Ζωή Τουτουντζίδου
Ο Roland Barthes έλεγε «Η πραγματική μας πατρίδα είναι η παιδική μας ηλικία». Εκεί ακριβώς θα θέλαμε να σας γυρίσουμε και εμείς. Στην ξένοιαστη εκείνη εποχή που παίζαμε παρέα με φίλους, που μαλώναμε και επόμενη μέρα πάλι μαζί βρισκόμασταν, που μόνη μας έννοια ήταν ποιος είχε σε μεγαλύτερο «μονοπώλιο» την μπάλα. Ορίστε λοιπόν 5 παιχνίδια που σίγουρα έπαιζες και εσύ μικρός με την παρέα σου και αναμφίβολα θα σε κάνουν να αναπολήσεις την παιδική σου ηλικία.
1. Τα μήλα
Ίσως το πιο αγαπημένο παιχνίδι μπάλας καθώς έπαιζαν όλοι. Χωριζόμασταν σε δυο ομάδες και η πλάκα ξεκινούσε. Σε μια προσπάθεια η μια ομάδα να πετύχει έναν παίκτη της άλλης. Αν ένας παίκτης καταφέρει να «αιχμαλωτίσει »την μπάλα που του έρχεται στα χέρια του, να πιάσει δηλαδή το μήλο, ένας παίκτης που βγήκε από την ομάδα του ξαναμπαίνει.
2. Το κουτσό
Το μόνο που χρειαζόσουν ήταν μια κιμωλία, που συνήθως έπαιρνες από την έδρα του δασκάλου και τους κολλητούς σου. Αυτός με το πιο σταθερό χέρι δημιουργούσε στο δάπεδο τα κουτιά με τους αριθμούς και ένας-ένας με την σειρά, πηδούσε με το χαρακτηριστικό τρόπο του ενός ποδιού από το ένα μέχρι το 10.
3. Κρυφτό
Σε αλάνες, σε γειτονίες, σε γήπεδα όπου υπήρχε χώρος να κρυφτούμε παίζαμε. Απαραίτητη προϋπόθεση τουλάχιστον 3 συμμετέχοντες και έναν να τα «φυλάει» μετρώντας μέχρι το 100, ξεκινώντας 5, 10, 15 …Όσοι πιο πολύ τόσο πιο καλά γιατί θα καταλήγαμε και σε μικρές υποομάδες και θα γελούσαμε μαζί καθώς κρυβόμασταν.
4. Κυνηγητό
Ακόμα και σήμερα δεν ξέρω τους κανόνες του παιχνιδιού. Κάποιος πάντα κυνηγούσε και οι άλλοι τρέχαμε να μην μας πιάσει. Αν μας έπιανε ή έστω μας ακουμπούσε κυνηγοί γινόμασταν εμείς και αυτοί τα «θηράματα», μπορούσαμε να παίζουμε με τις ώρες έτσι, γυρνώντας απλά σπίτι μούσκεμα και ταλαιπωρημένοι από το τρέξιμο.
5. Αγαλματάκια ακούνητα
Παιχνίδι που θύμιζε λίγο «Κρυφτό» αλλά αντί κρυφτείς έμενες ακούνητος μέχρι να τελειώσει ο γύρος. Ο παίχτης που τα «φυλούσε» έτσι τον λέγαμε πάντως, γυρνούσε πλάτη στους συμμετέχοντας λέγοντας «1,2,3 πράσινο φως, κόκκινο φως» και κοιτούσε να δει ποιος κουνιέται. Κέρδιζε αυτός που θα τον ακουμπούσε χωρίς να τον δει να κινείτε.
