Η γερουσιαστής Κάμαλα Χάρις θα γίνει η πρώτη Αφροαμερικανίδα γυναίκα και η πρώτη που έλκει την καταγωγή της από την Ασία (ο πατέρας της γεννήθηκε στην Τζαμάικα και η μητέρα της στην Ινδία), υποψήφια μεγάλου κόμματος για ανώτατο αξίωμα. Θεωρούμενη μετριοπαθής ρεαλίστρια, η Χάρις υπήρξε ομοσπονδιακή εισαγγελέας, προτού εκλεγεί στη Γερουσία το 2016. Η 55χρονη Χάρις γεννήθηκε στο Οκλαντ της Καλιφόρνιας, ενώ υπηρέτησε ως υπουργός Δικαιοσύνης της πολιτείας και ομοσπονδιακή εισαγγελέας στο Σαν Φρανσίσκο. Οταν ανακοίνωσε την υποψηφιότητά της για το χρίσμα των Δημοκρατικών το 2019, η γερουσιαστής επεδίωξε να παρουσιάσει τον εαυτό της ως ιδεολογική συνεχίστρια της Σίρλεϊ Τσίζολμ, της πρώτης Αφροαμερικανής που εξελέγη στο Κογκρέσο και διεκδίκησε το χρίσμα του κόμματος για την προεδρική αναμέτρηση του 1972.
Η σταδιοδρομία της Χάρις ως εισαγγελέα προβλήθηκε από την εκστρατεία της ως το μεγάλο της πλεονέκτημα. Η ίδια περιγράφει τον εαυτό της ως «προοδευτική εισαγγελέα» και υποστηρίζει ότι μπορεί κάποιος να είναι αυστηρός με την εγκληματικότητα, συνειδητοποιώντας παράλληλα τις βαθιές αδικίες της ποινικής δικαιοσύνης. Το ζήτημα αυτό αναμένεται να συζητηθεί εκτενώς στην προεκλογική περίοδο και στον απόηχο της εθνικής κατακραυγής κατά της αστυνομικής βίας και του συστημικού ρατσισμού στην αστυνομία. Η υποψήφια αντιπρόεδρος εξηγεί ότι έγινε εισαγγελέας γιατί πίστευε στην ικανότητά της να αναμορφώσει το σύστημα εκ των έσω, μήνυμα το οποίο βρέθηκε στην πρώτη γραμμή της εκστρατείας της για το προεδρικό χρίσμα των Δημοκρατικών.
Κάποιες πτυχές της καριέρας της έχουν προκαλέσει, όμως, επικρίσεις από την Αριστερά. Ως υπουργός Δικαιοσύνης της Καλιφόρνιας, σπανίως άσκησε διώξεις εναντίον αστυνομικών που κατηγορούνταν για τον θάνατο πολιτών, αν και προς το τέλος της θητείας της διέταξε έρευνες εις βάρος αστυνομικών διευθύνσεων.
Δέχθηκε επίσης επικρίσεις για την άρνησή της να επιτρέψει τη χρήση προηγμένων μεθόδων ανάλυσης DNA, οι οποίες θα μπορούσαν να έχουν ανατρέψει την καταδίκη του Αφροαμερικανού θανατοποινίτη Κέβιν Κούπερ και για την απόφασή της να στηρίξει ορισμένες καταγγελίες για παραβίαση των κανόνων από εισαγγελείς.
Ως αντίπαλος της θανατικής ποινής, αρνήθηκε να την προτείνει ως ομοσπονδιακή εισαγγελέας του Σαν Φρανσίσκο το 2004 σε καταδικασθέντα για ανθρωποκτονία αστυνομικού, προκαλώντας διαμαρτυρίες. Μία δεκαετία αργότερα, όμως, επέλεξε να εφεσιβάλει κατά της απόφασης δικαστή, ο οποίος κήρυξε αντισυνταγματική τη θανατική ποινή, θεωρώντας ότι επιτελούσε το καθήκον της ως υπουργός Δικαιοσύνης της πολιτείας. Το σχέδιο μεταρρύθμισης της ποινικής δικαιοσύνης, το οποίο υπέβαλε ως υποψήφια για το χρίσμα, περιέχει πολλές προοδευτικές προτάσεις, στις οποίες είχε αντισταθεί στα πρώτα βήματα της σταδιοδρομίας της.
Κατά τη διάρκεια της σύντομης θητείας της στη Γερουσία, η Χάρις έγινε γνωστή για τις διεισδυτικές και οξείες ερωτήσεις που απηύθυνε σε μέλη της κυβέρνησης Τραμπ στις καταθέσεις τους ενώπιον του σώματος. Τα τελευταία χρόνια επεδίωξε να συνταχθεί στο πλευρό της αριστερής πτέρυγας των Δημοκρατικών, υποστηρίζοντας αρχικά το νομοσχέδιο του Μπέρνι Σάντερς για καθολική υγειονομική κάλυψη του πληθυσμού, για να μεταβάλει αργότερα τη θέση της πάνω στο ζήτημα. Συνέχισε, ωστόσο, να στηρίζει την πρόταση για αύξηση του κατώτατου ωρομίσθιου στα 15 δολάρια και την αναθεώρηση του συστήματος αποφυλάκισης με χρηματική εγγύηση.
Η Χάρις υποστήριξε ένθερμα τα νομοσχέδια καταπολέμησης των φυλετικών διακρίσεων στον απόηχο της δολοφονίας του Αφροαμερικανού Τζορτζ Φλόιντ από αστυνομικούς, καθώς και όσα κατατέθηκαν με στόχο τη μεταρρύθμιση της αστυνομίας. Η σημερινή εν αναμονή υποψήφια αντιπρόεδρος εγκατέλειψε τη διεκδίκηση του προεδρικού χρίσματος του κόμματος στα τέλη του 2019, καθώς στέρευαν τα προεκλογικά της κεφάλαια.
Η πρώτη της καλή εμφάνιση στο ντιμπέιτ των Δημοκρατικών ευνόησε τη δημοτικότητά της, χωρίς ωστόσο να κεφαλαιοποιήσει τη δυναμική της αυτή. Οταν ανακοίνωσε για πρώτη φορά την υποψηφιότητά της τον Ιανουάριο του 2019, η Κάμαλα Χάρις θεωρήθηκε αμέσως «υποψήφια πρώτης γραμμής», ενώ κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι άφησε το αποτύπωμά της στην πρώτη φάση της εκστρατείας. Η επιρροή της οφείλεται στο ότι ήταν η πρώτη που κατέθεσε σαφείς προτάσεις για την προστασία της άμβλωσης από κατά τόπους δικαστικά προσκόμματα και απαγορεύσεις, θέση την οποία υιοθέτησαν έκτοτε οι περισσότεροι Δημοκρατικοί υποψήφιοι.
Παρά την καλή της εμφάνιση στο πρώτο ντιμπέιτ, όταν αμφισβήτησε ευθέως τις περγαμηνές του Τζο Μπάιντεν σε θέματα φυλετικών διακρίσεων, η Χάρις δεν έδειξε ποτέ ότι εμπνέεται από σαφή ιδεολογικά κίνητρα και απέφυγε να παρουσιάσει συνεκτική ιδεολογική πλατφόρμα. Σε μία προσπάθεια να διαλυθούν οι όποιες υπόνοιες αντιπάθειας μεταξύ Μπάιντεν και Χάρις, η πρώην υπουργός Δικαιοσύνης της Καλιφόρνιας υπενθύμισε πρόσφατα ότι συνδέεται με φιλία με την οικογένεια Μπάιντεν, καθώς συνεργάσθηκε στενά με τον γιο του Μπάιντεν, Μπο, για την εκπόνηση νομοθεσίας με στόχο τον έλεγχο του τραπεζικού τομέα.
Καθ’ όλη τη διάρκεια της σταδιοδρομίας της, η Χάρις είχε την ικανότητα να προσελκύει μετριοπαθείς ψηφοφόρους των Δημοκρατικών, καθώς και την εκλογικά κρίσιμη κατηγορία γυναικών ψηφοφόρων από τα προάστια των αμερικανικών πόλεων. Με την επιλογή της ως υποψήφιας αντιπροέδρου διαφωνεί, όμως, η αριστερή πτέρυγα του κόμματος, θεωρώντας ότι η υποψήφια δεν μοιράζεται το μεταρρυθμιστικό προοδευτικό τους όραμα, ιδίως σε ό,τι αφορά την καταπολέμηση του ρατσισμού και της αστυνομικής αυθαιρεσίας.
Πηγή: kathimerini.gr
