Οι μαρτυρίες όσων επέζησαν από τη φονική σύγκρουση στα Τέμπη ενάμισι περίπου βδομάδα μετά το τραγικό συμβάν σοκάρουν και εξακολουθούν να προκαλούν ανατριχίλα. Aνάμεσα σε αυτές και τα λόγια της φοιτήτριας Αγνής Τιτέλη.
Η ίδια έκανε γνωστό πως σώθηκε εξαιτίας της παρότρυνσης του συντρόφου της να μην μπει στα μπροστινά βαγόνια της αμαξοστοιχίας.
Μιλώντας στην εκπομπή «Μega Καλημέρα» αποκάλυψε πως είναι ζωντανή από τύχη. «Σώθηκα γιατί ο σύντροφός μου με παρότρυνε να μην μπω στο βαγόνι 2 και μπήκα στο βαγόνι 7. Πάντα συνήθιζα να κλείνω στα μπροστινά βαγόνια, ο φίλος μου με παρότρυνε να κάτσω πίσω, πού να φανταστώ ότι αυτό θα μου έσωζε τη ζωή», είπε.
«Δεν θα ξεχάσω το συναίσθημα ότι μπορεί να πεθάνω»
Έπειτα, η νεαρή φοιτήτρια αναφερόμενη στα λεπτά της σύγκρουσης των δύο αμαξοστοιχιών δήλωσε: «Το βαγόνι μου είχε τεράστια ανατάραξη. Κουνήθηκε πάρα πολύ το δικό μας βαγόνι που ήταν το τελευταίο, δεν μπορώ να φανταστώ τι έγινε μπροστά. Δεν είχαμε οπτική επαφή με έξω, νόμιζα ότι θα πέσουμε σε γκρεμό και το συναίσθημα ότι μπορεί να πεθάνω δεν μπορώ να το ξεχάσω. Ήμασταν στο τούνελ και το τι είδα δεν θα ήθελα να το βιώσει κανένας ποτέ».
«Πήγα στην αντίθετη πλευρά του τούνελ, σκαρφάλωσα με προσοχή, είχε και τρύπες κάτω. Δεν έβλεπες, δεν ήταν ασφαλής ο δρόμος. Για καλή μου τύχη βρήκαμε δρομάκι, έπεσα, χτύπησα τα γόνατά μου, αλλά δεν είναι κάτι σοβαρό. Είδα ανθρώπους να βγαίνουν με αίματα, τσιρίδες, φώναζαν ''καίγομαι''. Ήθελα να πάω κοντά, αλλά δεν είχα και τη δύναμη», πρόσθεσε.
Στην αρχή η φοιτήτρια ανέφερε ότι δεν κατάλαβε τι έγινε. «Δεν ήξερα ότι έγινε σύγκρουση με τρένο. Ο μπαμπάς μου μού το είπε στο τηλέφωνο. Του είπα ''μπαμπά, έχει πάρει φωτιά το τρένο''. Έκλαιγα, μου κοβόταν η ανάσα. Έπαθα σαν κρίση πανικού, έχω ξεχάσει πολλά πράγματα, δεν ήξερα καν ότι έχω χτυπήσει. Δεν μπορώ να κοιμηθώ καλά, θέλω πάντα να είναι κάποιος δίπλα μου. Δεν μπορώ να μένω μόνη μου», είπε χαρακτηριστικά η ίδια.
Στο «MEGA Καλημέρα» μίλησε και η μητέρα της φοιτήτριας, αποκαλύπτωντας: «Είμαστε χαρούμενοι γιατί είναι καλά το παιδί μας, αλλά δεν μπορούμε να συνέλθουμε για όλους τους υπόλοιπους. Μου είπε ''μαμά καιγόμαστε'', όταν την πήρα πίσω, ένα μαρτύριο, παντού φωνές, κλάματα, τραγικές στιγμές. Δεν μπορώ να περιγράψω αυτό που ζούσαμε, ήμασταν κάθε ώρα στο τηλέφωνο με το παιδί», είπε.
