Μαρία Σάββα
Ο 59χρονος σταθμάρχης που βρίσκεται στο στόχαστρο της σύγκρουσης που έγινε στις 28 Φεβρουαρίου στα Τέμπη, στην οποία έχασαν την ζωή του 57 άτομα, με περισσότερα από εκείνα να ήταν νεαροί φοιτητές, απολογήθηκε για το μοιραίο λάθος που οδήγησε στην τραγωδία.
Σύμφωνα με το protothema.gr ο Βασίλης Σαμαράς, κατά την διάρκεια της απολογίας του, προσπαθούσε να ρίξει το φταίξιμό του στους μηχανοδηγούς, στους άλλους σταθμάρχες, στην απειρία τους, στο φόρτο εργασίας αλλά ακόμη και στο κλειδί, που δεν γύρισε.
«Με πήρε τηλέφωνο η αστυνομία και με ρώτησε αν έχουμε κάποιο ατύχημα ή εκτροχιάση. Όταν έκλεισα το τηλέφωνο με την αστυνομία με πήρε τηλέφωνο η πυροσβεστική και με ενημέρωσε ότι έγινε σύγκρουση τρένων στον Ευαγγελισμό. Δεν μπορώ να συνειδητοποιήσω πώς έχει γίνει το συμβάν. Δεν θυμάμαι τι έγινε. Εγώ είχα δει στον πίνακα ότι όταν γύρισα τα κλειδιά, αφού μπήκε το 2597, οι λυχνίες ήταν λευκές σταθερά. Αυτό που μπορώ να εικάσω είναι ότι το κλειδί κούμπωσε στιγμιαία και στη συνέχεια ξεκούμπωσε και γύρισα στην παρακαμπτήριο δίχως όμως να αλλάξουν οι λυχνίες στον πίνακα», είπε στην απολογία του ο σταθμάρχης.
Όσο αφορά τα κλειδιά και την ευθύνη που είχαν στο δυστύχημα ρωτήθηκε «Όταν τα κλειδιά βρίσκονται σε ευθεία γραμμή είναι αναμμένη κάποια λυχνία πάνω στον πίνακα κίνησης;»
Με τον ίδιο να ανέφερε: «Ναι, είναι η λυχνία που βρίσκεται εκεί που είναι το κλειδί. Όταν το φως της λυχνίας είναι λευκό και δεν πάλλεται αυτό σημαίνει ότι είναι κλειδωμένο το κλειδί, δηλαδή είναι ασφαλισμένο, είτε σε ευθεία είτε σε διαγώνιο και μπορεί να περάσει το τρένο κανονικά. Όταν το φως της λυχνίας είναι λευκό και αναβοσβήνει, σημαίνει ότι το κλειδί δεν έχει ασφαλίσει και πρέπει ο σταθμάρχης να στείλει τον κλειδούχο για να το ασφάλισει χειροκίνητα. Αν η λυχνια ανάψει κόκκινο σημαίνει βλάβη».
«Οι γνώσεις που έχω όσον αφορά στον ηλεκτρικό πίνακα ελέγχου, είναι στο να γυρίζω χειροκίνητα το κλειδί και να προβαίνω σε χάραξη πορείας. Κατά τη διάρκεια της πρακτικής άσκησης παρακολουθούσα με τους παλαιούς σταθμάρχες που έκαναν τους χειρισμούς στον πίνακα. Όταν η αμαξοστοιχία 2597 εισήλθε από το κλειδί 118 στη γραμμή ανόδου και κατευθύνθηκε προς το κλειδί 117 για να πάει στην 3η γραμμή, ο μηχανοδηγός αμαξοστοιχίας με ενημέρωσε ότι τα κλειδιά 115 και 116 ήταν ανάποδα, δηλαδή σε παρακαμπτήριο. Η ένδειξη που είχα εγώ στον πίνακα για αυτά ήταν οτι τα κλειδιά ήταν στην ευθεία. Τότε του είπα να κάνει πίσω για να διευθετήσω τα κλειδιά. Τα γύρισα δυο φορές στον πινάκα και τα κλειδιά επανήλθαν σε ευθεία γραμμή και η αμαξοστοιχία μπήκε κανονικά στη γραμμή του προαστιακού. Θέλω να αναφέρω ότι την προηγούμενη μέρα την 05:00 πρωινή, τα κλειδιά 116 και 115 δεν κλείδωναν και αναβόσβηναν στον πίνακα και προσπάθησα να τα σταθεροποιήσω αλλά δεν τα κατάφερα και έστειλα τον κλειδούχο να το κάνει χειροκίνητα».
«Μέχρι όμως να φτάσει στο σημείο, δούλεψαν τα κλειδιά από τον πίνακα και τον γύρισα πίσω. Αυτό το συμβάν καταγράφηκε στο βιβλίο παράδοσης - παραλαβής. Όλη την ώρα αυτή, οι λυχνίες είχαν σταθερό λευκό φως. Αφού μπήκε η 2597 στη θέση της, γύρισα στην ευθεία τα κλειδιά 117 και 118 για να ‘ναι έτοιμα για τις αμαξοστοιχίες 62, την εμπορική αμαξοστοιχία 63503 και την 1564 που αναμενόταν να έρθουν στο σταθμό. Ο πίνακας μου έδειχνε ότι τα κλειδιά έχουν κλειδώσει και έχουν μπει στην ευθεία, το φως από τις λυχνίες ήταν λευκό και έδωσα εντολή στον κλειδούχο να πάει στο κλειδί 101 Α και Β και να απασφαλίσει χειροκίνητα τις αρπάγες και να τα γυρίσει στη διαγώνιο. Στις 22:58 περίπου, η αμαξοστοιχία 62 έφτασε στο Μεζουρλό, στο οποίο βρίσκεται το κλειδί 101 και είπα στον Μηχανοδηγό να περιμένει γιατί ο κλειδούχος δεν είχε σταθεροποιήσει το κλειδί».
«Μόλις το σταθεροποίησε διαγώνια, ώστε το τρένο από τη γραμμή καθόδου στην οποία έχει έρθει λόγω βλάβης στα Παλαιοφάρσαλα να περάσει κανονικά στη γραμμή άνοδου από διαγώνιο, ενημέρωσα τον μηχανοδηγό της αμαξοστοιχίας 62 με τηλεγράφημα με αριθμό νομίζω 45 ότι από γραμμή καθόδου μέσω διαγωνίου εισέρχεται στην γραμμή ανόδου. Ο μηχανοδηγός της αμαξοστοιχίας δε μου έδωσε δικό του αριθμό τηλεγραφήματος, αλλά επανέλαβε αυτά που του είπα και εγώ αντιλήφθηκα ότι είχε κατανοήσει αυτά που του είπα και η αμαξοστοιχία αφίχθη στη γραμμή ανόδου (2η) στο σταθμό στις 23:02 με περίπου 53 λεπτά καθυστέρηση, για να αποβιβάσει επιβάτες τη Λάρισα και να επιβιβάσει επιβάτες με κατεύθυνση Κατερίνη, Πλατύ και τερματικό σταθμό Θεσσαλονίκη».
