Ριάνα Στυλιανού
Ο κορωνοϊός ξεκίνησε ως πανδημία υγείας, αλλά το ξέσπασμά του σε ολόκληρο τον πλανήτη δεν ήταν αποκρουστικό μόνο για την υγεία μας, αλλά και για την οικονομία. Είναι ξεκάθαρο πως αυτή η πανδημία θα δημιουργήσει μακροχρόνιες αλλαγές στον τρόπο με τον οποίο ζούμε και εργαζόμαστε.
Τα σχολεία, τα πανεπιστήμια και οι μικροεπιχειρήσεις ήταν από τα πρώτα που έκλεισαν λόγω του ιού. Στην συνέχεια τα εστιατόρια και οι καφετέριες έδωσαν ένα προσωρινό τέλος στις επιχειρήσεις τους και ορισμένοι στράφηκαν προς τις υπηρεσίες των take away και delivery - και αναγνωρίζοντας πως οι εργαζόμενοι μπορούν να εργαστούν σχετικά εύκολα από το σπίτι με σύμμαχό τους, την τεχνολογίας. Η επικοινωνία, άλλωστε, από απόσταση δεν ήταν ποτέ πρόβλημα τα τελευταία 20 χρόνια και ειδικότερα αυτή την χρονιά όπου το Zoom έκανε τον δημιουργό του δισεκατομμυριούχο.
Με αυτή την απότομη αλλαγή της καθημερινότητάς μας , μένοντας σπίτι 24/7 και βγαίνοντας μόνο εν ώρα ανάγκης σε κάποιο βαθμό, άλλαξε και η ρουτίνα μας. Το να αλλάζει, όμως, μια ρουτίνα από την μια στιγμή στην άλλη και οι υπερπροσπάθειες να συντονισούμε τον ύπνο και την κατ' οίκον εργασία κάνουν τα πράγματα ακόμα πιο περίπλοκα. Τα καλά όλου αυτού όμως είναι η δυνατότητα που έχουμε να περνάμε ώρα με την οικογένειά μας και να ερχόμαστε σε επαφή διαδικτυακά με άτομα που έχουμε καιρό να μιλήσουμε.
Αρχικά με τα σχολεία κλειστά, διεξάγουμε τη μεγαλύτερη δοκιμή της online διδασκαλίας και της κατ' οίκον εκπαίδευσης. Μόλις ολοκληρωθούν οι δυσλειτουργίες, η ηλεκτρονική εκπαίδευση θα αποδειχθεί ότι είναι ένα βιώσιμο μέσο εκπαίδευσης. Παρόλο που υπάρχει αυτή τη στιγμή, η χρήση θα αυξηθεί σταδιακά. Θα χρησιμοποιηθεί σε συνδυασμό με την παραδοσιακή προσωπική εκπαίδευση. Το κόστος του Κολλεγίου θα μπορούσε να μειωθεί δραματικά καθώς περισσότεροι μαθητές θα διδάσκονται μέσω διαδικτυακών μεθόδων.
Επίσης πολλοί απόφοιτοι λυκείου θα κοιτάξουν τους γονείς τους που έχασαν τη δουλειά τους και τα μεγαλύτερα αδέλφια τους, τα οποία πιθανόν να έχουν δάνεια σπουδών ενώ τρέχουν σε αδιέξοδες δουλειές πολύ χαμηλότερου επιπέδου απ’ ότι τους υποσχέθηκε το πανεπιστήμιο. Ένα τέτοιο περιβάλλον θα είναι αρκετά δύσκολο για την νεολαία να θέλει να επενδύσει σε σπουδές και πολλοί πιθανότατα να ενδιαφερθούν περισσότερο στην επιχειρηματικότητα παρά την εκπαίδευση.
Στο τέλος, θα ξεπεράσουμε τον κορωνοϊό και θα επιστρέψουμε σε μία πιο λογική αλλά συγκρατημένη ρουτίνα. Ορισμένα πρότυπα COVID-19, όπως η πτήση σε όλο τον κόσμο για την κάλυψη πελατών, θα αμφισβητηθούν. Η διοίκηση θα υπολογίσει το κόστος του αεροπορικού εισιτηρίου, των διαμονών του ξενοδοχείου, των ενοικιάσεων αυτοκινήτων και των πελατών σε ακριβά εστιατόρια και θα τα θεωρήσει περιττά ίσως και υπερβολικά. Θα περιοριστούν σε μία τηλεοπτική κλήση, γιατί θα εξοικονομήσουν χιλιάδες ευρώ ενώ και οι ίδιοι οι υπαλλήλοι θα σκεφτούν διπλά και τριπλά πλέον τους πιθανούς κινδύνους για την υγεία τους κατά την διάρκεια μιας πτήσης, την παραμονή στα ξενοδοχεία και την επίσκεψη σε γεμάτα εστιατόρια.
Θα δώσουμε μεγαλύτερη έμφαση στην υγεία μας αφού πολλοί ήταν αυτοί που στράφηκαν προς την σωματική άσκηση με την δικαιολογία να αντικρίσουν τον ήλιο και να εισπνεύσουν καθαρό αέρα. Αυτή η συνήθεια όμως θα μας μείνει και μετά την καραντίνα, εφόσον τα αποτελέσματα που βλέπουμε ότι έχει η σωματική άσκηση είναι ωφέλιμα και αναζωογονητικά προς τον άνθρωπο- κάτι που μέχρι τώρα αγνοούσαμε.
