Είναι πράγματι αλήθεια, στην χώρα του ήλιου, της ζέστης και της «μονιμότητας» του καλοκαιριού, είμαστε προγραμματισμένοι να λειτουργούμε καλύτερα όταν «ανοίγει» ο καιρός.
Δεν είναι μύθος, εξελικτικά σε όλες τις κουλτούρες του κόσμου ο άνθρωπος μεγαλώνει αφομοιώνοντας τα «καιρικά φαινόμενα» στον οργανισμό του, με αποτέλεσμα κάθε φορά που ο καιρός δεν «κάνει νάζια» και γίνεται στην πλειοψηφία του φαινόμενο η διάθεσή μας να αλλάζει.
Έτσι στα χρονικά της εξελικτικής ψυχολογίας έχουμε προγραμματίσει το «σύστημα» να θριαμβέψει με την καλοκαιρία.
Αυτό φυσικά δεν συμβαίνει μόνο στην Κύπρο μας, όπου από τους πρώτους μήνες της άνοιξης μέχρι τους τελευταίους του φθινοπώρου έχουμε ήλιο. Αν και μπορούμε ερευνητικά να αποδείξουμε το συσχετισμό που μας προσφέρει η βιταμίνη D που παίρνουμε από αυτόν.
Με βάση τα όσα γνωρίζουμε μέχρι στιγμής, σε κοινωνίες όπως τη δική μας, οι άνθρωποι ακμάζουν και «μεγαλώνουν» μέσα από την στενή επαφή. Οι φίλοι, οι εκδρομές και οι εξωτερικές δραστηριότητες είναι και ο λόγος που η «καλοκαιρία» έγινε αναπόσπαστο κομμάτι της ευτυχίας μας.
Γι’ αυτούς τους λόγους και άλλους πολλούς οι περισσότεροι από εμάς βρισκόμαστε «αντιμέτωποι» με μια πλειάδα θετικών συναισθημάτων κάθε φορά που ο ήλιος μας τιμά με την παρουσία του. Έτσι στα χρονικά της εξελικτικής ψυχολογίας έχουμε προγραμματίσει το «σύστημα» να θριαμβέψει με την καλοκαιρία.
Αναφορικά με τα πιο πάνω δεδομένα γεννιέται φυσιολογικά το εξής ερώτημα «Μήπως ο χειμώνας και η κακοκαιρία επηρεάζουν αρνητικά τα συναισθήματά μας;» Η απάντηση δεν είναι τόσο απλή. Όχι πάντα. Μπορεί σε χώρες όπως την δική μας να ισχύει ένα τέτοιο γεγονός, γιατί η ύπαρξή μας είναι συνδεδεμένη με τον ήλιο και την μεγαλύτερη μέρα. Όμως σε αντίστροφα αντίστοιχες χώρες όπως την Σκανδιναβία, την Βόρειο Αμερική και την Ρωσία, τις περισσότερες φορές ισχύει το αντίθετο. Δηλαδή η «μεμαθημένη» κακοκαιρία να γίνεται κομμάτι της καθημερινότητας και να εκλαμβάνεται από τον εγκέφαλο ως φυσιολογική. Άρα αποτελεσματικά όπως σε όλα τα θέματα που αφορούν την Ψυχολογία σαν επιστήμη η αλήθεια κρύβεται κάπου στην μέση.
Για να καταφέρουμε να απαντήσουμε λοιπόν στο πρώτο μας ερώτημα πρέπει να δούμε τα πράγματα αντικειμενικά. Ναι, ο καλός καιρός, με ζεστό αλλά όχι καυτό κλίμα τείνουν να προκαλούν θετικά συναισθήματα. Ο λόγος εξαρτάται από το πώς κάποιος μπαίνει στην διαδικασία να το εξηγήσει. Συγκεκριμένα κάποιος θα μπορούσε να πει ότι ίσως η εγκεφαλική λειτουργία γίνεται υποσυνείδητα θυμίζοντάς μας την διάρκεια στην οποία είμασταν έμβρυα στην μήτρα της μητέρας μας, κάνοντάς μας να νιώθουμε ασφάλεια.
Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε εμείς εάν νιώθουμε ότι μας επηρεάζει είτε θετικά είτε αρνητικά είναι «συναισθηματική αποκάλυψη». Να μάθουμε τον εαυτό μας να καταλαβαίνει πόσο πολύ τον αγγίζουν τα καιρικά φαινόμενα και μπορέσει να προκαλεί θετικά συναισθήματα either way!
