Ο παγετώνας κάτω από τους νεαρούς πιγκουίνους έχει λιώσει και διαλυθεί πριν από την εξέλιξη των αδιάβροχων φτερών που χρειάζονται για να κολυμπήσουν στα νερά του ωκεανού. Οι πιθανές πεπρωμένες των πιγκουίνων περιλαμβάνουν τον πνιγμό ή το πάγωμα μέχρι τον θάνατο. Το συμβάν συνέβη στα τέλη του 2022 στην περιοχή Bellingshausen της Ανταρκτικής, καταγράφοντας το καταστροφικό μέλλον. Ο Δρ. Peter Fretwell, από το British Antarctic Survey (BAS), προέβλεψε ότι αυτή η εξαφάνιση είναι προάγγελος περαιτέρω δυσκολιών.
«Οι αυτοκρατορικοί πιγκουίνοι εξαρτώνται από τον θαλάσσιο πάγο για τον κύκλο αναπαραγωγής τους· είναι η σταθερή πλατφόρμα που χρησιμοποιούν για να μεγαλώσουν τα μικρά τους. Αλλά αν αυτός ο πάγος δεν είναι τόσο εκτεταμένος όσο θα έπρεπε ή σπάσει γρηγορότερα, αυτά τα πουλιά έχουν πρόβλημα», είπε στο BBC News. Ωστόσο τόνισε ότι υπάρχει ελπίδα. «Μπορούμε να μειώσουμε τις εκπομπές άνθρακα που προκαλούν την υπερθέρμανση του πλανήτη. Αλλά αν δεν το κάνουμε, θα οδηγήσουμε αυτά τα εμβληματικά, όμορφα πουλιά στα πρόθυρα της εξαφάνισης».
Thousands of Emperor Penguin chicks die in Antarctic ice breakup - BBC News https://t.co/tpt8TQfRCP
— Richard Bernabe (@bernabephoto) August 24, 2023
Περισσότερο από το 90% των αυτοκρατορικών πιγκουίνων αναμένεται να εξαφανιστούν έως το τέλος του 21ου αιώνα, καθώς ο θερινός πάγος της Ανταρκτικής υποχωρεί μπροστά στην παγκόσμια θερμότητα. Οι επιστήμονες παρατήρησαν την κατάρρευση πέντε περιοχών στις οποίες κατοικούν πιγκουίνοι στη θάλασσα Bellingshausen, χρησιμοποιώντας δορυφόρους Sentinel-2 της ΕΕ για να παρακολουθήσουν τα ίχνη των πτηνών στον λευκό πάγο. Οι ενήλικοι πιγκουίνοι φτάνουν στον πάγο τον Μάρτιο για να γεννήσουν και να ταΐσουν τα νεογέννητά τους, με τα νεαρά να εγκαταλείπουν την περιοχή γύρω στο Δεκέμβριο.
Να σημειώσουμε πως πάγος κάτω από τους πιγκουίνους κατακρημνίστηκε τον Νοέμβριο, πριν οι νεαροί πιγκουίνοι είχαν αναπτύξει τα φτερά τους για την κολύμβηση. Από τις πέντε περιοχές, μόνο οι πιγκουίνοι στο νησί Rothschild επιζήσανε. Η κατάσταση επιδεινώνεται από την υπερθέρμανση του νερού γύρω από την Ανταρκτική και το σχηματισμό συγκεκριμένων ανέμων που σπρώχνουν τον πάγο προς την ακτή. Η έκταση του θαλάσσιου πάγου είναι πολύ χαμηλότερη από τα συνηθισμένα, συνιστώντας ανησυχητική αλλαγή.
Η Dr. Caroline Holmes, ειδική στον θαλάσσιο πάγο της Ανταρκτικής, συνδέει τη μείωση αυτή με την υπερθέρμανση των ωκεανών και τα ανώμαλα μοτίβα ανέμων. Οι αυτοκρατορικοί πιγκουίνοι και άλλα είδη παρατηρούν τις επιπτώσεις της αλλαγής του κλίματος, με τον κίνδυνο εξαφάνισής τους να αυξάνεται. Τέλος, η αλλαγή αυτή σηματοδοτεί μια μεγάλη αναταραχή στον οικοσυστημικό ρυθμό της Ανταρκτικής και επιβεβαιώνει την ανάγκη δράσης για τη διατήρηση του περιβάλλοντος.
