newsroom must
Η απόφαση της Εισαγγελία για το ενδεχόμενο άσκησης συμπληρωματικής ποινής στο Δημήτρη Λιγνάδη για το αδίκημα του βιασμού μετά από μήνυση νεαρού άνδρα αναμένεται σε μερικές μέρες.
Ο μηνυτής υπέβαλε την καταγγελία του πριν από περίπου 4 εβδομάδες και η προκαταρκτική έρευνα για το συμβάν έχει ήδη ολοκληρωθεί. Ο προφυλακισθείς σκηνοθέτης ζητά να μιλήσει μαζί του.
Ο νεαρός άνδρας είχε τοποθετήσει χρονικά την γνωριμία του με τον σκηνοθέτη στα τέλη Νοεμβρίου 2018. Ο ίδιος ισχυρίζεται ότι τον γνώρισε μπροστά από δημοτικό σχολείο στο Μεταξουργείο και τον ακολούθησε στο διαμέρισμά του. Λίγες ημέρες μετά οι δύο άνδρες έδωσαν ξανά ραντεβού και τότε, ο Δημήτρης Λιγνάδης τον κακοποίησε σεξουαλικά.
Ακολουθεί αυτούσια η μήνυση:
«Μετά από λίγο μού πρότεινε να συνεχίσουμε την κουβέντα μας στο σπίτι του, που βρισκόταν πολύ κοντά. Φτάνοντας στην πολυκατοικία ανεβήκαμε με το ασανσέρ στον τελευταίο όροφο (όγδοο, αν θυμάμαι σωστά). Ήταν ένα εντυπωσιακότατο οροφοδιαμέρισμα, με τζαμαρίες ολόγυρα και θέα προς τον λόφο της Ακρόπολης και προς τον Λυκαβηττό. Εντυπωσιάστηκα ιδιαίτερα από ένα πόστερ ή πίνακα μεγάλων διαστάσεων, που απεικονίζει ένα ημίγυμνο νεαρό αγόρι.
Πίνοντας καφέ, του εξιστόρησα την περιπέτεια της εξάρτησής μου, την προσπάθειά μου να απεξαρτηθώ και του ανέφερα ότι είχα καταδικαστεί με αναστολή για ναρκωτικά. Μου πρότεινε να καπνίσουμε μαζί ένα τσιγάρο μαριχουάνας και συμφώνησα. Κάλεσε από το κινητό του τηλέφωνο έναν αριθμό και σε διάστημα περίπου 10 λεπτών της ώρας χτύπησε το κουδούνι και ένα νεαρό άτομο, αλλοδαπής καταγωγής, του παρέδωσε μία μικρή νάιλον συσκευασία, από το περιεχόμενο της οποίας κάναμε χρήση από κοινού.
Όλη την ώρα μου διηγούνταν περιστατικά από τη ζωή του. Μου είπε ότι θεωρούσε τον εαυτό του ως τον μεγαλύτερο ηθοποιό και σκηνοθέτη της εποχής, αναφέροντάς μου διάφορες θεατρικές παραστάσεις στις οποίες είχε συμμετάσχει και οι οποίες είχαν δημιουργήσει ιδιαίτερη αίσθηση. Επίσης, ότι έχει πολύ μεγάλες και ισχυρές γνωριμίες στον χώρο της πολιτικής και στον χώρο της τέχνης, διαβεβαιώνοντάς με ότι διαθέτει πρόσβαση στα μεγαλύτερα και σημαντικότερα θέατρα της Αθήνας, με τα οποία μπορεί να συνεργαστεί ανά πάσα στιγμή. Είμαι ο βασιλιάς της σκηνής, έχω δικά μου 10 θέατρα και τα υπόλοιπα στα πόδια μου'', μου είπε χαρακτηριστικά, καμαρώνοντας... Μιλούσε ακατάπαυστα για τον εαυτό του, για το ταλέντο του και για την ισχυρή κοινωνική του θέση... Κάποια στιγμή μου είπε ότι πρέπει να φύγει, γιατί ήταν επίσημος προσκεκλημένος σε μια εκδήλωση για τον Νέλσον Μαντέλα και μου έδωσε ραντεβού για την επόμενη εβδομάδα, ημέρα Τετάρτη και ώρα τρεις το μεσημέρι στο σπίτι του, για να συνεχίσουμε την κουβέντα μας και να γνωριστούμε καλύτερα. Όντως, την επόμενη Τετάρτη τον επισκέφθηκα ξανά στην οικία του.
Μου άνοιξε την πόρτα ημίγυμνος, φορώντας μια πετσέτα μπάνιου γύρω από τους γοφούς του, με τη δικαιολογία ότι μόλις είχε βγει από το μπάνιο. Παρατήρησα ότι στην πλάτη του είχε εμφανείς ουλές και στη σχετική ερώτησή μου, απάντησε ότι πριν από πολλά χρόνια είχε πέσει θύμα ένοπλης ληστείας και τον είχαν μαχαιρώσει. Μου πρόσφερε ουίσκι και καπνίσαμε μαριχουάνα. Ήταν βαρύς καπνιστής, άναβε το ένα τσιγάρο πάνω στο άλλο. Καθόμασταν στον καναπέ του σαλονιού, που συνδεόταν με την κουζίνα με πάσο.
Πάνω σε ένα χαμηλό τραπέζι κρυστάλλινο βρισκόταν ένας φορητός ηλεκτρονικός υπολογιστής με μεγάλη οθόνη, χρώματος μπλε, με μαύρο πληκτρολόγιο. Με προσκάλεσε να καθίσουμε μπροστά στον υπολογιστή, άνοιξε έναν ηλεκτρονικό φάκελο και άρχισε να μου δείχνει πορνογραφικές φωτογραφίες με νεαρά αγόρια σε διάφορες ερωτικές περιπτύξεις με μεσήλικα πρωταγωνιστή, του οποίου δεν φαινόταν το πρόσωπο, και οι οποίες περιλάμβαναν στοματική και πρωκτική διείσδυση...
Στο πάτωμα, δίπλα στο τραπέζι, ήταν μία μεγάλη τσάντα. Την έβαλε πάνω στο τραπέζι, την άνοιξε και άρχισε να βγάζει από μέσα και να μου επιδεικνύει διάφορα ερωτικά βοηθήματα, κάθε είδους και μεγέθους. Μετά άνοιξε και μια άλλη, μικρότερη τσάντα, που επίσης ανασήκωσε από το πάτωμα και ανοίγοντάς την μου επέδειξε μία συσκευή με καλώδια, εξηγώντας μου ότι είναι βοήθημα και ιδιαίτερα σκληρά σαδομαζοχιστικά ''παιχνίδια''.
Μου ανέφερε ότι υπάρχει ένας ιδιωτικός χώρος που βρίσκεται στην περιοχή των Πατησίων, που ενοικιάζεται με την ώρα και στο οποίο συναντώνται περιστασιακά άτομα μυημένα σε τέτοιου είδους σαδομαζοχιστικές πρακτικές. Όντας ο ίδιος αυστηρώς ετεροφυλόφιλος ως προς τον σεξουαλικό μου προσανατολισμό, αισθάνθηκα μεγάλη αποστροφή από όλα αυτά, κυρίως όμως έκπληξη και αμηχανία από το γεγονός ότι ένας τόσο γνωστός και καταξιωμένος καλλιτέχνης εξέθετε ενώπιον μου, έναν άγνωστό του, την ερωτική του ζωή και τις ιδιαίτερες σεξουαλικές προτιμήσεις του.
Κάποια στιγμή ο μηνυόμενος πήγε στην κουζίνα και επέστρεψε, φέρνοντάς μου ένα επιπλέον ποτήρι ουίσκι, το οποίο λόγω της εντονότατης ψυχικής υπερδιέγερσης και αμηχανίας που ένιωθα, ήπια μονορούφι. Ξαφνικά ένιωσα το σώμα μου να πυρακτώνεται, το αίμα να ανεβαίνει στο κεφάλι μου, θόλωσε η όρασή μου και άρχισα να χάνω την αίσθηση του περιβάλλοντος. Σωριάστηκα λιπόθυμος στον καναπέ.
Όταν ξύπνησα, δεν ξέρω πόση ώρα είχε περάσει, βρέθηκα ξαπλωμένος στον καναπέ και γυμνός από τη μέση και κάτω... Ζαλισμένος όπως ήμουν και χωρίς να έχω επανακτήσει πλήρως τον έλεγχο των αισθήσεών μου, τον ρώτησα ''τι έγινε, τι μου έκανες;'' κι αυτός με σαρκαστικό ύφος μού απάντησε ''έλα τώρα που δε σ’ άρεσε''... Ουρλιάζοντας, του είπα ''ρε π..., τι μου έκανες ρε κ...'', και ταυτόχρονα, με όση δύναμη είχα, του έριξα ένα πολύ δυνατό χαστούκι.
Ήμουν τόσο οργισμένος που παρά τη σωματική αδυναμία και τη ζάλη που ένιωθα, όρμησα επάνω του για να τον χτυπήσω. Αυτός όμως οπισθοχώρησε και αφού προφυλάχτηκε πίσω από μια καρέκλα, με απείλησε ότι αν δε φύγω αμέσως θα καλέσει την αστυνομία, θα πει ότι αποπειράθηκα να τον ληστέψω και θα με στείλει φυλακή.
Τρομοκρατήθηκα, γιατί ήμουν ήδη καταδικασμένος με αναστολή. Αναλογίστηκα την τεράστια κοινωνική δύναμη του μηνυομένου σε σχέση με τη δική μου αδυναμία. Φοβήθηκα ότι κανείς δεν θα πιστέψει έναν καταδικασμένο πρώην χρήστη ναρκωτικών ότι ο μηνυόμενος με τις υψηλές γνωριμίες και διασυνδέσεις βρίσκεται σαφώς σε σχέση ισχύος απέναντί μου, ότι εύκολα μπορούσε να με παγιδεύσεις και να καταλήξω άδικα στη φυλακή.
Νιώθοντας απέναντί του αδυναμία και απελπισία, ξέσπασα σε κλάματα, ντύθηκα άρον-άρον και εγκατέλειψα το διαμέρισμα. Έκτοτε δεν τον ξανασυνάντησα. Σήμερα συνειδητοποιώ ότι ήταν μεγάλο το λάθος μου να μην έχω καλέσει επιτόπου την αστυνομία ή να έχω απευθυνθεί αμέσως στη δικαιοσύνη. Όμως την εποχή εκείνη, λόγω της προσωπικής μου αδυναμίας, δεν τόλμησα να ζητήσω την προστασία της πολιτείας».
Ο Λιγνάδης κληθείς να μιλήσει για το περιστατικό γραπτώς, αρνήθηκε κατηγορηματικά τα όσα του προσάπτονται από το μηνυτή «Τον μηνυτή όχι μόνο δεν τον βίασα αλλά δεν τον γνωρίζω καν. Η μήνυσή του αποτελεί προϊόν μυθοπλασίας χωρίς κανένα αντικειμενικό στοιχείο που να επιβεβαιώνει όσα ψευδώς ισχυρίζεται, ενώ λόγω του μακρού χρόνου από τα καταγγελλόμενα δεν μπορεί να υπάρξει ιατροδικαστικός έλεγχος ή τοξικολογική εξέταση ή εξέταση DNA, παρά μόνον είναι ο λόγος του ενάντια στον λόγο μου».
