Κείμενο: Νάκης Αντωνίου, Δωριάνα Κυριάκου
Πριν μερικές μέρες η Naomi Campbell κατάφερε να μας εκπλήξει με μια ανακοίνωση στον προσωπικό της λογαριασμό στο Instagram. To 51χρονο supermodel με μια τρυφερή φωτογραφία αποκάλυψε πως έγινε μητέρα και παρόλο που δεν γνωρίζουμε πώς ήρθε στον κόσμο το μωρό (με δική της εγκυμοσύνη, με παρένθετη μητέρα ή με υιοθεσία) το μόνο σίγουρο είναι πως η είδηση μας ξάφνιασε.
View this post on Instagram
Μια τέτοια ανακοίνωση πάντα παραξενεύει τον κόσμο. Έχουμε συνηθίσει τις γυναίκες να αποκτούν παιδί από τα 20 μέχρι μάξιμουμ τα 45 και για κάποιο λόγο το έχουμε κατατάξει στα ''φυσιολογικά''. Η Campbell, ωστόσο, δεν είναι ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία που αποκτά παιδί στα 50 της.
Στα τέλη του 2016 η Janet Jackson ανακοίνωσε την εγκυμοσύνη της όταν ήταν 49 χρονών με το μωρό να έρχεται στον κόσμο μετά τα 50α της γενέθλια. Γέννησε ένα υγιέστατο αγοράκι, τον Eissa, με τον πλέον πρώην σύζυγό της Wissam Al Mana.
Η Diane Keaton ανήκει επίσης στην κατηγορία των γυναικών που έγιναν μητέρες στα 50. Η, πλέον 73χρονη, Diane Keaton υιοθέτησε τα δύο της παιδιά, Dexter και Duke στα 50 της και αργότερα είχε δηλώσει πως ''Όταν υιοθέτησα, αμέσως έπρεπε να αλλάξω σαν άνθρωπος και να γίνω πιο δοτική. Είχα αντιληφθεί πως ήμουν υπερβολικά εγωκεντρική. Είμαι ηθοποιός άλλωστε''. Και φυσικά στην ίδια κατηγορία ανήκει και η Madonna που υιοθέτησε τις κόρες της Esterre και Stella από το Μαλάουι όταν ήταν 58 χρονών.
View this post on Instagram
Η Katey Sagal, που γνωρίσαμε μέσα από την σειρά ''Married... with Children'' απέκτησε δύο παιδιά σε νεαρή ηλικία με τον τότε σύζυγό της Jack White το 1994 και το 1996. Ο γάμος τους κατέληξε σε διαζύγιο και το 2004 παντρεύτηκε τον δημιουργό της σειράς ''Sons of Anarchy''. Επέλεξαν να αποκτήσουν μαζί παιδί μέσω παρένθετης μητέρας το 2007, λόγω του ότι η Sagal τότε ήταν 52.
View this post on Instagram
Μπορούμε λοιπόν να αναλογιστούμε στην ολότητά της μια κατάσταση, όπως η εμμηνόπαυση πόσο μπορεί να επηρεάσει τις γυναίκες ως προς το να πάρουν μια τόσο μεγάλη απόφαση να γίνουν μάνες, πρώτα αναφορικά με τις τεράστιες αλλαγές στις οποίες υπόκεινται το σώμα τους, και μετά όσον αφορά τις επιπτώσεις που δέχεται από το κοινωνικό στίγμα προχωρώντας.
Αναλογιζόμενοι την δράση που έχουν τόσο στο σώμα όσο και στην ψυχή οι βιολογικές αλλαγές της εμμηνόπαυσης, μπορούμε να κατανοήσουμε το πρώτο μας επιχείρημα (πραγματικότητα), αν όμως ενστερνιστούμε το δεύτερο (κοινωνική καταπίεση) θα καταλάβουμε ακόμη περισσότερα. Το γεγονός ότι μια γυναίκα κάνει μια συνειδητή επιλογή στην προσπάθειά της να μοιραστεί όσα νιώθει βαθιά ριζωμένα μέσα της με ένα παιδί, δεν μπορεί να θεωρείτε «επιπολαιότητα» από κανένα. Η τεράστια δύναμη που χωρά στην καρδιά μιας γυναίκας για φροντίδα ενός παιδιού δεν μπορεί να είναι κατακριτέα, ούτε στα 17-18 (όταν ξεκινά η σεξουαλική ζωή) ούτε στα 51 (όταν σταματά η έμμηνος ρύση), γιατί πολύ απλά, όταν μια απόφαση είναι συνειδητή και μελετημένη δεν αφορά κανέναν άλλον παρα μόνο την ίδια.
Οι συναισθηματικές ανάγκες αυτών των γυναικών, ίσως είχαν παραγκωνιστεί κατά τα χρόνια, θεωρώντας ότι μια τέτοια συνθήκη μπορεί να οδηγούσε το παιδί μετέπειτα στην «ντροπή» απέναντι στην μητέρα του (λόγω ηλικιακού χάσματος), όμως όταν υπάρχει κατανόηση, μελέτη και συγκεντρωμένη αισιοδοξία τότε τίποτα δεν μπορεί να σταματήσει το πιο πάνω δίδυμο. Η μάνα είναι μάνα, είτε στα 17, 27, 37, 47, 57, και πάντα θα δίνει ότι έχει και δεν έχει στο παιδί της.
