Η ομιλία της Amanda Gorman είναι ό,τι πιο όμορφο θα ακούσεις σήμερα

Η ορκωμοσία του Joe Biden και της Kamala Harris είχε πολλά για να θυμόμαστε. Από δυναμικές ομιλίες και σούπερ σταρ εμφανίσεις μέχρι συμβολικές στιλιστικές επιλογές. Ανάμεσα όμως σε όλα αυτά, μια πανέμορφη γυναίκα. ντυμένη με ένα φωτεινό, κίτρινο παλτό (που για να το συνδέσουμε με την στιλιστική ανάλυση της Kamala και της Biden, συμβολίζει την αισιοδοξία, την χαρά και την ελπίδα) και ένα κόκκινο headband στα μαλλιά πιασμένα πάνω, κατάφερε να καθηλώσει. 

Μιλάμε φυσικά για την 22χρονη ποιήτρια Amanda Gorman που μέσω του ποιήματος με τίτλο ''The Hill We Climb'' και την ομιλία της κέντρισε το ενδιαφέρον του κοινού, έχοντας σαν θεματική την ενότητα, όπως είχε και η προεκλογική καμπάνια των Biden / Harris. 

''Είδαμε μια δύναμη που θα προτιμούσε να διαλύσει το έθνος μας παρά να το μοιραστεί, που θα κατέστρεφε την χώρα μας αν αυτό σήμαινε πως θα καθυστερούσε τη δημοκρατία. Και σχεδόν τα κατάφερε. Παρόλο, όμως, που η δημοκρατία μπορεί να καθυστερεί κάθε τόσο, δεν μπορεί ποτέ να ηττηθεί μόνιμα. Σ' αυτή την πραγματικότητα, έχουμε πίστη με τα μάτια στο μέλλον και η ιστορία έχει τα μάτια της σε εμάς. Αυτή είναι η περίοδος της λύτρωσης'' είπε η Gorman. Η απόφοιτη του Harvard έγραψε ιστορία ως η νεαρότερη ποιήτρια σε ορκωμοσία των ΗΠΑ ενώ ανά τα χρόνια έχει βραβευτεί για το έργο της. 

''Η αυγή είναι δική μας πριν καν το καταλάβουμε, και με κάποιο τρόπο τα καταφέρνουμε. Αντιμετωπίσαμε ένα έθνος που δεν είναι σπασμένο, αλλά απλά ατέλειωτο. Εμείς, οι διάδοχοι μιας χώρας και μιας εποχής όπου ένα λεπτό, μαύρο κορίτσι προερχόμενο από σκλάβους, μεγαλωμένο από μια μητέρα μόνη, μπορεί να ονειρευτεί πως θα γίνει πρόεδρος, για να καταλήξει να απαγγέλλει για έναν πρόεδρο.

Και ''ναι'', δεν είμαστε αψεγάδιαστοι, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως στοχεύουμε σε μια ενότητα που θα είναι τέλεια. Στοχεύουμε σε μια ενότητα με σκοπό. Να δημιουργήσουμε μια χώρα ανοιχτή σε όλες τις κουλτούρες, σε όλα τα χρώματα, σε όλους τους χαρακτήρες και σε όλους τους ανθρώπους. [...] Κατεβάζουμε τα χέρια για να μπορούμε να τα πιάσουμε ο ένας τον άλλον. Δεν θέλουμε το κακό κανενός, αλλά αρμονία για όλους. Ας αφήσουμε τον κόσμο να πει την αλήθεια, πως όσο θρηνούσαμε ωριμάζαμε. Όσο πονούσαμε, ελπίζαμε. Πως όσο κουραζόμασταν, προσπαθούσαμε έτσι ώστε να είμαστε ενωμένοι. Όχι επειδή δεν θα ηττηθούμε ποτέ ξανά, αλλά επειδή δεν θα διαχωριστούμε ξανά.

[...] Όταν έρθει η μέρα, θα βγούμε από την σκιά με φλόγες και ατρόμητοι. Η νέα αυγή ανθίζει όσο της το επιτρέπουμε. Θα υπάρχει πάντα φως, αρκεί να είμαστε αρκετά γενναίοι για να το δούμε. Αρκεί να είμαστε αρκετά γενναίοι για να γίνουμε φως''.

Δείτε ολόκληρη την ομιλία της.