Του Μιχάλη Μιχαηλίδη
Ποια είναι η μεγαλύτερη δυσκολία στην υλοποίηση μιας μεσημβρινής ενημερωτικής εκπομπής;
Η προετοιμασία, το κυνήγι της επικαιρότητας και ο συντονισμός όλων των συνεργατών, δημοσιογράφων και καλεσμένων. Έχω την τύχη να μοιράζομαι αυτή τη δύσκολη διαδικασία με την παραγωγό της εκπομπής, Γιάννα Χατζηγεωργίου, όμως κάθε μέρα είναι ένα στοίχημα υπό πίεση και πολλούς περιορισμούς.
Πόσες ώρες δουλειάς προϋποθέτουν οι 2,5 ώρες που είσαι στον αέρα κάθε μέρα;
Είναι μια συνεχής διαδικασία, δεν σταματάει ποτέ. Από τη στιγμή που θα ανοίξω τα μάτια μου το πρωί μέχρι που θα τα κλείσω το βράδυ, υπάρχει μια συνεχής ενασχόληση με τις δύο εκπομπές, την τηλεοπτική στο ΣΙΓΜΑ και την πρωινή ραδιοφωνική στο Ράδιο Πρώτο, παρέα με τον Μάριο Πούλλαδο. Το εγερτήριο σημαίνει στις 4:00 το πρωί ακριβώς. Μετά έχει διάβασμα, τηλεφωνήματα, συναντήσεις και συζητήσεις. Υπό αυτή την έννοια δεν υπάρχει ωράριο, κάτι που δεν σου κρύβω ότι δεν με πειράζει καθόλου, καθώς δίνει μια ευελιξία που σπανίως συναντάς στην εργασία. Ποτέ δεν είχα ωράριο στην εργασία μου.
Ποιου είδους θέματα είναι τα πιο ενδιαφέροντα για σένα και ποια τα πιο ανιαρά;
Απολαμβάνω απεριόριστα τις έντονες συζητήσεις με συνομιλητές που κατέχουν το αντικείμενό τους περισσότερο από μένα. Από τη μια μπαίνω στη διαδικασία να τεστάρω τα όριά μου, από την άλλη στο τέλος βγαίνω κερδισμένος, έχοντας αποκτήσει μια παραπάνω γνώση ή εμπειρία. Από την πολιτική και την οικονομία, μέχρι την τεχνολογία και τα πιο φιλοσοφικά ή ιδεολογικά θέματα. Μισώ όταν κάποιοι πολιτικοί μάς περνάνε όλους για ηλίθιους, όποιο κι αν είναι το θέμα που συζητάμε. Κυρίως όταν συζητάμε για τα αυτονόητα.
Τι μηνύματα λαμβάνετε συνήθως από τους τηλεθεατές;
Είναι δύο ειδών: τα γραπτά μηνύματα που έρχονται στο email μας ή στα κοινωνικά μας δίκτυα και αυτά που λαμβάνω όταν βρίσκομαι ανάμεσα σε κόσμο εκτός εργασίας. Στα γραπτά, συνήθως εκφράζουν κάποιο παράπονο, κάνουν μια πολύ πρακτική ερώτηση την ώρα της εκπομπής ή σχολιάζουν τη συζήτηση, κατά κύριο λόγο καυτηριάζοντας όσα λέμε. Όταν όμως συναντώ άγνωστους τηλεθεατές και ακροατές, κυρίως θέλουν να μάθουν περισσότερες πληροφορίες, θεωρώντας ότι πάντα κρατάμε κάτι για τον εαυτό μας, κάτι που το παίρνουμε στο σπίτι όταν σβήσουν οι κάμερες και τα μικρόφωνα.
Πού θα έλεγες ότι υστερεί γενικά η ενημέρωση στην Κύπρο;
Στον πλουραλισμό. Χρειαζόμαστε πολύ περισσότερο. Πολλές φορές υστερούμε και σε προσωπικά και σε επαγγελματικό επίπεδο. Δυσκολευόμαστε να βρούμε τρόπους να πάμε τη δημοσιογραφία ένα βήμα παρακάτω. Η πραγματικότητα είναι πως οι δημοσιογράφοι ούτε διαβάζουμε πέραν του ρεπορτάζ, ούτε συζητάμε μεταξύ μας όσο θα έπρεπε. Μου λείπει.
Φεύγοντας από το γραφείο το απόγευμα, πού κατευθύνεσαι συνήθως;
Είτε στο σπίτι, είτε σε κάποια προγραμματισμένη συνάντηση ημι-επαγγελματικού τύπου. Τους ζεστούς μήνες του χρόνου δεν είναι σπάνιο να πάρω τον δρόμο προς τη θάλασσα. Πού και πώς χαλαρώνεις τα απογεύματα και τα σαββατοκύριακα; Χαλαρώνω με περιπάτους και φωτογραφίες στην αγαπημένη μου Παλιά Λευκωσία, ενίοτε επιστρέφω στη Λεμεσό. Τις περισσότερες φορές, όμως, θα με βρεις με φίλους και δικούς μου ανθρώπους στα αγαπημένα μας στέκια να συζητάμε γελώντας. Όλοι μας έχουμε πολλή ανάγκη το γέλιο όσο μεγαλώνουμε.
Τι άλλο κάνεις αυτό το διάστημα; Γράφεις; Διαβάζεις; Βλέπεις κάποια σειρά;
Σπανίως βλέπω σειρές και τηλεόραση. Διαβάζω αρκετή λογοτεχνία και κάνω σχέδια για βιβλία που θα γράψω στο μέλλον. Τα τελευταία χρόνια, ωστόσο, με έχει απορροφήσει το People of Cyprus, μια προσπάθεια που κάνουμε παρέα με την ιστορικό Ιλιάνα Κουλαφέτη ώστε να καταγράψουμε γνήσιες ιστορίες, χαρτογραφώντας την Κύπρο μας μέσα από τους ανθρώπους της
