Μαρία Καραμάνου
Στις 20 Ιουλίου 1969, ο Αμερικανός αστροναύτης Neil Armstrong έγινε ο πρώτος άνθρωπος που πάτησε στο φεγγάρι και εκφώνησε την διάσημη φράση, «Αυτό είναι ένα μικρό βήμα για τον άνθρωπο, ένα τεράστιο άλμα για την ανθρωπότητα». Τη στιγμή αυτή, περίπου 1 δισεκατομμύριο άτομα ακούσανε τα λόγια του στην απομακρυσμένη Γη, περίπου 385 χιλιάδες χιλιόμετρα.
Η προσπάθεια των Αμερικανών να στείλουν αστροναύτες στο φεγγάρι ξεκίνησε με την διάσημη ομιλία του προέδρου John F. Kennedy στο Κογκρέσο της ΗΠΑ στις 25 Μαΐου του 1961. Στην ομιλία αυτή, είπε, «Πιστεύω ότι αυτό το έθνος πρέπει να δεσμευτεί να επιτύχει τον στόχο, πριν τελειώσει η δεκαετία, να στείλει έναν άνθρωπο στο φεγγάρι και να τον επιστρέψει με ασφάλεια στη γη».
Εκείνη την εποχή, η Σοβιετική Ένωση ήταν πρωτοπόρος στην εξερεύνηση του διαστήματος, και η Αμερική βρισκόταν πίσω σε αυτόν τον τομέα. Αντιμετωπίζοντας αυτήν την πρόκληση και ενθαρρυνόμενη από τη διακήρυξη του προέδρου John F. Kennedy, η NASA δούλεψε σκληρά για να αναπτύξει την απαιτούμενη τεχνολογία.
Το 1966, μετά από πέντε χρόνια σκληρής δουλειάς από μια διεθνή ομάδα επιστημόνων και μηχανικών, η NASA πραγματοποίησε την πρώτη μη επανδρωμένη αποστολή Apollo. Τον Οκτώβριο του 1968, ακολούθησε το Apollo 7, η πρώτη επανδρωμένη αποστολή του προγράμματος Apollo. Κατά τη διάρκεια αυτής της αποστολής, η οποία επιτέλεσε με επιτυχία την τροχιά γύρω από τη Γη, δοκιμάστηκαν πολλά από τα προηγμένα συστήματα που θα χρειάζονταν για την επιτυχία του ταξιδιού στη Σελήνη.
Το Apollo 11 ξεκίνησε το ταξίδι του από το Kennedy Space Center στις 16 Ιουλίου του 1969, με τους αστροναύτες Neil Armstrong, Edwin Aldrin Jr. και Michael Collins στο πλήρωμά του.
Ο Neil Armstrong, ηγέτης της αποστολής και 38 ετών πιλότος έρευνας, υποβλήθηκε σε ένα επικίνδυνο ταξίδι διάρκειας 76 ωρών, διανύοντας 385 χιλιάδες χιλιόμετρα μέχρι να μπει σε τροχιά γύρω από το φεγγάρι στις 19 Ιουλίου. Στη συνέχεια, την επόμενη ημέρα, το σκάφος Apollo 11 με την ονομασία "Eagle," που μετέφερε τους Armstrong και Aldrin, αποσυνδέθηκε από το όχημα διακυβέρνησης με τον Collins να παραμένει εκεί. Δύο ώρες αργότερα, ο Armstrong ξεκίνησε την κατάβασή του στην επιφάνεια της σελήνης και προσεδαφίστηκε με ασφάλεια. Το μήνυμα που μετέφερε στο κέντρο ελέγχου του Χιούστον ήταν το διάσημο "The Eagle has landed."
Οι Neil Armstrong και Edwin Aldrin πέρασαν περίπου δύο ώρες στην επιφάνεια της σελήνης. Κατά τη διάρκεια αυτού του χρόνου, πραγματοποίησαν διάφορες εργασίες, συμπεριλαμβανομένης της εγκατάστασης της αμερικανικής σημαίας, της λήψης φωτογραφιών από την επιφάνεια της σελήνης, απλών επιστημονικών πειραμάτων και της επικοινωνίας με τον τότε πρόεδρο Richard Nixon μέσω ραδιοφωνικής σύνδεσης.
Στη συνέχεια, επέστρεψαν στο σκάφος Apollo 11, όπου κοιμήθηκαν εκείνο το βράδυ, πριν αποχωρήσουν από την επιφάνεια της σελήνης. Το σκάφος διακυβέρνησης με τον Michael Collins περίμενε στην τροχιά. Στις 24 Ιουλίου, το Apollo 11 επέστρεψε με ασφάλεια στη γη και προσγειώθηκε στον Ειρηνικό Ωκεανό.
Παρόλη την επιτυχία της αποστολής, οι αστροναύτες κατανοούσαν τον υψηλό κίνδυνο που συνεπάγεται μια αποστολή στο φεγγάρι, καθώς αντιμετώπισαν πολλά τεχνικά, φυσικά και ψυχολογικά ζητήματα.
Κατανοώντας τον υψηλό κίνδυνο που συνεπάγεται με μια αποστολή στο φεγγάρι και την πιθανότητα μη επιστροφής στις οικογένειές τους, οι τρεις αστροναύτες και ειδικά ο Neil Armstrong, συνειδητοποίησαν ότι οι υπογραφές τους είχαν υψηλή αξία στην αγορά. Το ενδεχόμενο να πουλήσουν τα αυτόγραφά τους ήταν επίκαιρο, αφού υπήρχε μεγάλη ζήτηση από συλλέκτες και άλλα άτομα που ήθελαν να έχουν ένα κομμάτι ιστορίας στη συλλογή τους.
Ωστόσο, ο Neil Armstrong επέλεξε μια διαφορετική προσέγγιση. Αντί να εκμεταλλευτεί τη ζήτηση για τα αυτόγραφά του προσωπικά, αποφάσισε να προφυλαχτεί για το μέλλον της οικογένειάς του. Αποφάσισε να μην πουλήσει τα αυτόγραφά του, για να διασφαλίσει την οικονομική ασφάλειά τους σε περίπτωση που δεν επιστρέψει από την αποστολή.
Κατά τη διάρκεια της περιόδου καραντίνας πριν από την εκτόξευση, οι τρεις αστροναύτες δεν έμειναν αδρανείς. Κάθε φορά που είχαν ελεύθερο χρόνο, υπέγραφαν εκατοντάδες φακέλους. Αυτοί οι φάκελοι περιείχαν προσωπικά μηνύματα, σκέψεις και συναισθήματα που ο καθένας τους ήθελε να μεταφέρει στις οικογένειές τους, σε περίπτωση που κάτι δυσάρεστο συμβεί κατά τη διάρκεια της αποστολής.
Κατά τις πιο κρίσιμες ημέρες της αποστολής, όπως η ημέρα της εκτόξευσης και η ημέρα της προσεδάφισης στη σελήνη, ο φίλος τους πήγαινε στο ταχυδρομείο, σφράγιζε τους φακέλους με την αντίστοιχη ημερομηνία και μετά τους παραδίδανε στις οικογένειες των αστροναυτών.
Αν δεν επέστρεφαν στη γη, οι οικογένειές τους θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν τα αυτόγραφα ως μέσο για να αποκτήσουν οικονομική ασφάλεια, όπως την εκπαίδευση των παιδιών τους και την κάλυψη άλλων αναγκών. Αυτή η ιδέα λειτούργησε ως μία «ασφάλεια ζωής» για τις οικογένειες τους.
Εν τέλει, οι αστροναύτες επέστρεψαν ασφαλείς και η ανάγκη για τη χρήση των αυτογράφων ως ασφάλειας δεν πραγματοποιήθηκε.
Ωστόσο, τη δεκαετία του 1990, τα αυτόγραφα των αστροναυτών άρχισαν να εμφανίζονται σε δημοπρασίες, συνήθως σε συνδυασμό με διάφορα σουβενίρ που σχετίζονταν με το διάστημα. Αυτά τα αυτόγραφα έχουν αποκτήσει συλλεκτική αξία και πωλούνται ακόμη και για ποσά που φτάνουν τα 30.000 δολάρια.
