Oι ανθρώπινες σχέσεις στην ολότητά τους αποδεικνύουν στην πράξη το ρητό «ο άνθρωπος είναι κοινωνικό ον». Αυτό αποδεικνύεται από την ανιδιοτελή σχέση που απέκτησαν οι λαοί όταν ήρθαν αντιμέτωποι με έναν πανίσχυρο ιό που όχι μόνο άλλαξε τον τρόπο με τον οποίο βλέπει η κοινωνία (ανά το παγκόσμιο) την υγεία, αλλά και τις ερωτικές σχέσεις ανάμεσα σε συντρόφους. Και όχι άδικα. Σε μια κατακλυσμιαία ρουτίνα, γεμάτη από αρνητισμό, τοξικές «ειδήσεις», εργασία από το σπίτι, δεισιδαιμονίες που απορρέουν από διαμάχες για την προέλευση του κορωνοϊού, καθημερινή τριβή και άλλα τόσα, κληθήκαμε να αναθεωρήσουμε τόσο τη σχέση μας με το κοινωνικό περιβάλλον, όσο και τις σχέσεις μας με το άτομο με το οποίο βρισκόμαστε σε ερωτική «συμφωνία». Είναι αλήθεια πως η όποια ερωτική σύζευξη μεταξύ συντρόφων φανερώνει σημάδια υπερδύναμης μετά από μεγάλες κρίσεις. Δυστυχώς δεν υφίσταται για όλους η ίδια λογική. Όχι γιατί δεν είναι όλοι ικανοί, μάλλον το αντίθετο, αφού η μοναδικότητα και η υποκειμενικότητα στις σχέσεις καθοδηγούν και την εξέλιξη μέσα από αυτές. Έτσι, αντιστοίχως στην πόλωση των απόψεων περί κορωνοϊού, είδαμε και εκ διαμέτρου αντίθετες καταλήξεις στην ψυχική κυρίως οπτική των ερωτικών σχέσεων.
Η αξία της λίμπιντο
Με βάση πάντα την πιο πάνω παρατήρηση, αν κάποιος αναλογιστεί τα δεδομένα, οι σχέσεις οδηγήθηκαν είτε στο ναδίρ, που σημαίνει ότι συνεθλίβησαν από την υπερβολική τριβή που οδήγησε στον τερματισμό τους ή στην αρνητικά φορτισμένη ατμόσφαιρα, είτε στο ζενίθ, με τα ζευγάρια να προσπαθούν διακαώς να βρουν νέους τρόπους επικοινωνίας, ερωτισμού, σπίθας, έτσι ώστε να κρατήσουν τη φλόγα της σύζευξης ασφαλή από το εξωτερικό ερέθισμα. Με το πέρασμα του χρόνου, όμως, βρισκόμαστε αντιμέτωποι με καινούργιες συνθήκες που, επιστημονικά, δείχνουν να συντείνουν κυρίως θετικά στην ομαλή επαναπροσέγγιση τέτοιου είδους σχέσεων, κάνοντάς μας αυτόματα πολύ πιο αισιόδοξους για το τι μας περιμένει. Αυτή η αλλαγή, κυρίως στα καιρικά φαινόμενα, έχει μελετηθεί δεόντως, κυρίως ως απάντηση στο ερώτημα γιατί το καλοκαίρι συμβαίνουν τόσες αλλαγές στις ερωτικές σχέσεις. Με τη λίμπιντο (libido) να ανεβαίνει κατακόρυφα και την αρχή της ηδονής να ορίζει τις περισσότερες από τις πράξεις μας, όχι γιατί ανταποκρινόμαστε μόνο σε ένα από τα δύο βασικά ένστικτα (sex και θάνατος, κατά τον Freud) αλλά επειδή η θερμοκρασία αποκτά ουσιαστικό ρόλο στην ανάγκη για συναισθηματική και κυρίως ορμονική έκρηξη. Ανακαλύπτοντας, λοιπόν, σιγά-σιγά την αξία της libido («Η ενέργεια, που θεωρείται ως ποσοτικό μέγεθος εκείνων των ενστίκτων που έχουν σχέση με όλα όσα μπορεί να περιλαμβάνονται στη λέξη ‘’αγάπη’’») τα άτομα, κυρίως υποσυνείδητα, μπαίνουν στη διαδικασία προβολής και επαναπροσέγγισης τόσο των ερωτικών συντρόφων, όσο και του περιεχομένου των ερωτικών τους σχέσεων. Ας τα πάρουμε, όμως, από την αρχή. Πρώτα ας αποδεχτούμε το γεγονός ότι, ως άλλο «σφουγγάρι», ο άνθρωπος απορροφά ερεθίσματα από παντού. Ένα από τα σημεία που προσφέρει τέτοια ενέργεια είναι και η θερμοκρασία, καθώς λόγω και της συσσωρευμένης βιταμίνης D που απορρέει από τον ήλιο, τα άτομα καταλήγουν στην παραγωγή ορμονών άρρηκτα συνδεδεμένων με τη σεξουαλική ορμή. Στη συνέχεια θα πρέπει να κατανοήσουμε ότι ταυτόσημη αξία παρέχει και η αλλαγή στη διάθεση, αφού οι κοινωνικές συναναστροφές και δραστηριότητές μας αλλάζουν κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, με αποτέλεσμα οι καινούργιες γνωριμίες και η ανάγκη για ενδυνάμωση του ποιοτικού χρόνου που περνούν τα ζευγάρια να αυξάνονται. Επιπρόσθετα, στην αναφορά της σεξουαλικής ορμής (βασισμένης κυρίως στο ερέθισμα), θα ήταν καλό να ξεκαθαριστεί η βασική έννοια του έρωτα. Τι σημαίνει για τον άνθρωπο; Ποια η αξία του; Πόσο ερωτευμένο μπορεί ένα ζευγάρι να παραμείνει ακόμη και μετά από την τόση τριβή; Ο έρωτας προσφέρει στους ανθρώπους τα πιο δυνατά συναισθήματα, «αναγκάζοντάς» τους να τον αποζητούν με μανία, για τα όσα τους δίνει, μπορεί και παροδικά, αλλά στη λίστα με τα πιο δυνατά συναισθήματα ο ίδιος αποτελεί ένα από τα βασικά. Το ίδιο συναίσθημα κατά γενική ομολογία μπορεί να συνδεθεί με την ερωτική- σεξουαλική έλξη, ως κοινωνική νόρμα, καθορίζοντας ότι ο έρωτας βασίζεται στη σεξουαλικότητα και το αντίθετο.
Η αρετή της ενσυναίσθησης
Δεν είναι, όμως, πάντα άσπρο-μαύρο. Σε όλα τα θέματα που αφορούν την επιστήμη της Ψυχολογίας, είναι κατανοητό ότι δεν ακολουθείται ο απόλυτος κανόνας. Δηλαδή, μπορεί μια σεξουαλική συνεύρεση να βασιστεί σε καθαρά αισθητηριακά κριτήρια και όχι στον έρωτα, ενώ αντίθετα μπορεί ένας έρωτας να καθοριστεί από την αγνότητά του ως κάτι «πλατωνικό» και όχι σεξουαλικό. Στο πιο πάνω παράδειγμα βασίζεται και η απάντηση στα ερωτήματά μας. Αν και τα άτομα επηρεάζονται, κυρίως βιολογικά και κοινωνικά, από τη θερμοκρασία, η εξατομικευμένη «συναισθηματική πολιτική» είναι και αυτή που καθορίζει τον αντίκτυπο που θα έχει μετέπειτα μια τέτοια αλλαγή στις σχέσεις μας. Έτσι η διαχείριση τέτοιων υψηλά ποσοστιαίων συναισθηματικών φορτίων απαιτεί από τα άτομα καθαρή σκέψη και ετοιμότητα, κάτι που πράγματι δεν συνάδει με τη θεωρία του έρωτα. Εξάλλου γι’ αυτόν τον λόγο όλοι όσοι τον βιώνουν πλήρως και ολοκληρωμένα έχουν να λένε ότι δεν συγκρίνεται με κανένα άλλο (θετικά φορτισμένο, ξεσηκωτικό, αισθητηριακό) συναίσθημα. Αυτή είναι και η βασική του διαφορά με την αγάπη. Γιατί, αν συγκρίνουμε τις βιολογικές αντιδράσεις, τα ζευγάρια που αγαπούν βαθιά, τείνουν να ερωτεύονται τον σύντροφό τους κάθε μέρα, κυρίως υποσυνείδητα, γι’ αυτό και συνήθως ανήκουν στη δεύτερη κατηγορία (συνεχής εξέλιξη και τόλμη για να ξεπεραστούν τα όποια προβλήματα) που αναφέραμε και πιο πάνω.
Στην περίπτωση, όμως, που ο «έρωτας» δεν φανερώνεται καθημερινά ή αν νιώθετε ότι η σχέση σας έχει πληγεί από όλα τα ερεθίσματα της «μονότονης» ζωής που βιώναμε μέχρι πριν λίγο καιρό, μη φοβάστε. Κύριο στοιχείο της επιβίωσης μιας καλά ριζωμένης συναισθηματικής αλλά και σεξουαλικής, υγιούς σχέσης είναι η αλλαγή. Όσο παράξενο και αν φαίνεται, αλλάζοντας τα δεδομένα, «σοκάρουμε» το πεπεισμένο συνειδητό, ωθώντας το στην ανακάλυψη καινούργιων δρόμων, μεθόδων και παρατηρήσεων, με απώτερο σκοπό την εξέλιξη. Πάντα, αναφερόμενοι σε όλα όσα μας απασχολούν, θα πρέπει να θυμόμαστε ότι όπως στην προσωπική σχέση με τον εαυτό, έτσι και στις σχέσεις μας με τους ερωτικούς συντρόφους απαιτείται επικοινωνία, ευαισθησία, αντικειμενικότητα και κυρίως ισορροπία. Τίποτα δεν είναι πιο ιδανικό από την αρετή της ενσυναίσθησης, η οποία στο τέλος θα προσδώσει διαφορετική μορφή στην αρχή της ηδονής. Η αποδοχή και κυρίως η κατανόηση του τι νιώθουμε, θα απαλλάξει το μυαλό μας από τα βάρη που μας αναγκάζουν να περιφερόμαστε στον φαύλο κύκλο του αρνητισμού. Το να μοιραζόμαστε συναισθηματικά φορτισμένες σκέψεις με τους ανθρώπους που βρίσκονται κοντά μας, και κυρίως με τους ερωτικούς μας συντρόφους είναι ο δρόμος προς την ευχαρίστηση. Άρα, αν αναλογιστούμε τις συνέπειες των επιλογών μας, τότε θα είναι πολύ πιο εύκολο για εμάς να κάνουμε τη «σωστή» (εννοώντας την επιλογή που το άτομο εκλαμβάνει ως ορθή και μετρημένη). Εδώ, σημαντικό είναι να σημειώσουμε ότι το πώς αποφασίζει ένα ζευγάρι να προχωρήσει, επηρεάζουν πολλοί παράγοντες, όπως η οικογένεια, το κοινωνικό περιβάλλον, η θρησκεία, η κουλτούρα, το φύλο.
Όμως, εκεί που έγκειται η διαφορά ανάμεσα στα αισθητηριακά δεδομένα (συνειδητά) και τα υποσυνείδητα είναι η ενσυναισθηματική λειτουργία του ατόμου (να ξέρει να λαμβάνει τα μηνύματα που στέλνει – κυρίως συναισθηματικά, ο/η σύντροφος αλλά και ο εαυτός του).
