Η τρομακτική κραυγή της «Σφυρίχτρας του Θανάτου» των Αζτέκων, γνωστή για τον ανατριχιαστικό της ήχο, ήταν το τελευταίο πράγμα που άκουγαν πολλά από τα θύματα ανθρωποθυσιών πριν από τον θάνατό τους. Αυτός ο απόκοσμος ήχος, που περιγράφεται συχνά ως ο «πιο τρομακτικός ήχος στον κόσμο», θυμίζει έναν συνδυασμό ενός δυνατού, σφυριχτού ανέμου και «την κραυγή χιλίων πτωμάτων».
Πρόσφατη μελέτη από το Πανεπιστήμιο της Ζυρίχης επιβεβαίωσε ότι αυτός ο ήχος συνεχίζει να προκαλεί τον ίδιο τρόμο στους ανθρώπους σήμερα όπως και πριν από 500 χρόνια. Επιστήμονες έπαιξαν την ηχογράφηση της Σφυρίχτρας του Θανάτου σε ομάδα εθελοντών, ενώ παρακολούθησαν τις αντιδράσεις τους τόσο μέσα από αναφορές όσο και μέσω εγκεφαλικών σαρώσεων.
Οι συμμετέχοντες περιέγραψαν έντονα συναισθήματα φόβου, ενώ οι σαρώσεις αποκάλυψαν αυξημένη δραστηριότητα σε περιοχές του εγκεφάλου που συνδέονται με βασικά συναισθήματα, όπως η οργή, ο φόβος και η θλίψη. Οι ερευνητές πιστεύουν ότι ο τρομακτικός αυτός ήχος ενίσχυε την ψυχολογική ένταση στις τελετές ανθρωποθυσιών των Αζτέκων, προκαλώντας πανικό τόσο στα θύματα όσο και στους θεατές.
Ο επικεφαλής της μελέτης, καθηγητής Sascha Frühholz, εξήγησε στη MailOnline πως «ο ήχος είναι τραχύς και υψηλής συχνότητας, χαρακτηριστικά που οι άνθρωποι τείνουν να βρίσκουν δυσάρεστα». Οι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι τέτοιες σφυρίχτρες σχεδιάστηκαν για να προκαλούν ισχυρή συναισθηματική αντίδραση, καθιστώντας τις ένα ισχυρό εργαλείο ψυχολογικής πίεσης στις θρησκευτικές τελετές των Αζτέκων.
Αυτή η μελέτη δεν αποκαλύπτει μόνο τον σκοπό που εξυπηρετούσε η Σφυρίχτρα του Θανάτου στην εποχή της, αλλά και τον τρόπο που ηχητικά ερεθίσματα επηρεάζουν βαθιά την ανθρώπινη ψυχολογία, ανεξαρτήτως εποχής ή πολιτισμού.
Οι σφυρίχτρες θανάτου των Αζτέκων, ή σφυρίχτρες κρανίου, είναι ένας τύπος ασυνήθιστου μουσικού οργάνου που βρέθηκε σε χώρους τάφων που χρονολογούνται από το 1250 έως το 1521 μ.Χ.
Με πληροφορίες απο το iefimerida.gr
