Πριν από μερικά χρόνια έτυχε να βρεθώ με μια θεία μου η οποία ήταν Αφροαμερικάνα -και λέω ήταν γιατί σήμερα δεν είναι στην ζωή- σε ένα πολυκατάστημα. Τότε, μια "υπεράνω" Κύπρια κυρία που έτυχε να βρεθεί πίσω μας στην ουρά για το ταμείο, είπε: "Καλά, τι γυρεύουν οι μαύροι στο χωριό;". Λόγω ηλικίας, δεν μπόρεσα να της απαντήσω, αλλά ακόμη το μετανιώνω. Τότε όμως, κατάλαβα τι πάει να πει ο ρατσισμός και οι φυλετικές διακρίσεις. Μπορεί την εποχή εκείνη να μην γνώριζα περί ιδεολογίας, αλλά γνώριζα τι σημαίνει αδικία - και ήταν άδικο να μιλήσει έτσι. Σήμερα, 20 περίπου χρόνια μετά, διαπιστώνω -δυστυχώς- πως ο ρατσισμός εξακολουθεί να υπάρχει. Η πρόσφατη δολοφονία του George Floyd στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, λέει πολλά και αποδεικνύει πως ο ρατσισμός και λευκή ανωτερότητα δεν έχει γεωγραφικά όρια. Στο σημείο αυτό θα αναρωτιέστε για ποιο λόγο τα λέω όλα αυτά. Δεν πρόκειται να αναφερθώ περεταίρω στην προσωπική μου εμπειρία, αλλά θα ήθελα να τονίσω πως ο ρατσισμός είναι ανεπίτρεπτος και καλό είναι, να μάθουμε στα παιδιά μας πως ανεξαρτήτως διαφορών, όλοι είμαστε ίσοι.
Τι μπορούμε να κάνουμε για να μην καλλιεργήσουμε ρατσισμό στα παιδιά μας
Καταρχάς θα πρέπει να πούμε πως τα παιδιά όταν γεννιούνται δεν γνωρίζουν τίποτα για τον κόσμο μας. Στο χέρι μας είναι να τα καλλιεργήσουμε σωστά - καθώς ότι και αν λέγεται, τα παιδιά έχουν πρότυπο τους γονείς τους και εκπαιδεύονται αντίστοιχα. Αυτό φυσικά δεν σημαίνει κατ' ανάγκη, ότι δεν μπορούν να αλλάξουν στην πορεία και πολλές φορές, να απορρίψουν τα πρότυπα με τα οποία μεγάλωσαν. Η παιδική ηλικία όμως είναι η αρχή. Η συμπεριφορά μας και κάθε ασήμαντο που μπορεί εμείς να νομίζουμε πως είπαμε ως γονείς, έχει σημασία. Τι εννοούμε; Αποφάσεις του τύπου σε ποια περιοχή θα μείνουμε και σε ποιο σχολείο θα στείλουμε το παιδί μας παίζουν ρόλο στο πώς θα εκλάβει ζητήματα διαφορετικότητας και διακρίσεων. Μια κουβέντα για έναν αλλοδαπό που ίσως είναι εγκληματίας, θα καθορίσει πολλά.
Photo by Tanaphong Toochinda on Unsplash
Όπως αναφέρει και σχετικό δημοσίευμα της huffingtonpost.gr, είναι σημαντικό να διαμορφώσουμε ένα περιβάλλον μέσα στο σπίτι μας όπου το παιδί από μικρή ηλικία θα εξοικειωθεί με ζητήματα σχετικά με τον ρατσισμό και την ισότητα των φύλων και εθνικοτήτων. Το έργο μας αυτό θα ευκολύνουν παιδικά βιβλία και ταινίες. Επίσης, δεν θα πρέπει να αποφεύγουμε ερωτήσεις που έχουν να κάνουν με την διαφορετικότητα, επειδή μας προκαλούν άγχος. Όταν ένα παιδί δει στον δρόμο ένα gay ζευγάρι και μετά μας ρωτήσει τι συμβαίνει, δεν σημαίνει ότι θα αναπτύξει τις σεξουαλικές του προτιμήσει μετά από αυτή την συζήτηση ή έστω, την εικόνα που είδε για μερικά δευτερόλεπτα. Με την σωστή επικοινωνία, τα παιδιά αντιλαμβάνονται την διαφορετικότητα και μαθαίνουν πως κανένας δεν είναι ανώτερος. Είναι όλα σωστά και παράλληλα, όλα λάθος.
Όταν για παράδειγμα ένα παιδάκι μας ρωτήσει γιατί κάποιο άλλο έχει σχιστά μάτια ή σκούρο δέρμα, θα πρέπει να το βοηθήσουμε να κατανοήσει την εθνικότητά του και να εστιάσουμε στις ομοιότητές μας. Μια καλή ιδέα, για να βοηθήσουμε ακόμη περισσότερο ένα παιδί να κατανοήσει την διαφορετικότητα, εφόσον μπορούμε, καλό είναι να επισκεφτούμε χώρες με διαφορετικές κουλτούρες και νοοτροπία. Όταν βρεθούμε εκεί, εννοείται πως δεν θα εστιάσουμε στις διαφορές μας, αλλά θα περάσουμε καλά.
Photo by Eye for Ebony on Unsplash
Όσο μεγαλώνουν τα παιδιά και μπαίνουν στη εφηβεία σταδιακά αποκτούν ανεξαρτησία, ελευθερία και αρχίζουν να υιοθετούν δικές τους ιδέες για τον κόσμο. Αν όμως, έχουν εκπαιδευτεί κατάλληλα, το πιο πιθανό είναι να κρατήσουν τις αξίες τους σταθερές. Αυτή όμως η περίοδος, είναι ίσως η ιδανικότερη για να μιλήσουμε ουσιαστικά περί διαφορετικότητας.
Με πληροφορίες από huffingtonpost.gr και HuffPost US
