Μαρία Καραμάνου
Ο Στέλιος Πισής, ένας εξαιρετικός μουσικός και άνθρωπος που αποτέλεσε σύμβολο δύναμης και έμπνευσης, έφυγε από τη ζωή, σκορπίζοντας θλίψη σε όσους τον γνώρισαν και τον αγάπησαν. Παρά τις κινητικές δυσκολίες που αντιμετώπισε εξαιτίας της μυϊκής δυστροφίας, η αγάπη του για τη μουσική τον έκανε να ξεπεράσει τα εμπόδια και να αφήσει το στίγμα του στη μουσική σκηνή. Η αδελφή του, Αγλαΐα Πισή, έκανε γνωστή την είδηση του θανάτου του μέσα από μια συγκινητική ανάρτηση στο Facebook.
Ο Στέλιος Πισής γεννήθηκε στη Λεμεσό το 1976, και από πολύ μικρή ηλικία έδειξε το ταλέντο του στη μουσική. Ήταν μόλις 5 ετών όταν άρχισε να παίζει πιάνο, ενώ η έμφυτη κλίση του στη μουσική ήταν αδιαμφισβήτητη. Ωστόσο, την ίδια περίοδο ήρθε και η διάγνωση που θα άλλαζε τη ζωή του. Οι γιατροί ανακάλυψαν ότι έπασχε από μυϊκή δυστροφία, μια εκφυλιστική νόσο που σταδιακά θα περιόριζε τις κινητικές του ικανότητες. Παρά τις δυσκολίες, ο Στέλιος δεν το έβαλε ποτέ κάτω. Όταν οι περιορισμοί της ασθένειάς του τον εμπόδισαν να συνεχίσει με το πιάνο, στράφηκε στα ηλεκτρονικά μουσικά όργανα, τα οποία του έδωσαν μια νέα δημιουργική διέξοδο.
Η πορεία του στον χώρο της μουσικής ήταν εντυπωσιακή. Συνεργάστηκε με σπουδαίους Έλληνες καλλιτέχνες, ανάμεσά τους και ο Αντώνης Βαρδής, ένας από τους κορυφαίους συνθέτες της εποχής. Ο Στέλιος κατάφερε να αφήσει το δικό του στίγμα μέσα από την αφοσίωσή του στη μουσική, και η συνεισφορά του αναγνωρίστηκε ευρέως, καθώς ενέπνευσε πολλούς με την επιμονή του και το ταλέντο του.
Η είδηση του θανάτου του προκάλεσε θλίψη στους κύκλους της μουσικής και της κοινωνίας γενικότερα, ενώ το μήνυμα της αδελφής του, Αγλαΐας Πισή, συγκίνησε όλους όσους γνώριζαν τον αγώνα του.
Ο Στέλιος Πισής, πέρα από το αστείρευτο ταλέντο του στη μουσική, κατάφερε να διακριθεί από νωρίς και να αφήσει το στίγμα του στη μουσική σκηνή της Κύπρου. Από το 1990, άρχισε να γράφει μουσική και τραγούδια, και το 1994 κατέκτησε το πρώτο του σημαντικό βραβείο, κερδίζοντας τον παγκύπριο διαγωνισμό σύνθεσης τραγουδιού με το κομμάτι «Είναι στολίδι τ' ουρανού», το οποίο ερμήνευσε ο ίδιος, αναδεικνύοντας έτσι τις συνθετικές και ερμηνευτικές του ικανότητες.
Η επόμενη χρονιά τον βρήκε να βραβεύεται από την UNESCO στο πλαίσιο του προγράμματος «Artists Across the Frontiers» για το τραγούδι του «Ψηφίδες». Το τραγούδι αυτό είχε μια ιδιαίτερη συναισθηματική και ιστορική σημασία, καθώς αναφερόταν στα ψηφιδωτά της κατεχόμενης εκκλησίας της Παναγίας της Κανακαριάς στην Κύπρο, τα οποία κλάπηκαν μετά την τουρκική εισβολή του 1974.
