Η διακυβέρνηση του Αφγανιστάν από τους Ταλιμπάν μεταξύ 1996-2001 γράφτηκε με μελανά χρώματα, με τη διεθνή κοινότητα να καταδικάζει την αυστηρή και ακραία εκδοχή του νόμου της Σαρία, η οποία περιελάμβανε τιμωρίες όπως δημόσιους λιθοβολισμούς, μαστιγώματα και απαγχονισμούς.
Υπό τον φόβο ότι οι Ταλιμπάν θα εφαρμόσουν με τον ίδιο ζήλο και θα παραφράσουν τα λεγόμενα του Μωάμεθ, οι Αφγανοί προσπαθούν όπως-όπως να εγκαταλείψουν τη χώρα.
Τι είναι η Σαρία
Η Σαρία ή Ισλαμικός Νόμος είναι ο ισλαμικός θρησκευτικός κώδικας διαβίωσης. Ένα σύστημα νόμων εμπνευσμένο από το Κοράνι, τις πράξεις και τα λεγόμενα του προφήτη Μωάμεθ. Προκύπτει ακόμα από τους φετφάδες, δηλαδή τις νομικές απόψεις και διδακτικές ερμηνείες που μπορούν να δώσουν ειδικευμένοι νομικοί και μουφτήδες, πάνω σε θέματα που σχετίζονται με τον ισλαμικό νόμο.
Η Σαρία σημαίνει τον "καθαρό" δρόμο που οδηγεί προς την "πηγή του ύδατος". Περιλαμβάνει έναν κώδικα διαβίωσης που προβλέπει προσευχές, νηστείες και δωρεές προς τους φτωχούς. Άλλες πτυχές της Σαρία περιλαμβάνουν οδηγίες για το οικογενειακό δίκαιο, τα οικονομικά και τις επιχειρήσεις.
Ποιες είναι οι σκληρές ποινές
Ο ισλαμικός νόμος χωρίζει τα αδικήματα σε δύο γενικές κατηγορίες: Τα hadd που θεωρούνται σοβαρά εγκλήματα με συγκεκριμένες ποινές, και τα tazir, όπου οι ποινές αφήνονται στη διακριτική ευχέρεια και την κρίση των δικαστών.
Στα hadd περιλαμβάνεται η κλοπή, που μπορεί να τιμωρηθεί με τον ακρωτηριασμό ενός χεριού του δράστη και η μοιχεία, για την οποία οι ένοχοι μπορούν να τιμωρηθούν με θάνατο διά λιθοβολισμού. Η κατάποση αλκοόλ επίσης μπορεί να τιμωρηθεί με μαστίγωμα.
Στις qisas προβλέπεται πως ο δράστης υποβάλλεται ακριβώς στις ίδιες συνέπειες που είχε προκαλέσει με τις πράξεις του, στο θύμα του.
Τι σημαίνει για τις γυναίκες
Από το 1996 μέχρι το 2001, οι γυναίκες τέθηκαν ουσιαστικά σε κατ’ οίκον περιορισμό καθώς δεν τους επιτρεπόταν να εργαστούν ή να λαμβάνουν εκπαίδευση.
Οι γυναίκες και τα κορίτσια από την ηλικία των οκτώ ετών έπρεπε να φορούν μπούργκα και έπρεπε να συνοδεύονται από έναν άντρα συγγενή εάν ήθελαν να βγουν από το σπίτι τους.
Ο λιθοβολισμός θεωρείται η τιμωρία που πρέπει να επιβάλλεται για τη μοιχεία. Ο λιθοβολισμός αποτελεί κυρίως έναν τρόπο θανάτου για τις γυναίκες, εφόσον η μαρτυρία μιας γυναίκας ενώπιον του δικαστηρίου μετράει κατά το ήμισυ και οι βιασμοί αξιολογούνται ως «ομολογία» μοιχείας.
Τα παπούτσια με ψηλά τακούνια απαγορεύονταν ώστε να μη διεγείρονται οι άνδρες, τα σπίτια με παράθυρα στο έδαφος και τον πρώτο όροφο έπρεπε να καλυφθούν με μπογιά ενώ οι γυναίκες απαγορεύονταν επίσης να βγαίνουν στα μπαλκόνια τους.
Δεν επιτρεπόταν η φωτογράφηση, η κινηματογράφηση ή η προβολή εικόνων γυναικών σε εφημερίδες, βιβλία, καταστήματα ή στο σπίτι, άλλαξαν τα «γυνακεία» τοπωνύμια και απαγορεύτηκε στις γυναίκες να εμφανίζονται στο ραδιόφωνο, την τηλεόραση ή σε δημόσιες συγκεντρώσεις.
Οι γυναίκες που δεν υπάκουαν στους κανόνες, ακόμη και αν δεν είχαν άνδρες συγγενείς για να βγουν έξω, μαστιγώνονταν στον δρόμο ή στα γήπεδα και τα δημαρχεία.
Επίσης, έκοβαν τις άκρες του αντίχειρά τους αν φορούσαν βερνίκι νυχιών και τις λιθοβολούσαν μέχρι θανάτου εάν αρνούνταν να δηλώσουν πίστη στους Ταλιμπάν.
Όποιος παραβίαζε τους κανόνες μπορούσε να υποστεί ταπείνωση, δημόσιο ξυλοδαρμό από τη θρησκευτική αστυνομία των Ταλιμπάν ή να εκτελεστεί.
