Μαρία Καραμάνου
Το καλοκαίρι του 1987, η Ελλάδα αναδείχθηκε πρωταθλήτρια στο Eurobasket, ενώ την ίδια περίοδο ο Patrick Swayze και η Jennifer Grey μας χάρισαν έναν μοναδικό χορό μέσα από μια σκηνή που θα μείνει αξέχαστη στην κινηματογραφική ιστορία. Η ταινία "Dirty Dancing", της οποίας το σενάριο υπογράφει η Eleanor Bergstein, βασίζεται εν μέρει στα δικά της βιώματα.
Κατά τη διάρκεια των παιδικών της διακοπών στα Βουνά Catskill, ασχολούνταν με το χορό, κυρίως το mambo που ήταν εξαιρετικά δημοφιλές μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο χορός αυτός ήταν επίσης το κέντρο ενδιαφέροντος σε μια άλλη εμπειρία της, όταν συμμετείχε σε κολεγιακές δραστηριότητες. Αργότερα, μια ερωτική σκηνή με χορό που επρόκειτο να συμπεριληφθεί σε διαφορετικό σενάριο της έδωσε την αφορμή να γράψει την ιστορία πίσω από το "Dirty Dancing".
Photo By @miseenscent On Instagram
Το φιλμ, το οποίο ανέλαβε να σκηνοθετήσει ο Emile Ardolino (γνωστός για την ταινία "Sister Act"), είχε την πρώτη του προβολή στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών το 1987, ενώ το ντεμπούτο του στις Ηνωμένες Πολιτείες πραγματοποιήθηκε στις 21 Αυγούστου του ίδιου έτους. Αξίζει να σημειωθεί πως αυτή ήταν η πρώτη ταινία που κατάφερε να πουλήσει πάνω από ένα εκατομμύριο αντίτυπα σε βιντεοκασέτες. Αυτή η επιτυχία είναι δικαιολογημένη, αν λάβουμε υπόψη όχι μόνο τους δύο κορυφαίους πρωταγωνιστές της, αλλά και την ίδια την αφήγηση.
Η ιστορία εστιάζει στην 17χρονη "Baby", η οποία περνά τις καλοκαιρινές της διακοπές με την οικογένειά της σε ένα θέρετρο στα Catskills. Εκεί, γνωρίζει τον καθηγητή χορού Johnny Castle και αναπτύσσεται μια ιδιαίτερη σχέση ανάμεσά τους. Το ταλέντο της στο χορό αναζωογονεί τη ζωή τους, αλλά τα πράγματα περιπλέκονται πολύ περισσότερο απ' ό,τι θα μπορούσαν να φανταστούν, καθώς η σχέση τους εξελίσσεται και επηρεάζει την πορεία των ζωών τους.
Το "Dirty Dancing" δεν επικεντρώνεται μόνο στη ρομαντική σχέση μεταξύ των πρωταγωνιστών, αλλά αναδεικνύει σημαντικές θεματικές όπως η επιμονή, οι προσωπικές επιλογές και οι λόγοι πίσω από αυτές, καθώς και η ελευθερία να ζούμε ζωή που επιθυμούμε, χωρίς να επηρεάζουμε αρνητικά τους άλλους. Αλλά αυτό που αιχμαλωτίζει το ενδιαφέρον μας στην ταινία είναι η ανεμελιά της εποχής που αναπαριστά. Αυτή η ανεμελιά μας φέρνει σε επαφή με την αίσθηση της εποχής που η ταινία εκτυλίσσεται, η οποία μπορεί να συνδεθεί με την περίοδο που την ανακαλύψαμε, αν και αυτό δεν έχει κρίσιμη σημασία.
Το ρυθμό και το τραγούδι που συνοδεύει την ταινία, από τους Bill Medley και Jennifer Warnes, με τον ανατριχιαστικά ειλικρινή στίχο "I’ve had the time of my life," έχει μια ιδιαίτερη σημασία. Αυτό το τραγούδι, που κέρδισε Όσκαρ, Grammy και Χρυσή Σφαίρα, γεμίζει τον αέρα με συναισθήματα από την πρώτη ακρόαση, αφήνοντας μια ανεξίτηλη σημασία στην παιδική και εφηβική μας ηλικία. Οι συγκεκριμένοι στίχοι "I’ve had the time of my life" αντιπροσωπεύουν την αναπόφευκτη στιγμή κορύφωσης, που μας συνέπαιρνε χωρίς να κατανοούμε πώς, και σηματοδοτούν ένα ανεξίτηλο κεφάλαιο στην ανάμνηση της νεότητάς μας.
Πρόκειται για μια συνεχόμενη αλληλουχία από εικόνες, συναισθήματα και ήχους που μας προκαλούν μνήμες, υπενθυμίζοντάς μας ότι "κανείς δεν μπορεί να μας θέσει σε γωνία" εκτός αν το επιτρέψουμε εμείς, και ότι η ζωή είναι μία πολύτιμη εμπειρία που πρέπει να αξιοποιήσουμε. Απλό μπορεί να φαίνεται, αλλά στην πραγματικότητα, δεν είναι καθόλου εύκολο.
Τον απρόσμενο θάνατο του Swayze το 2009 από καρκίνο του πάγκρεατος, επανέφερε στον νου μας τα παραπάνω μηνύματα. Η Jennifer Grey, που σήμερα είναι 63 ετών, ετοιμάζεται να ζήσει ξανά την υπέροχη στιγμή της ζωής της, καθώς θα κυκλοφορήσει το 2025 το sequel της ταινίας, αναλαμβάνοντας ξανά το ρόλο της Frances «Baby» Houseman. Εκτός από εκείνη, και άλλα μέλη του καστ θα επιστρέψουν, κάτι που είχε δηλώσει πέρυσι τον Δεκέμβριο. Η νέα ταινία θα ακολουθεί μια παρόμοια υπόθεση με την αρχική, και ευελπιστούμε πως θα απουσιάζει "μόνο" ο χαρισματικός Johnny. Ουσιαστικά, όμως, ο Johnny δεν θα απουσιάζει ποτέ, αφού αποτελεί μια διαχρονική παρουσία στην ιστορία. Στο μεταξύ, ας κρατήσουμε τους στίχους του τραγουδιού κοντά μας και ας επιδιώξουμε να αξιοποιούμε όσο το δυνατόν περισσότερο τις "καλύτερες στιγμές της ζωής μας".
