Γιώργος Γκαρακλίδης
Οι ανθρώπινες σχέσεις ήταν ανέκαθεν ένα περίπλοκο ζήτημα και μια υπόθεση που όσο και να αναλύει ο ανθρώπινος νους τόσο πιο περίπλοκη θα την παρουσιάζει. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε που ο γερμανός φιλόσοφος, Karl Marx είχε δηλώσει πως ο άνθρωπος είναι οι σχέσεις του κάτι γενικό και συνάμα ρεαλιστικό ενώ ο Γάλλος θεατρικός συγγραφέας Georges Feydeau προτίμησε να είναι πιο συγκεκριμένος κι εύστοχος ρωτώντας τον κόσμο «Δεν είναι άραγε πιο ηθική η ελεύθερη ένωση δυο εραστών που αγαπιούνται από τη νόμιμη ένωση δυο πλασμάτων χωρίς αγάπη;» και βέβαια διχάζοντας.Το αιώνιο debate μεταξύ της μονογαμίας και της πολυγαμίας όμως συνεχίζει και διχάζει το ευρύ κοινό χωρίς ποτέ να υπάρχει κάποιο συμπέρασμα παρά μόνο απόψεις που αιωρούνται και «συνθλίβονται» από άλλες επικρατέστερες.
Η μονογαμία μιλάει για τη σχέση με μόνο έναν άνθρωπο κάθε φορά ενώ η πολυγαμία το ακριβώς αντίθετο δηλαδή η σχέση με διάφορους συντρόφους κάθε φορά. Κάποιες μελέτες που έχουν γίνει σε ζώα έχουν δείξει πως υπάρχει πιθανότητα να ευθύνονται και ορισμένα γονίδια για τη συμπεριφορά και την κλίση προς τη μία ροπή ή την άλλη ενώ και οι δύο πλευρές «εμπλουτίζονται» με κοινωνικά «πρέπει», θεσμούς, νόμους και υποχρεώσεις όπως ο γάμος, η οικογένεια και η δομή που όλοι γνωρίζουμε ότι έρχεται «πακέτο» με τη μονογαμία. Πολλοί άνθρωποι φρικάρουν με την ιδέα της μονογαμίας γιατί ανήκουν ξεκάθαρα στην κατηγορία των πολυγαμικών όντων που δεν παίρνουν το θέμα «σχέση» στα σοβαρά ενώ ταυτόχρονα άλλοι φρίττουν και μόνο στη σκέψη της πολυγαμίας καθώς ενδεχομένως να είναι πιο σταθεροί ως χαρακτήρες και να επιζητούν πιο μόνιμες καταστάσεις.
Μέσα στα χρόνια οι δύο αυτοί όροι πέρασαν από πολλά κοινωνικά φίλτρα όπως η ανδροκρατούμενη κοινωνία, η υποβάθμιση των γυναικών ένεκα του ότι οι άντρες συγχωρούνταν γιατί κυκλοφορούσε η φήμη ότι η απιστία βρίσκεται μέσα στη φύση τους ενώ κάτι τέτοιο θεωρούνταν έγκλημα για τις γυναίκες. Με τον καιρό τέτοια κατάλοιπα θεωρήθηκαν αναχρονιστικά και ξεπερασμένα, τουλάχιστον στον δυτικό κόσμο, με τις γυναίκες να αποκτούν όλο και περισσότερα δικαιώματα μέχρι και για το σώμα τους και μέχρι που φτάσαμε στο σήμερα.
Αρχικά καλό είναι να είστε ξεκάθαροι πριν συνάψετε οποιαδήποτε σχέση και μάλιστα πριν εξελιχθεί οποιαδήποτε γνωριμία. Μέσα από μια κουβέντα μπορείτε να καταλάβετε πάνω κάτω αν η νέα σας γνωριμία είναι έτοιμη για κάτι σοβαρό ή αν απλώς ψάχνει εφήμερες καταστάσεις που σε καμία περίπτωση δεν είναι μεμπτό αλλα είναι λεπτή η γραμμή μεταξύ του «δεν θέλω σχέση αλλά μια περιπέτεια» με το «θέλω σχέση αλλά θέλω ΚΑΙ περιπέτειες».
Βέβαια και να ξεκαθαρίσει η κατάσταση από την αρχή, οι άνθρωποι είμαστε απρόβλεπτοι και οι καταστάσεις αλλάζουν, ιδίως σήμερα, οπότε καλό είναι να έχετε λίγο περισσότερα αποθέματα υπομονής, κατανόησης και ίσως αποδοχής ορισμένων πραγμάτων. Η αποδοχή δεν είναι απλά συμβουλή αλλά τρόπος ζωής ειδικά όταν πρόκειται για ανθρώπινες σχέσεις και είναι υψίστης σημασίας να καταλάβετε τι εννοούμε.
Με λίγα λόγια, αφήστε τις ανασφάλειες, ίσως και την ηθική πλευρά των πραγμάτων στην άκρη και δείξτε κατανόηση αλλά όπως έλεγαν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι «Παν μέτρον άριστον» που στη συγκεκριμένη περίπτωση σημαίνει ναι μεν δείχνουμε κατανόηση αλλά τη λαμβάνουμε κιόλας και βάζουμε και κάποια όρια τόσο στον εαυτό μας όσο και στον σύντροφό μας.
Οπότε το μόνο σίγουρο είναι ότι το αιώνιο debate διαιωνίζεται περισσότερο και πως σίγουρα κάποιοι θα υποστηρίζουν τη μονογαμία ως θεμέλιο της κοινωνίας, του θεσμού του γάμου, των αξιών της οικογένειας ενώ άλλοι θα υποστηρίζουν την πολυγαμία, τη σχέση με πολλά άτομα ως στοιχείο ανθρώπινης φύσης ενώ κάποιοι άλλοι ίσως να βρίσκονται σε μια ισορροπία και των δύο ως πολυγαμικοί μέχρι ένα σημείο στη ζωή της και μονογαμικοί όταν βρουν τον «κατάλληλο» άνθρωπο. Είναι δύσκολο να είσαι άνθρωπος… πόσο μάλλον όταν έχεις να κάνεις και με άλλους ανθρώπους το ίδιο ή και λιγότερο περίπλοκοι.
