

Μαρία Καραμάνου
Στον κόσμο των social media, όπου η τελειότητα μοιάζει σχεδόν επιβεβλημένη, κάθε φορά που ένα διάσημο ζευγάρι ανακοινώνει τον χωρισμό του, η πραγματικότητα έρχεται να μας υπενθυμίσει ότι η αγάπη δεν είναι φίλτρο του Instagram. Αυτή τη φορά, αφορμή στάθηκε ο χωρισμός της Ιωάννας Τούνη και του Δημήτρη Αλεξάνδρου, που έκανε πολλούς να μιλήσουν – ανάμεσά τους και ο Μαυρίκιος Μαυρικίου.
Με μια μακροσκελή ανάρτηση, ο Μαυρίκιος έδωσε μια διαφορετική οπτική για τις σχέσεις που τελειώνουν, αλλά και για τις «τέλειες» εικόνες που βλέπουμε στα social media. «Ακόμα κι οι ωραίες εικόνες ξεθωριάζουν», έγραψε, υπενθυμίζοντας πως η ομορφιά και η εξωτερική αρμονία ενός ζευγαριού δεν σημαίνουν απαραίτητα και ευτυχία ή διάρκεια.
Η ανάρτηση του έθιξε ένα ζήτημα που συχνά αγνοούμε: το γεγονός ότι η εξωτερική εικόνα μπορεί να είναι μαγευτική, αλλά δεν εγγυάται τη βαθιά, ουσιαστική σύνδεση. Οι σχέσεις δεν κρίνονται από likes, ούτε από ρομαντικές φωτογραφίες σε εξωτικά μέρη – αλλά από τις καθημερινές στιγμές, την κατανόηση και την αμοιβαία εξέλιξη.
Ο Μαυρίκιος μίλησε επίσης για την ειρωνεία που συχνά υπάρχει απέναντι σε ζευγάρια που δείχνουν «πολύ ερωτευμένα» ή «υπερβολικά γλυκά» στα social media. Όπως σημείωσε, το ότι κάποιοι μπορεί να φαίνονται αστείοι ή υπερβολικοί, δεν σημαίνει ότι δεν έχουν μια βαθιά, αυθεντική σχέση. Και τελικά, αυτό που έχει σημασία δεν είναι το πώς φαίνεται κάτι στους άλλους, αλλά το τι νιώθουν οι ίδιοι οι άνθρωποι που το ζουν.
Δείτε αναλυτικά την ανάρτησή του:
«Ακόμα κι οι ωραίες εικόνες ξεθωριάζουν… Ένας χωρισμός, ακόμα και ανάμεσα σε ένα κτ’ εξοχήν όμορφο ζευγάρι, αποδεικνύει ότι αισθητική αρμονία δεν εγγυάται τη συναισθηματική διάρκεια. Η ομορφιά, αν και μαγνητίζει, δεν μπορεί να λειτουργήσει ως συνδετικός κρίκος αν λείπει η ουσία, η βαθιά κατανόηση, η αμοιβαία εξέλιξη, η αίσθηση ότι οι ψυχές πορεύονται προς την ίδια κατεύθυνση.
Η εικόνα ενός ζευγαριού μπορεί να είναι καθηλωτική, αλλά οι λεπτές ρωγμές στο θεμέλιο της σχέσης συχνά γίνονται αντιληπτές μόνο από τους ίδιους τους συντρόφους. Ένας τέτοιος χωρισμός δεν σηματοδοτεί απαραίτητα την αποτυχία, αλλά ίσως την επίγνωση πως μια πορεία ολοκλήρωσε έναν κύκλο. Αν η ομορφιά υπήρξε ο καθρέφτης, το είδωλο που αντανακλούσε μπορεί να ήταν μια ψευδαίσθηση ή απλώς μια στιγμή στη ροή του χρόνου, εξαιρετική, αλλά όχι αιώνια.
Όλο αυτό μπορεί να είναι και μια στιγμή αυτογνωσίας. Μια υπενθύμιση ότι όλοι βιώνουμε δυσκολίες και ότι η αρνητικότητα ή η ειρωνεία που στέλνουμε έξω μπορεί κάποια στιγμή να γυρίσει πίσω. Τα ζευγάρια που μερικές φορές κοροϊδεύουμε, γιατί μας φαίνονται υπερβολικά γλυκά η ιδιόμορφα, συχνά κρύβουν μια βαθειά ουσιαστική σύνδεση.
Η εξωτερική εικόνα τους μπορεί να φαίνεται αστεία ή υπερβολική, όμως πίσω από αυτά τα στιγμιότυπα, η πραγματική αγάπη χτίζεται σε καθημερινές στιγμές: στην κατανόηση, στην υποστήριξη και στο να μοιράζεσαι τη ζωή με κάποιον που πραγματικά νοιάζεται. Είναι σαν μια ήρεμη δύναμη που, ενώ μπορεί να μην είναι πάντα προφανής, είναι σταθερή και αυθεντική. Στο τέλος, είναι αυτή η αυθεντικότητα που ξεχωρίζει και επιτρέπει την πραγματική σύνδεση, ακόμα και αν την βλέπουμε με άλλο μάτι αρχικά. Ο νοών νοείτω».