Μαρία Καραμάνου
Το 1929, ο σκηνοθέτης Georg Wilhelm Pabst έφερε στο προσκήνιο μια από τις πιο σημαντικές στιγμές του κινηματογράφου με την ταινία "Κουτί της Πανδώρας". Η πρωταγωνίστρια Louise Brooks κατέγραψε το όνομά της στην ιστορία, όχι μόνο για την ανατρεπτική ομορφιά της, αλλά και για το εμβληματικό κούρεμά της που έγινε γνωστό ως "Lulu bob". Αυτό το ιδιαίτερο κοντό καρέ προκάλεσε αίσθηση κατά τη διάρκεια της εποχής της και συνεχίζει να έχει επιρροή μέχρι σήμερα.
Photo By @1920sdress On Instagram
Η Louise αποτελεί το εμβληματικό είδωλο της κουλτούρας των flapper, η οποία εισήγαγε στιλιστική και κοινωνική επανάσταση κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1920. Αυτή η μεταμόρφωση οφείλεται στο τέλος του Μεγάλου Πολέμου (1914-1918), που προκάλεσε αλλαγές στη συμπεριφορά των νέων.
Photo By @louisebrooksofficial On Instagram
Ειδικά για τις νεαρές γυναίκες, αυτή η μετάβαση ήταν σχεδόν επαναστατική: Πολλές από αυτές ήταν χήρες λόγω του πολέμου, ενώ αυτές που δεν είχαν συντρόφους δυσκολεύονταν να βρουν σύντροφο μετά τη μαζική καταστροφή. Όμως, παρά τις δυσκολίες, είχαν επιβιώσει και ένιωθαν ότι πρέπει να απολαμβάνουν κάθε στιγμή, αγκαλιάζοντας τη ζωή σαν να μην υπάρχει αύριο. Αυτό που ήθελαν περισσότερο ήταν να διασκεδάσουν, να μην περιορίζονται από κοινωνικές προσδοκίες, και να μην περιμένουν ανδρική έγκριση για να εκφράσουν την ελευθερία τους. Αυτή η ελευθερία δεν ήταν πια απλά μια κοινωνική απαίτηση, αλλά μια πρωτογενής αίσθηση την οποία έκρυβαν στην καρδιά τους. Αυτή την ευκαιρία την αρπάξανε με πάθος, χωρίς να αναζητούν έγκριση από κανέναν.
Photo By @louisebrooksofficial On Instagram
Ίσως για να υπάρξει ισορροπία μετά από τον τόσο μεγάλο αριθμό θανάτων στο μέτωπο του πολέμου, εμφανίστηκε ένα νέο μοντέλο γυναίκας, γνωστό ως "εργένικο κορίτσι". Αυτό το στυλ απαιτούσε κοντά κουρέματα: αγορίστικα, σαν το "γκαρσόν", ή κυματιστά καρέ όπως το διάσημο "lulu" ή "bob". Ένα άλλο παράδειγμα ήταν το "μαύρο κράνος" που απαιτούσε λάμψη, έμφαση στα ζυγωματικά και ψηλό κόψιμο.
Photo By @louisebrooksofficial On Instagram
Στην μόδα εισήλθαν σιλουέτες λεπτές και αθλητικές, με επίκεντρο το πατικωμένο στήθος, τους στενούς γοφούς, τα χαμηλά παπούτσια και τα ανδρικά ρούχα, όπως παντελόνια, πουκάμισα, μπερέδες, σακάκια και φαρδιές πιτζάμες. Το μήκος των φορεμάτων ανέβηκε σε εξωφρενικά ύψη, φτάνοντας ακόμα και πάνω από το γόνατο. Τα υφάσματα όπως το ρεγιόν και το jersey αντικατέστησαν το μετάξι, ενώ το κομπινεζόν και το λαστέξ παρέλαβαν τη θέση των κορσεδών, προσφέροντας άνεση και κίνηση.
Photo By @louisebrooksofficial On Instagram
Για πρώτη φορά, η μόδα άρχισε να χορεύει στους δρόμους με τη μουσική, συγκεκριμένα την jazz. Ο χορός τσάρλεστον εμφανίστηκε ως ένας προκλητικός χορός, αντισταθμίζοντας τον συντηρητισμό με αέρα απελευθέρωσης και χαράς. Η λέξη "flapper" αρχικά σήμαινε "νεοσσός", αλλά τη δεκαετία του 1890 χρησιμοποιούταν για πόρνες στην αργκό. Πριν από τον πόλεμο, αποτέλεσε χαρακτηρισμό για ζωηρές έφηβες.
Τον ορισμό της νέας, σύγχρονης γυναίκας ενσάρκωσε κυρίως από την ταινία "The Flapper" και την πρωταγωνίστριά της, την ηθοποιό Oliver Thomas. Όμοια, η Clara Bow, η Louise Brooks και η Joan Crawford ήταν πρωτοπόρες flapper του Hollywood, ανοίγοντας νέους δρόμους για τον ρόλο των γυναικών στην κοινωνία.
Photo By @louisebrooksofficial On Instagram
Η Louise, που μεγάλωσε στην πολιτεία Κάνσας, είχε από μικρή ηλικία ένα κοντό, αγορίστικο κούρεμα. Όταν όμως ξεκίνησε το σχολείο, αποφάσισε να αφήσει τα μαλλιά της να μακρύνουν και να δημιουργήσει τις κλασικές, κοριτσίστικες κοτσίδες. Από μικρή ηλικία, είχε μια ιδιαίτερη αγάπη για τον χορό και συμμετείχε σε πολλές τοπικές παραστάσεις. Στα 10 της χρόνια, η μητέρα της αποφάσισε πως ήρθε η ώρα για μια αλλαγή στην εικόνα της Louise στη σκηνή. Έτσι, ζήτησε από έναν κουρέα να εφαρμόσει στην κόρη της το "Buster Brown" κούρεμα, ένα καρέ που έφτανε μέχρι το πιγούνι με φράντζα που έφτανε στα φρύδια. Αυτή η νέα εμφάνιση ταίριαζε άψογα σε ένα ανεξάρτητο κορίτσι που δεν ήθελε να υιοθετήσει τα "κυρίαρχα" πρότυπα όταν μεγαλώσει.
Photo By @louisebrooksofficial On Instagram
Η Brooks διατήρησε αυτό το κούρεμα καθ' όλη τη διάρκεια της εφηβείας της. Το 1924, όταν ήταν μόλις 17 χρονών, μετακόμισε στη Νέα Υόρκη. Εκεί, αποφάσισε να απομακρυνθεί από το παρελθόν της και να ανανεώσει την εικόνα της. Αλλάζοντας την προφορά της και ανανεώνοντας τη γκαρνταρόμπα της, επιδίωξε να ξεχάσει την καταγωγή της. Κατά τη διάρκεια της παραμονής της στη Νέα Υόρκη, γνώρισε την Barbara Bennet, αδερφή των ηθοποιών Constance και Joan Bennet, η οποία ανέλαβε να μεταμορφώσει τη Brooks. Αυτή η φιλία την οδήγησε στο φημισμένο κομμωτήριο του Σαβέλι.
Photo By @louisebrooksofficial On Instagram
Ο Σαβέλι ήταν ο μοναδικός κομμωτής στη Νέα Υόρκη που εφάρμοζε το καρέ με ξυράφι, έχοντας μάθει την τέχνη από τον Antoine de Paris, έναν διάσημο κομμωτή που εισήγαγε το πρώτο καρέ το 1909, εμπνευσμένο από την Ιωάννα της Λωραίνης. Το νέο κούρεμα μεταμόρφωσε την εμφάνισή της Louise, κάνοντάς την μια πολύ κομψή και σχεδόν ανδρόγυνη παρουσία, που αναγνωρίστηκε ως "το κορίτσι με το μαύρο κράνος".
Photo By @louisebrooksofficial On Instagram
Το εν λόγω look αποδείχθηκε ιδανικό για τον πρώτο της κύριο ρόλο στην ταινία "Beggars of Life", όπου υποδύθηκε μια νεαρή γυναίκα που μεταμφιέζεται σε άνδρα για να ξεφύγει από την αστυνομία. Η ερμηνεία της σε αυτόν τον ρόλο την έκανε να ξεχωρίσει. Στη συνέχεια, ο σκηνοθέτης Georg Wilhelm Pabst συνειδητοποίησε αμέσως το ταλέντο της. Αποφάσισε να την επιλέξει για τον ρόλο της Lulu στην μεταφορά του θεατρικού έργου "Το Κουτί της Πανδώρας" που ετοίμαζε για τη μεγάλη οθόνη. Και από εκεί και πέρα, ξεκίνησε μια σημαντική κινηματογραφική ιστορία που σημάδεψε την καριέρα της Louise Brooks.
Photo By @louisebrooksofficial On Instagram
Στην αρχή, η Brooks φαίνεται πως δεν κατανόησε αρχικά το πλήρες εύρος της ευκαιρίας που είχε μπροστά της. Αντί να αφοσιωθεί αποκλειστικά στον ρόλο της, ανακάλυψε τη μαγεία της νυχτερινής ζωής του Βερολίνου και ξεκίνησε να βγαίνει με έναν αμερικανό φίλο της σε καμπαρέ και να γλεντάνε μέχρι τα ξημερώματα. Ο Pabst, όμως, επέβαλε απαγορεύσεις σχετικά με τις νυχτερινές εξορμήσεις και την υποχρέωσε να τηρεί μία επτάωρη περίοδο ύπνου. Αν και αναγκάστηκε να συμμορφωθεί, αυτό δεν ήταν το μοναδικό επεισόδιο διαφωνίας μεταξύ τους.
Photo By @louisebrooksofficial On Instagram
Το 1938, η Brooks αποφάσισε να βάλει τέλος στην κινηματογραφική της καριέρα σε ηλικία μόλις 32 ετών και να επικεντρωθεί στη ζωγραφική και τη συγγραφή. Εντούτοις, η καριέρα της ξαναβρήκε αναγνώριση όταν το 1955 ο ιστορικός του κινηματογράφου James Card την εντόπισε να ζει σε δύσκολες συνθήκες στη Νέα Υόρκη και την επανέφερε στο προσκήνιο. Ο Henri Langlois, ο επιφανής επικεφαλής της Cinématheque Française, την περιέγραψε ως "το πνεύμα της κινηματογραφικής διαδικασίας" και "κάτι που, μόλις το δει κανείς, δεν μπορεί να ξεχάσει".
Photo By @louisebrooksofficial On Instagram
Η εικόνα της ως της νέας, μοντέρνας γυναίκας της εποχής, με το χαρακτηριστικό καρέ, είχε επιδράσεις που εκτείνονταν μακράν της δεκαετίας του 1920 και συνεχίζει να ασκεί επιρροή μέχρι και σήμερα. Η Louise Brooks πέθανε λίγο πριν τα 80 της χρόνια, στις 8 Αυγούστου 1985, στη Νέα Υόρκη.