Μαρία Καραμάνου
Buongiorno, αγαπημένες μου! (Γιατί αν είναι να μιλάμε για γάμους και μυστικά, ας το κάνουμε με στυλ – σαν να πίνουμε Bellini στη βεράντα της Sophia Loren.)
Το πλάνο μου ήταν απλό: ήθελα μια ήσυχη βραδιά, αγκαλιά με μια ταινία. Κάτι χαλαρό, κάτι feel-good, κάτι που να με κάνει να πιστέψω ξανά στη μαγεία της ζωής. Ίσως «Baby Boom», ίσως «Three Men and a Baby», κάτι τέλος πάντων με γέννες, οικογένειες, ρομαντικά happy endings. Αλλά ξέρετε τι λένε – αν θέλεις να κάνεις τον Θεό να γελάσει, πες του τα σχέδιά σου.
Γιατί, αντί για μια γλυκιά κινηματογραφική στιγμή με ροζ βρεφικά φορμάκια και γλυκά νανουρίσματα, κατέληξα να διαβάζω την εξομολόγηση του Στέφανου. Και ξαφνικά, η βραδιά μου έγινε κάτι ανάμεσα σε «Gone Girl» και λατινοαμερικάνικη σαπουνόπερα. Ένα δράμα τόσο περίπλοκο, που αν το έβλεπα σε ταινία, θα έλεγα «Έλα τώρα, αυτά δεν γίνονται».
Και όμως, γίνονται. Και συμβαίνουν πάντα όταν λες τη φράση: «Λέω να μείνω μακριά από το δράμα». Γιατί, αγαπημένες μου, το δράμα είναι σαν το τελευταίο κομμάτι της πίτσας σε βραδινή έξοδο—πάντα καταλήγει στο πιάτο σου, ακόμα κι αν δεν το ήθελες.
Ας προσπαθήσουμε να ξετυλίξουμε το κουβάρι ενός μυστηρίου μαζί, που βέβαια ούτε το «Mamma Mia!» δεν θα μπορούσε να το διαχειριστεί.
Στεφανος, 24
«Είπα να μην ξαναμπλέξω με drama, αλλά το σύμπαν έχει άλλες απόψεις. Γνωριστήκαμε σε ένα γάμο – εγώ κουμπάρος, εκείνη κουνιάδα της νύφης. Ωραία, έξυπνη, με ένα βλέμμα που έλεγε “το παίζεις cool, αλλά σε ξέρω”. Ξεκίνησε η κουβέντα, φύγαμε μαζί, και έτσι άρχισε το παραμύθι. Είχε σχέση. Με ποιον; Με τον γαμπρό. Ναι, φίλε μου. Ήμουν στο γάμο του τύπου που κεράτωνε η νύφη. Περνούσαμε τέλεια, ώσπου μια μέρα μου στέλνει μήνυμα: “Πρέπει να σταματήσουμε, είμαι έγκυος”. …Και ακόμα διερωτούμαι: Ποιου το μωρό;»
Στέφανε, αν κάτι μοιάζει με χάος… είναι χάος. Και εσύ βούτηξες με το κεφάλι μέσα. Αντί να ψάχνεις απαντήσεις τύπου «Ποιου είναι το μωρό;», καλύτερα να ρωτήσεις τον εαυτό σου: «Τι ακριβώς κάνω εγώ εδώ;». Η επόμενη σου σχέση καλό θα ήταν να μην έρθει με ηθικά διλήμματα και γαμήλιες τελετές στο background. Γιατί, όπως και να το δεις, το να είσαι guest star στο οικογενειακό δράμα κάποιου άλλου, συνήθως δεν τελειώνει με credits και happy ending. Μην αφήνεις το χάος να σε καταπίνει και κυρίως—αν σου ξανατύχει γνωριμία σε γάμο, πριν κάνεις οτιδήποτε, ρώτα: «Είσαι ελεύθερη;»
Και σαν να μην έφτανε το «Ήμουν στο γάμο του τύπου που κεράτωνε η νύφη», έχουμε και «Είμαι έγκυος» για το τέλειο φινάλε. Δηλαδή, πόσο πιο plot twist να γίνει;
Ας μιλήσουμε, λοιπόν, για το καρμικό ραντάρ. Ξέρετε, αυτό που μερικοί άνθρωποι έχουν για να πέφτουν πάντα πάνω στα μεγαλύτερα δράματα, λες και το σύμπαν τους έχει σε λίστα VIP για καταστροφές.
Ηθικό δίδαγμα; Αν το drama ακολουθεί κάποιον σαν προσωπικός του stalker, υπάρχει λόγος. Μερικοί άνθρωποι δεν πέφτουν πάνω σε ανατροπές—τις προσελκύουν. Όπως η θεία που ρωτάει στα οικογενειακά τραπέζια «Εσύ πότε θα παντρευτείς;» ή το delivery που αργεί ακριβώς τη μέρα που πεθαίνεις της πείνας.
Στέφανε... το block button είναι φίλος σου.
Αγαπημένοι μου, σας έχει τύχει ποτέ ένα σκάνδαλο επιπέδου Netflix στη ζωή σας; Αν ναι, ξέρετε τι να κάνετε—στείλτε μου τις εξομολογήσεις σας όσο *twisted* κι αν είναι. Εδώ, το drama είναι πάντα καλοδεχούμενο!
Μοιραστείτε την ιστορία σας ΕΔΩ.
