newsroom must
Μπορεί ο Παύλος Κοντίδης να μην κατάφερε να φέρει πίσω στην πατρίδα μας ένα μετάλλιο, αλλά σίγουρα, ο τόπος του τον ευγνωμονεί για τον αγώνα και τις θυσίες που κάνει εκπροσωπώντας το εθνόσημο, τόσο σε παγκόσμιες διοργανώσεις όσο και στους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Μετά λοιπόν από μερικές ημέρες ξεκούρασης, ο αθλητής της ιστιοπλοΐας, επέλεξε να μοιραστεί με τους ακόλουθούς του στα social media, το δικό του μήνυμα, μιλώντας τόσο για τα συναισθήματά του, όσο και για τις ευχές στους συναθλητές του.
Χαρακτηριστικά, ο ίδιος γράφει, «Ήθελα λίγο χρόνο να ηρεμίσω τα συναισθήματά μου και να αντανακλάσω τις σκέψεις μου για την 4η θέση που πήρα στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο, έτσι μίλησα σε διάσκεψη τύπου σήμερα.
Ήταν τεράστια τιμή να εκπροσωπήσω την Κύπρο, για ακόμη μια φορά στην μεγαλύτερη αρένα των σπορ. Η τελευταία εβδομάδα ήταν πολύ έντονη τόσο σωματικά όσο και ψυχολογικά. Έτσι είμαι πολύ περήφανος για την ομάδα μου και για την απόδοσή μου, εάν αναλογιστώ τη συναισθηματική πίεση και το άγχος που κουβαλά ένας αθλητής σε τέτοιες διοργανώσεις. Είναι αλήθεια, ότι κατά τη διάρκεια των τελευταίων 12 μηνών έπρεπε να αντιμετωπίσω μεγάλα εμπόδια, και τεράστιες αλλαγές όσον αφορά την υγεία μου, που έφερε σε δυσκολία και την προετοιμασία μου, αλλά ευτυχώς ήμουν έτοιμος να αγωνιστώ και να δώσω το 100% μου, κάτι που θα είναι πάντα ο στόχος μου.
Θα χρησιμοποιήσω τα συγκινητικά λόγια του συναδέλφου μου Robert Scheidt από την Βραζιλία, που σε ηλικία 48 ετών αγωνίστηκε στο Τόκιο, στους 7ους του κατά σειρά Ολυ.Αγώνες, για αυτούς που δεν τον γνωρίζουν, κέρδισε 5 Ολυμπιακά μετάλλια και 12 παγκόσμιους τίτλους. Μου είπε μετά τον αγώνα για το μετάλλιο, «Το ξέρω ότι πονά η 4η θέση, αλλά έπλευσες καλά όλη την εβδομάδα, και ήσουν ο μόνος που θα μπορούσε να προκαλέσει τον Αυστραλό για το χρυσό».
Μεγάλα συγχαρητήρια από τα βάθη της καρδιάς μου στους κατακτητές των μεταλλίων και στον συναθλητή μου στην προπόνηση Tonci Stipanovic για το δεύτερό του Ολυμπιακό μετάλλιο. Τα αποτελέσματά μας στο Τόκιο δείχνουν ότι αντιστρέψαμε αυτά του Λονδίνου, όταν εκείνος πανηγύριζε το αργυρό μετάλλιο μαζί μου, παρά την συναισθηματική απογοήτευση που κατέκτησε τότε την 4η θέση. Το ίδιο έκανε και ο Philip Buhl που πανηγύρισε μαζί με τον Herman για το μετάλλιο, σαν να ήταν δικό του.
Είμαι ευγνώμων που έχω τον Jozo Jakelić για προπονητή μου, που είναι μαζί μου τα τελευταία 15 χρόνια, και πάντα με στήριζε ακούραστα, ειδικά όταν τα πράγματα γίνονταν αρκετά δύσκολα και με βοήθησε να μεγαλώσω όχι μόνο σαν ιστιοπλόος αλλά και σαν άντρας. Αυτός είναι που αξίζει συγχαρητηρίων, με πολλούς τρόπους, για αυτό που είμαι σήμερα, και τον θεωρώ δεύτερό μου πατέρα.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ και στην οικογένεια και φίλους μου, που ποτέ δεν σταμάτησαν να με στηρίζουν, να με ανεβάζουν και να με πιστεύουν παρά τα όποια αποτελέσματα.
Υπάρχουν επίσης και πολλά άτομα πίσω από τις «κάμερες» που είναι πάντα δίπλα μου με τις γνώσεις, τον επαγγελματισμό και την στήριξή τους συνεχόμενα, για να πετύχουμε την ετοιμότητα και τη συγκέντρωση που χρειάζονται οι αποστολές μας. Είμαι πολύ τυχερός και τους ευχαριστώ που είναι μαζί μου.
Στους σπόνσορες και τους φιλάθλους που ήταν πάντα κοντά μου, σας ευχαριστώ πολύ για την υποστήριξη ειδικά όταν «έπεφτα» κάτω, ΟΠΑΠ Κύπρου , RCB Bank, Petrolina (Holdings) Public Ltd , Leventis Foundation, Stelios Philanthropic Foundation και Easy family of brands, Sergei Dobrovolskii και VITA Group.
Τέλος, ένα τεράστιο ευχαριστώ σε όλον τον κόσμο και τους ακόλουθούς μου. Η αγάπη και στήριξή σας, μου έδωσαν θετική ενέργεια, μαζί με τα μηνύματα που έλαβα όλες αυτές τις ημέρες, ήταν πραγματικά κάτι το απίστευτο, και δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο μοναδικός νιώθω. Αυτό με βοήθησε στο να έχω κίνητρο και λόγο για να συνεχίσω με το ίδιο πάθος, ένταση, σκληρή δουλειά και επιμονή στις επόμενες διοργανώσεις.
Σας ευχαριστώ όλους».
