Barbara Gollackner: Δημιουργεί διακοσμητικά σκεύη από απορρίμματα τροφίμων

Η δημιουργία προϊόντων με έμφαση στη βιωσιμότητα δεν αποτελεί απλά μόδα, αλλά αναγκαιότητα για την προστασία του περιβάλλοντος. Αφού διαπιστώθηκε ότι στην Ευρώπη πετιούνται κάθε χρόνο 90 εκατομμύρια τόνοι τροφίμων ενώ παράλληλα δημιουργούνται 30 εκατομμύρια τόνοι από μονοχρηστικά σκεύη, η Αυστριακή σχεδιάστρια Barbara Gollackner αποφάσισε να συνεργαστεί με τον σεφ Martin Kilga για να δημιουργήσουν μια σειρά σκευών σερβιρίσματος κατασκευασμένων από απόβλητα τροφίμων.

Η "Wasteware" παρουσιάστηκε στη Vienna Design Week και αποτελεί μια δημιουργική προσπάθεια που ενώνει τη λέξη "waste" (απόβλητα) και "tableware" (σκεύη για το τραπέζι). Κατά τη διαδικασία αυτή, συλλέγονται υπολείμματα τροφίμων όπως δέρμα από χοίρο ή ξεραμένο ψωμί. Τα υλικά αυτά επεξεργάζονται μέσω μαγειρέματος ή ξήρανσης, ανάλογα με τον τύπο τους.

Στη συνέχεια, με χρήση μυκήλιων ως συνδετικού στοιχείου, δημιουργείται μια πάστα. Αυτή η πάστα χρησιμοποιείται στη συνέχεια σε έναν εκτυπωτή 3D, ο οποίος παράγει μια σειρά μινιμαλιστικών σκευών, όπως μπολ, κουταλάκια και φλιτζάνια τσαγιού σε χρώματα όπως το μπεζ και το μελιτζανί. Η ομάδα εξακολουθεί να πειραματίζεται για να βρει το ιδανικό μείγμα που χρησιμοποιείται στην εκτύπωση.

Ένα από τα πλεονεκτήματα της τρισδιάστατης εκτύπωσης είναι ότι χρησιμοποιεί μόνο το απαραίτητο υλικό, μειώνοντας έτσι την ποσότητα που χρειάζεται και κατ' επέκταση τη σπατάλη. Για να γίνει αυτό ακόμα πιο φιλικό προς το περιβάλλον, χάρη στην τρισδιάστατη εκτύπωση είναι επίσης συχνά δυνατή η επαναχρησιμοποίηση των απορριμμάτων που υπάρχουν, η ανάκτησή τους για τη δημιουργία ενός νέου προϊόντος ή ακόμα και τροφίμων. Αυτά τα έργα κυκλικής οικονομίας γίνονται ολοένα και πιο πολλά. Ένα παράδειγμα είναι το Upprinting Food, μια ολλανδική πρωτοβουλία που εκτυπώνει 3D διαφορετικά γεύματα από τα απόβλητα τροφίμων. Το στούντιο Barbara Gollackner βασίζεται στην ίδια ιδέα αλλά τυπώνει σερβίτσια.

Η Barbara Gollackner είναι μια Αυστριακή σχεδιάστρια που παρατήρησε μια απλή αλλά ανησυχητική τάση. Δηλαδή ότι 90 εκατομμύρια τόνοι τροφίμων ετησίως σπαταλούνται, τα οποία στη συνέχεια προστίθενται στα 30 εκατομμύρια τόνους απορριμμάτων από πιάτα μιας χρήσης. Εξαιτίας αυτών, αποφάσισε να βρει πιθανές λύσεις που θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν και τα δύο αυτά ζητήματα καθώς και να ενθαρρύνουν τελικά τους καταναλωτές και την κοινωνία να μειώσουν τις περιβαλλοντικές τους επιπτώσεις.

Ο σχεδιαστής συνέλεξε αρχικά βιομηχανικά απόβλητα από ένα εργοστάσιο κρέατος στην Αυστρία καθώς και προσωπικά απόβλητα όπως ψωμί. Η ίδια εξηγεί, «Με έναν τρόπο χρησιμοποιούμε τα απόβλητα που παράγουμε μόνοι μας, από την άλλη πλευρά χρησιμοποιούμε βιομηχανικά απόβλητα τροφίμων, όπως το δέρμα του χοιρινού. Υπάρχουν τεράστιες ποσότητες χοιρινού δέρματος που ρίχνονται στην Αυστρία από τη βιομηχανία κρέατος».

Η σχεδιάστρια εξηγεί ότι μπορεί να προσθέσει νερό, τριμμένη φρυγανιά ή άλλα φαγητά σε ορισμένες περιπτώσεις. Στη συνέχεια, ο σεφ Peter König έρχεται και εκτυπώνει 3D τα επιθυμητά σχήματα. Η Barbara ήθελε να διατηρήσει τα αντικείμενα απλά για να μην κάνει τη διαδικασία εκτύπωσης πολύ περίπλοκη. Υπάρχουν λοιπόν κουτάλια, φλιτζάνια καφέ, μπολ κλπ. Το αποτέλεσμα είναι ασυνήθιστο αφού τα διάφορα είδη παίρνουν το χρώμα μελιτζάνας, ανακυκλωμένου αρακά κ.λπ.

Αυτή η μακροχρόνια δουλειά και το έργο επιτρέπει σε κάθε περίπτωση να τεθεί ένα πραγματικό κοινωνικό πρόβλημα με έναν καινοτόμο και πρωτότυπο τρόπο. Τι θα γινόταν αν μπορούσε να ενθαρρύνει τους καταναλωτές να μεταμορφώσουν τα απορρίμματα τροφίμων τους;