Το «Down the Drain», τα εδώ και καιρό αναμενόμενα απομνημονεύματα της Julia Fox, κυκλοφόρησε στη Βρετανία και η 33χρονη εκκεντρική ηθοποιός και μοντέλο έδωσε συνέντευξη στο Dazed, στην οποία μιλά για το βιβλίο, για την εμπειρία της ως μητέρα και δίνει ένα μάθημα για το πώς να μη φοβόμαστε.
Σύμφωνα με το ΑΠΕ-ΜΠΕ, οι φιλίες της με γυναίκες σκιαγραφούνται στο βιβλίο ως οι πιο σημαντικές και παθιασμένες στη ζωή της. «Σε πολλές από τις φιλίες μου με γυναίκες ήταν σαν να ήμασταν τα σωσίβια η μία της άλλης. Ήταν σαν να παρασερνόμασταν στον ωκεανό και να γραπωνόμασταν η μία από την άλλη απεγνωσμένα. Αληθινά βλέπαμε η μία μέσα στην ψυχή της άλλης, ατέλειες και ελαττώματα. Κατά έναν τρόπο, ήταν τέλειο. Και είναι κάτι που ποτέ πραγματικά δεν το είχα με τους άντρες, γιατί οι άντρες πάντα με έβλεπαν σαν προϊόν· τη στιγμή που πραγματικά δεν τους εξυπηρετούσα πλέον, απλά με πετούσαν στα σκουπίδια» εξομολογείται.
Στο βιβλίο, οι άντρες είναι απαίσιοι. Γιατί; «Οι άντρες δεν γεννιούνται απαίσιοι. Η κοινωνία τους κάνει απαίσιους. Η πατριαρχία είναι κακό για τις γυναίκες αλλά είναι επίσης πολύ κακό και για τους άντρες. Κατά συνέπεια, συμπάσχω πιο πολύ με την κατάσταση των αντρών - αν και δεν έχω καμία ανοχή γι' αυτούς καταλαβαίνω ότι αυτό που είναι δεν είναι μόνο δικό τους λάθος. Γεννιούνται σε ένα σύστημα που τους δημιουργεί. Και προφανώς επωφελούνται σε μεγάλο βαθμό από αυτό, αλλά νομίζω ότι μπορεί να είναι πολύ μοναχικό. Δεν ξέρουν πώς να ρυθμίζουν τα συναισθήματά τους επειδή ποτέ δεν διδάχθηκαν να αναγνωρίζουν τα συναισθήματά τους, δεν ξέρουν πώς να επεξεργάζονται τα συναισθήματά τους. Σήμερα είναι όλοι μεγάλα μωρά επειδή όλοι είναι τόσο καθυστερημένοι» εξηγεί.
