Η Καθαρά Δευτέρα είναι ίσως η πιο "τίμια" γιορτή από όλες. Γιατί το λέω αυτό; Επειδή προφανώς πέφτει πάντα Δευτέρα χαρίζοντάς μας ένα υπέροχο τριήμερο, έχει συνήθως καλό καιρό και τέλος, περνάμε την ημέρα μας τρώγοντας καλαμαράκια, ταραμοσαλάτες, λαγάνες και πίνοντας Ούζο Πλωμαρίου. Και σαν όλα αυτά να μην είναι αρκετά, πρόκειται για την μοναδική φορά που αν σε ρωτήσουν «τι κάνεις» μπορείς να απαντήσεις με ευκολία «εδώ μωρέ, μόλις έφαγα και τώρα πετάω χαρταετό» και κανείς να μη το… παρεξηγήσει. Και κάπου εδώ τίθεται το ερώτημα "γιατί πετάμε χαρταετό;"
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Ο χαρταετός πετάει για πρώτη φορά γύρω στο 200 π.Χ στην Κίνα και τη Μαλαισία. Εκεί κατασκευάζονται οι πρώτοι χαρταετοί από μετάξι και μπαμπού και μάλιστα με τη μορφή που έχουν ως επί το πλείστον μέχρι σήμερα στις χώρες αυτές, η οποία δεν είναι αλλή από τη μορφή του δράκου.Από την Κίνα οι χαρταετοί ταξιδεύουν στην Κορέα και την Ιαπωνία για να εμπλουτιστούς με περισσότερα σχέδια. Λίγο μετά, και πιο συγκεκριμένα το 1400 μ.Χ οι Ευρωπαίοι εξερευνητές που ταξιδεύουν στις χώρες της Ασίας φέρνουν τους χαρταετούς στην γηραιά ήπειρο, όπου κατά τους δυο Παγκόσμιους πολέμους χρησιμοποιούνται ως συσκευές παρατήρησης.
Γιατί όμως πετάμε χαρταετό την Καθαρά Δευτέρα; Σύμφωνα με τη χριστιανική παράδοση, το πέταγμα συμβολίζει την ψυχή του ανθρώπου που πετάει προς τον Θεό. Παλαιότερα οι πιστοί θεωρούσαν ότι όσο πιο ψηλά φτάσει ο χαρταετός τόσο πιθανότερο είναι να εισακουστούν οι προσευχές τους. Τα κούλουμα λοιπόν, είναι η πρώτη μέρα της Σαρακοστής που ακόμα και το πέταγμα του χαρταετού συμβόλιζε τη συνολική κάθαρση των ανθρώπων.
