Γιώργος Γκαρακλίδης
Συχνά περιπλέκουμε τα πράγματα πολύ περισσότερο απ’ ότι χρειάζεται κι είναι ένα από τα καθημερινά και συχνότερα λάθη που κάνουμε οι άνθρωποι. Είναι σημαντικό να καταλάβουμε πως ενώ η φύση μας αποζητά συνεχώς να περιπλέκει τα πράγματα μέσα από την ανάγκη να κατανοήσουμε τον κόσμο γύρω μας, εμείς πρέπει να βάλουμε ένα τέρμα στη «φύση» αυτή και να θέσουμε την ψυχική υγεία ως πρωταρχικό μας μέλημα.
Αρχικά, ας ξεχωρίσουμε την έννοια της μοναξιάς από αυτή της μοναχικότητας. Η μοναξιά είναι ένα αίσθημα κυρίως αρνητικό που σχετίζεται με την κατάθλιψη πολλές φορές, με το άγχος και το στρες ενώ η μοναχικότητα από την άλλη, πρόκειται για μία θετική εμπειρία η οποία έχει να κάνει με εποικοδομητικό τρόπο γνωριμίας με τον εαυτό μας, την προσωπική καλλιέργεια και ανάπτυξή μας καθώς και την εξέλιξή μας ως προσωπικότητες. Είναι εξαιρετικά σημαντικό να μπορούμε να διαχειριζόμαστε τον εαυτό μας γιατί από την προσωπική σχέση που «χτίζουμε» με αυτόν, απορρέουν κι όλες οι υπόλοιπες αφού η σχέση μας με τον εαυτό μας αντανακλάται στη σχέση μας με τον περίγυρό μας είτε πρόκειται για ερωτικές είτε για φιλικές είτε ακόμη και γονεϊκές σχέσεις.
- Ηρεμεί το μυαλό
Όσο κι αν νομίζουμε πως το καταφέρνουμε το μυαλό αν είχε στόμα θα έλεγε πολλά και θα έριχνε τα παράπονα χαλάζι. Είναι το όργανο που δεν ξεκουράζεται και δεν χαλαρώνει ποτέ. Είμαστε απασχολημένοι με τους προβληματισμούς μας - ναι, προβληματισμοί είναι η κατάλληλη λέξη κι όχι πρόβλημα αλλά αυτό θα το αναλύσουμε μια άλλη φορά- με τις φιλοδοξίες που θέλουμε να πραγματοποιήσουμε, τους φόβους που επιθυμούμε να υπερνικήσουμε, με το άγχος της επόμενης στιγμής. Είναι φανερό πως όταν βρεθούμε μόνοι μας θα καταλάβουμε πως τίποτα δεν έχει και τόση «βαρύτητα» ούτε και σημασία.
- Μειώνει το στρες και το άγχος
Οι καλύτεροι φίλοι του σύγχρονου ανθρώπου που πλέον ζουν παρασιτικά μαζί του. Το στρες και το άγχος είναι δύο από τους κυριότερους εχθρούς για τον άνθρωπο καθώς η υπερέκθεση που υπάρχει στις μέρες μας σε αυτούς τους παράγοντες είναι γεγονός. Το να μένει κανείς μόνος του μειώνει την πίεση που του ασκείται από διάφορες «μεριές» και απλώς ακούει τον ήχο της ανάσας του και συνειδητοποιεί μόνος του την ύπαρξή του και την επαλήθευση αυτής.
- Γνωρίζουμε τον εαυτό μας καλύτερα και μας αγαπάμε περισσότερο με όλες μας τις ατέλειες
Πολλοί άνθρωποι έρχονται στη γη και δεν καταφέρνουν ποτέ τους να γνωρίσουν το ποιοι πραγματικά είναι. Δεν έχουν καμία επαφή με τον εαυτό τους και ούτε συγκινούνται στο να μάθουν ποιοι είναι. Η αίσθηση του να είναι κανείς μόνος του, παρέα με τον εαυτό του είναι ασύγκριτη με πολλές άλλες. Συνειδητοποιούμε πώς είμαστε εξωτερικά και εσωτερικά και απλώς ρίχνουμε ένα μειδίαμα ίσα ίσα για να χαϊδέψουμε και να κανακέψουμε τον εαυτό μας γιατί το αξίζουμε. Γιατί οι επιλογές που κάναμε πριν καιρό μας έφεραν σε αυτό που είμαστε σήμερα πάνω κάτω.
- Θέτουμε τους στόχους μας προσεκτικά
Οι στόχοι, φιλοδοξίες, όνειρα, όπως θέλετε ονομάστε το, ήταν πάντοτε μέρος της καθημερινότητας ενός σύγχρονου αλλά και αρχαίου ανθρώπου καθώς αν δεν ήταν η έμφυτη ανάγκη για βελτίωση δεν θα φτάναμε ποτέ εδώ κι ούτε το άρθρο θα είχε μάτια να το διαβάζουν. Όσο περνάμε χρόνο με τον εαυτό μας συνειδητοποιούμε και πάλι ποιοι είμαστε, τι αποζητάμε και τι θέλουμε να καταφέρουμε στη ζωή ή σε βραχυπρόθεσμο χρόνο. Έτσι, ξεκαθαρίζουμε το πλέγμα των στόχων/φιλοδοξιών/ονείρων που έχουμε θέσει ή που θα θέσουμε και εν τέλει ενεργοποιούμε το μυαλό και μπαίνουμε σε δράση, ό,τι κι αν αυτό μπορεί να σημαίνει για τον καθένα. Είναι γεγονός!
- Καταλαβαίνουμε τον κόσμο γύρω μας καλύτερα και το τι πραγματικά είμαστε
Πόσο απλός τελικά είναι ο κόσμος και πόσο σύνθετος ταυτόχρονα… Κατανοούμε σιγά σιγά πως όλα στη ζωή είναι εφήμερα, πως όσο και να «χτυπιόμαστε» ζωντανοί από αυτή δεν πρόκειται να βγούμε. Πως όσο «φαρμάκι» ή «μέλι» στάζουμε άλλο τόσο θα μας περιγεμίσει το «μπουκαλάκι» της ύπαρξης. Τίποτα δεν είναι δεδομένο και τίποτα απολύτως δεν έρχεται με ημερομηνία λήξης ή με οδηγίες χρήσης. Προς τι τόσο δράμα; προς τίποτα. Κι όταν συνειδητοποιεί ο άνθρωπος την πραγματικότητα και το αδύναμο του χαρακτήρα του, αφυπνίζεται και λειτουργεί με πιο έντονη πραότητα, με σύνεση, με σεβασμό προς την αδυναμία του να κυριαρχήσει, με λίγο παραγωγικό «φόβο» και με συστολή. Που αυτά από μόνα τους οδηγούν στην μέγιστη απόλαυση της ζωής. Πάντα κι εφόσον το επιθυμήσει, το επιλέξει και το θέσει σε λειτουργία ο ίδιος ο… άνθρωπος.
Μη φοβάστε τη μοναχικότητα. Είναι η καλύτερη, αόρατη φίλη σας. Αυτή που δεν θα σας εγκαταλείψει ποτέ παρά μόνο όταν την εγκαταλείψετε εσείς. Αυτή η φίλη που σας ώθησε στα καλύτερα, σας σήκωσε από τα χειρότερα και σας έδειξε τον δρόμο. Είστε εσείς. Είμαστε εμείς!
