O δρ Aντονι Φάουτσι είναι ο πλέον γνωστός ειδικός στο ζήτημα της πανδημίας. Οχι μόνο στις ΗΠΑ, αλλά παγκοσμίως. Εχοντας εργαστεί δίπλα σε όλους τους προέδρους από τον Ρέιγκαν και μετά, έπαιξε ηγετικό ρόλο στην αντιμετώπιση του AIDS και κατόπιν του Eμπολα. Στην περίπτωση της COVID-19, η αποστολή του ήταν πολύ πιο δύσκολη. Είχε απέναντί του έναν πρόεδρο που στην αρχή δεν πίστευε ότι ο ιός ήταν πραγματική απειλή και έπρεπε να αντιμετωπίσει τις θεωρίες συνωμοσίας, την άρνηση πολλών συμπατριωτών του να φορέσουν μάσκα, ακόμη και απειλές εναντίον της ζωής του. Ο ίδιος λέει, όταν τον ρώτησα σχετικά, ότι τα έβγαλε πέρα γιατί επικεντρώθηκε στη δουλειά του και κρατούσε πάντοτε στο μυαλό του πως εχθρός είναι ο ιός.
– Επιτρέψτε μου να σας ρωτήσω, πρώτα απ’ όλα, πόσο ανησυχείτε για τις διάφορες παραλλαγές του ιού. Είναι απλώς πιο μεταδοτικές, είναι πιο θανατηφόρες, πιο επικίνδυνες; Ποια είναι η εκτίμησή σας;
– Υπάρχουν πολλές παραλλαγές. Τις εξετάζουμε όλες σοβαρά. Κάποιες μας ανησυχούν λιγότερο από άλλες, ενώ οι δυνατότητες άλλων μάς προβληματίζουν περισσότερο και θέλουμε να διασφαλίσουμε ότι το εμβόλιο τις καλύπτει. Για παράδειγμα, η παραλλαγή που είναι πιο διαδεδομένη είναι της Νοτίου Αφρικής, αυτή που ονομάζουμε Β1351. Γνωρίζουμε ότι αυτή η παραλλαγή όχι μόνο είναι πιο μεταδοτική, αλλά επίσης, όσον αφορά την προστασία που θα περιμέναμε από τα μονοκλωνικά αντισώματα, η αποτελεσματικότητα είναι μειωμένη, αν όχι ανύπαρκτη. Αλλά και τα αντισώματα από τα εμβόλια έχουν περίπου πέντε φορές μικρότερη αποτελεσματικότητα όσον αφορά την ικανότητά τους για περιορισμό του μεταλλαγμένου ιού. Αυτά είναι τα απογοητευτικά νέα.
Ωστόσο, αυτό που γνωρίζουμε είναι ότι κάποια εμβόλια, για παράδειγμα τα εμβόλια mRNA της Moderna και της Pfizer, και της Johnson&Johnson, και πάλι προστατεύουν πολύ καλά από πολύ βαρύτερες καταστάσεις, όπως η εισαγωγή στο νοσοκομείο ή ο θάνατος. Αλλα εμβόλια, όμως, μπορεί να μην είναι τόσο αποτελεσματικά όσον αφορά αυτήν την παραλλαγή του ιού.
Βεβαίως, υπάρχουν και άλλες παραλλαγές, όπως, για παράδειγμα, η Β117, που ξεκίνησε στο Ηνωμένο Βασίλειο. Γνωρίζουμε ότι είναι πολύ μεταδοτική από άνθρωπο σε άνθρωπο. Ωστόσο, τα εμβόλια δείχνουν καλή αποτελεσματικότητα, παρ’ όλη τη μεταδοτικότητά της. Από την άλλη, παραλλαγή της Βραζιλίας μοιάζει πολύ με εκείνη της Νοτίου Αφρικής.
Τέλος, έχουμε και κάποιες παραλλαγές στις Ηνωμένες Πολιτείες. Μία στην Καλιφόρνια, τη Β1427/ Β1429 και μία στη Νέα Υόρκη, τη B1526, οι οποίες μας προβληματίζουν γιατί είναι ιδιαίτερα μεταδοτικές και μειώνουν σε ένα βαθμό, όχι μεγάλο, την αποτελεσματικότητα των εμβολίων. Το συμπέρασμα είναι πως πρέπει να τις αντιμετωπίσουμε με μεγάλη σοβαρότητα. Κάποιες είναι πιο προβληματικές από άλλες. Αλλά πρέπει να συνεχίσουμε να παρακολουθούμε, δηλαδή να κάνουμε γενετική και γονιδιωματική αλληλουχία των στελεχών που υπάρχουν σε κάθε χώρα. ∆εν θα με εξέπληττε αν η Ελλάδα είχε τις δικές της παραλλαγές, τις οποίες πρέπει να απομονώσει, για να σιγουρευτεί ότι τα εμβόλια που χρησιμοποιεί είναι πράγματι αποτελεσματικά στις μεταλλάξεις.
Διαβάστε τη συνέντευξη στον Αλέξη Παπαχελά στην έντυπη έκδοση της «Κ».
