newsroom must
Μπορεί ο Σουχάιλ Σαχίν, ο εκπρόσωπος Τύπου του πολιτικού γραφείου των Ταλιμπάν να δήλωσε πως «Η μπούρκα δεν είναι το μοναδικό χιτζάμπ (μαντίλα) που μπορεί να φοράει μια γυναίκα, υπάρχουν διαφορετικά είδη χιτζάμπ, που δεν περιορίζονται στην μπούρκα», ωστόσο μέρα με την μέρα γίνεται αντιληπτό πως η τύχη των γυναικών στο Αφγανιστάν είναι αβέβαιη. Με αφορμή της τελευταίες εξελίξεις και την άνοδο των Ταλιμπάν στην εξουσία του Αφγανιστάν έχει επανέλθει στο προσκήνιο μια παλαιότερη φωτογραφική σύνθεση που αποτυπώνει την εξέλιξη της γυναίκας σε κάποια ισλαμικά κράτη που κυβερνούνται από εξτρεμιστές. Όπως μπορείτε να δείτε και εσείς στις εικόνες που ακολουθούν, απεικονίζονται μια μαμά αγκαλιά με την κόρη της και την κούκλα του κοριτσιού, και οι οποίες σταδιακά εξαφανίζονται αφού το σώμα τους καλύπτεται ολοένα και πιο πολύ από την ισλαμική μαντήλα. Η εν λόγω σύνθεση που αποτελεί δημιουργία της Boushra Almutawakel έχει τον τίτλο «Μητέρα, κόρη, κούκλα».
Όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα του marieclaire.gr το έργο ανήκει στην «Σειρά των Χιτζάμπ» («The Hijab Series», 2010), ένα εικαστικό σχόλιο για τη γυναίκα της Μέσης Ανατολής. Η δημιουργός του, δηλαδή η Boushra Almutawakel, είναι η Πρώτη Γυναίκα Φωτογράφος της Υεμένης, όπως είναι ο επίσημος τίτλος της από το 1999. Στον φακό ποζάρει μάλιστα η ίδια, μαζί με την κόρη της.
Μιλώντας για την δουλειά της πριν από περίπου τρία χρόνια, η Βoushra Almutawakel αποκάλυψε πως κίνητρο για τη δουλειά της είναι «να αφήσω το αποτύπωμά μου με απλό τρόπο αλλά και να δώσω φωνή σε άλλες γυναίκες που έχουν στερηθεί τη δική τους». Όπως αποκαλύπτει, αφορμή για την δημιουργία του έργου «Μητέρα, κόρη, κούκλα» ήταν μερικά επτάχρονα και οκτάχρονα κοριτσάκια που είδε και ήταν καλυμμένα από την κορυφή μέχρι τα νύχια με ισλαμικές μαντήλες, πιστά αντίγραφα της μαμάς τους. «Μέσα από αυτή μου την δουλειά, θέλησα να εκφράσω και να σχολιάσω τη σταδιακή άνοδο του εξτρεμισμού στην Υεμένη από τα μέσα της δεκαετίας του ‘90 και το πώς αυτή επηρεάζει τις γυναίκες και τα κορίτσια. Η Υεμένη, μια ούτως ή άλλως συντηρητική χώρα, γίνεται όλο και πιο συντηρητική, πράγμα που βρίσκω ιδιαίτερα ανησυχητικό. Το βλέπουμε στις μαντήλες των γυναικών. Αυτή η υπερ-κάλυψη [του σώματός τους] αποτελεί σύμπτωμα εξτρεμισμού», σημειώνει η ίδια.
«Δεν έχει να κάνει με τη θρησκεία, παρόλο που γίνεται στο όνομα του Ισλάμ και της σεμνότητας. Νιώθω ότι πυροδοτείται από τη διαστρεβλωμένη αντίληψη του Ισλάμ και έναν ισχυρό φόβο απέναντι στις γυναίκες – την επιθυμία αυτές να εξαφανιστούν από όλους τους τομείς της δημόσιας ζωής» επισήμανε η φωτογράφος, λέγοντας πως παρά το ότι η μαντήλα υπήρχε ανέκαθεν στην Υεμένη, σήμερα βλέπει το μαύρο να επικρατεί ολοένα και πιο πολύ και το ύφασμα να καλύπτει πλέον ολόκληρο το σώμα και το πρόσωπο μιας γυναίκας.
«Οι εξτρεμιστές απειλούνται τόσο από τις γυναίκες, ώστε τις αντιμετωπίζουν σαν προσωπική περιουσία, την οποία κατέχουν, ελέγχουν και θα ήθελαν να κρύψουν εντελώς. Οι εικόνες της μαντήλας συμβολίζουν κάτι ζοφερό: Γυναίκες και κορίτσια που δεν έχουν δικαιώματα. Γυναίκες και κορίτσια που στερούνται το παιχνίδι, την εκπαίδευση, την παιδικότητά τους, που παντρεύονται σε μικρή ηλικία, βιάζονται και μένουν έγκυες. Παιδιά που αποκτούν τα δικά τους παιδιά, κορίτσια που χάνουν τη ζωή τους στη γέννα ή που κινδυνεύουν από πολλές ιατρικές επιπλοκές καθώς βρίσκονται στο έλεος του συζύγου τους. Γυναίκες που αν πάρουν διαζύγιο, δεν έχουν κανένα δικαίωμα στα παιδιά τους και αναγκάζονται να επιστρέψουν στο πατρικό τους χωρίς κανένα περιουσιακό στοιχείο. Γυναίκες και κορίτσια που αντιμετωπίζονται σαν να μην υπάρχουν, εκτός αν πρόκειται να υπηρετήσουν τον σύζυγο, τα πεθερικά και τα παιδιά τους – που αντιμετωπίζονται σαν να είναι ένα τίποτα», τόνισε μεταξύ άλλων.
