«Εμείς οι γιατροί χρειαζόμαστε ψυχική υποστήριξη»

H Katharine, η οποία εργάζεται σε εντατικές με ασθενείς σε εξαιρετικά κρίσιμη κατάσταση μιλάει στο Harpers Bazaar εξηγώντας πόσο σημαντικό είναι για τους γιατρούς σε αυτές τις δύσκολες εποχές η ψυχολογία τους για να μπορέσουν να ανταπεξέλθουν με τα όσα βλέπουν και κάνουν. «Εμείς οι γιατροί χρειαζόμαστε ψυχική υποστήριξη» 

Η ίδια αναφέρει ότι το να δουλεύει σε μονάδες εντατική είναι κάτι εύκολο, όμως για κάποιον ο οποίος δεν έχει συνηθίσει να βρίσκεται εκεί καθημερινά θα νιώσει περίεργα με όλα τα μηχανήματα και τους θορύβους που κάνουν. «Όταν ένας ασθενείς είναι σε σταθερή κατάσταση κανένα από τα μηχανήματα δεν κάνει θόρυβο όμως επειδή υπάρχουν πολλοί ασθενείς τα ακούς συνέχεια ακόμα και όταν φτάνεις στο σπίτι σου ακόμα και στον ύπνο σου και πολλές φορές σε κρατάνε ξύπνιο.»

Βγαίνοντας από την πρώτη κρίση αυτού του ιού όπως αναφέρει η Katharine θα αρχίσουμε να βλέπουμε τις ψυχολογικές επιπτώσεις που είχε ο κορωνοϊός στους εργαζομένους υγείας. Τονίζει ακόμα ότι για κάθε ασθενή που χάνει την ζωή του και δεν έχει την οικογένεια ή τους αγαπημένους τους κοντά έχει πάντα δίπλα του ένα γιατρό μέχρι την τελευταία του στιγμή. Αυτό οδηγεί σε μεγάλη συναισθηματική πίεση.
Η φιλανθρωπική οργάνωση The Intensive Care Society προσπαθεί να μαζέψει χρήματα για να μπορέσει να παρέχει ψυχολογική υποστήριξη στους επαγγελματίες υγείας που ήταν στην πρώτη γραμμή.

Η Katharine αναφέρει ακόμα ότι η κυβέρνηση έχει δεσμευτεί να στηρίξει ψυχολογικά το προσωπικό των νοσοκομείων. Αυτό που είναι δύσκολο είναι ότι πολλοί ιατροί μεταφέρθηκαν στις μονάδες εντατικής θεραπείας για να στηρίξουν τους εργαζόμενους εκεί χωρίς να είναι συνηθισμένοι να χάνουν κόσμο ούτε να πρέπει να ενημερώσουν τους αγαπημένους. Και δεν χάθηκαν μόνο ασθενείς αλλά και συνάδελφοι τους και για μερικούς από αυτούς ήταν ιδιαίτερα δύσκολο.

Η ίδια λέει ότι κάθετε στην αυλή της και κοιτάζει το άλογό της είναι ένας τρόπος για να αλλάζει παραστάσεις. «Είναι ο χώρος όπου αφήνω την δουλειά στην άκρη και προσπαθώ να μην το σκέφτομαι. Παρόλα αυτά σε ακολουθεί στο σπίτι, προσπαθείς να το αφήσεις στο νοσοκομείο αλλά δεν γίνεται.» Η Katharine μένει μόνη και δεν έρχεται σε επαφή με κανένα ενώ ανησυχεί ιδιαίτερα για τον 94 χρονών παππού της ότι μπορεί να μολυνθεί.

 

 

 

View this post on Instagram

I broke down and cried today. I cried of exhaustion, of defeat. Because after 4 years of being an ER nurse, I suddenly feel like I know nothing. Because my face hurts after wearing an N95 for 13 fucking hours, which happens to be the same N95 I wore yesterday for 12.5 hours, and the same one from all last week. I don’t know how many times I’ve heard the statement “but this is what you signed up for”. Just, no. I signed up to take care of sick patients, yes. I did not sign up to be unprotected by their sickness (although my hospital is busting their asses to try to protect us). I did not sign up to be yelled at by angry patients because our government failed to be prepared. I did not sign up to risk mine and my family’s health and safety because people wanted to go on their vacations after they said NOT to. An ER nurse in New York died today of COVID-19. He was in his 40s and had very mild asthma. That’s it. This is not just a tall tale, this is the real risk. I have to go into every patient’s room and in the back of my mind I think “this could be the patient that gets me sick... that kills me”. “This could be the patient that gives me the virus I bring home to my children or asthmatic husband”. This is my new reality. But this is only the beginning. We haven’t even scratched the surface of the impact of what this illness is going to make on our country. And I’m scared.

A post shared by Sydni Lane | BSN, RN (@sydvic1ous) on Mar 26, 2020 at 7:28pm PDT

«Ο ψυχική και συναισθηματική υγεία των ιατρών θα αποτελέσει ένα σημαντικό πρόβλημα στο μέλλον και πιθανών μια νέα κρίση» Μέχρι να καταφέρουν αν συνειδητοποιήσουν τα όσα το άγχος και η κατάθλιψη θα αρχίσει να χτυπάει τους επαγγελματίες υγείας.
«Πρέπει να είμαστε σε θέση να προσφέρουμε ένα πνευματικό και συναισθηματικό δίχτυ ασφαλείας για τους εργαζομένους μας.»

Με πληροφορίες από harpersbazaar