεται, να έχει ενσυναίσθηση, να κατανοεί τη διαφορετικότητα και να δίνει µάχες για την ορατότητα. Θέλω να µην ντρέπεται να είναι ο εαυτός του και να αφήνει χώρο και στους άλλους ανθρώπους γύρω του να είναι ο εαυτός τους», ανέφερε σε ένα σημείο η Ελένη Φουρέιρα και πρόσθεσε «Μη με βλέπεις έτσι με την κοιλιά τούρλα! Μπαίνω κανονικά στο στούντιο, ηχογραφώ νέα κομμάτια, ετοιμάζω νέο ξενόγλωσσο άλμπουμ, προετοιμάζω το tour μου. Για μένα αυτό είναι ζωή. Έχω τεράστια λαχτάρα να ανέβω ξανά στη σκηνή και μετά να κατέβω για να πάρω αγκαλιά τον γιο μου. Ανυπομονώ να συνδυάσω αυτές τις δύο μεγάλες μου αγάπες».
Όσον αφορά την σχέση της με τον σύντροφο της Αλμπέρτο, είπε «Ο πρώτος άνθρωπος που μοιράστηκα το νέο για την εγκυμοσύνη ήταν ο Αλμπέρτο, φυσικά. Ήταν και είναι ένας τρομερά υποστηρικτικός σύντροφος και είμαι σίγουρη ότι θα είναι φανταστικός μπαμπάς. Είναι ο ιδανικός συνοδοιπόρος και στις χαρές και στις δυσκολίες».
Αναφέροντας σε ένα άλλο σημείο της συνέντευξης «Πάντα ήθελα να γίνω μητέρα, απλώς δυσκολεύτηκα πάρα πολύ. Ήταν αρκετός ο χρόνος που το προσπαθούσα, έτυχε σε εμένα να είναι πιο δύσκολο, όπως και σε πολλές άλλες γυναίκες. Θέλω να τους πω ποτέ δεν πρέπει να απογοητεύονται
Εκεί που νιώθεις ότι θες να τα παρατήσεις, εκεί που λες δεν αντέχω να δω και άλλο αρνητικό τεστ, γίνεται ένα θαύμα. 1,5 χρόνο πάλευα, πέρασα από αποτυχημένες εξωσωματικές, από πολλούς γιατρούς και τελικά, το μωρό ήρθε, φυσικά».
Όσον αφορά στα δύσκολα παιδικά της χρόνια, ανέφερε «∆εν μπορώ να συγκρίνω τον τρόπο που θα μεγαλώσει µε το πώς μεγάλωσα εγώ. Έζησα μια άλλη κατάσταση. Φτώχεια, εμφύλιο πόλεμο στην Αλβανία, μετανάστευση στην Ελλάδα, έναν τεράστιο τρόπο να επαναπροσδιορίσω τη ζωή µου σε πολύ μικρή ηλικία. Παράλληλα, όμως, µε απεριόριστη αγάπη από τους γονείς µου. Όλα αυτά µε έκαναν πολύ ευαίσθητη αλλά και πολύ σκληρή ταυτόχρονα. ∆εκτάριών χρονών μοίραζα φυλλάδια στους δρόμους», ενώ συνέχισε «Έπρεπε να επιβιώσουμε. ∆εν υπήρχε περιθώριο να µη δουλέψουμε όλοι. Εγώ θα µεγαλώσω ένα παιδί που δεν θα χρειαστεί να το κάνει αυτό για να επιβιώσει. Θέλω όμως να του μάθω ότι είναι ΟΚ να µην τα έχεις όλα και ότι η ζωή είναι ένα παιχνίδι διεκδίκησης. Τίποτα δεν σου έρχεται έτσι απλόχερα. Θέλω να ξέρει ότι για να έχει κάτι, πρέπει να δουλέψει σκληρά, όπως κι εγώ έχω δουλέψει σκληρά για να του προσφέρω όσα θα του προσφέρω»
