newsroom must
Αποτελεί ένα από τα πιο δυνατά πρόσωπα των ημερών, η πυροσβέστης με την προσπάθειά της να σώσει όσα περισσότερα μπορεί μέσα από τις πύρινες φλόγες στην Ελλάδα, Κατερίνα Ιωαννίδου, κάνει το γύρο του διαδικτύου, με τον αγώνα της.
Η νεαρή, φαίνεται στις φωτογραφίες που κυκλοφορούν να προσπαθεί να σώσει ένα σπίτι από την πυρκαγιά ενώσω το δικό της σπίτι είχε τυλιχτεί στις φλόγες, όπως έγινε γνωστό στη συνέχεια. Όπως μπορείτε να διακρίνετε από τις φωτογραφίες, στο βλέμμα της αποτυπώνεται η ένταση της στιγμής, και η τεράστια ψυχική επιβάρυνση της επιχείρησης.
Το πρόσωπό της έχει γίνει μαύρο από τους καπνούς, αλλά η ίδια δεν πτοείται και ρίχνεται στη μάχη, με μοναδικό σκοπό να καταφέρει να διασώσει ότι μπορεί.
Η Κατερίνα, ωστόσο είχε γίνει γνωστή για το έργο της, όταν δημοσιεύθηκαν φωτογραφίες της, από μια άλλη μάχη με πύρινη λαίλαπα, που έδωσε σε ένα μέτωπο στην Ανάβυσσο, τον Σεπτέμβριο του 2020. Με την ίδια να δηλώνει σε συνέντευξή της τότε πως είχε ριχθεί στις «φλόγες» της ζωής από μικρή, κληθείσα να αντιμετωπίσει τεράστιες δυσκολίες όμως δεν ξέχασε ποτέ ότι η αλληλεγγύη κρατάει την εσωτερική της αρμονία.
Αναφερόμενη στην κακοποίηση που είχε υποστεί από τον σύντροφό της «Έφτασα πολύ κοντά στον θάνατο. Υπέστην κακοποίηση, άγριο ξύλο, από τον τότε φίλο μου», εξηγεί γιατί στράφηκε προς τον εθελοντισμό , «Παρόλο που κινδύνεψα πολύ γιατί το χτύπημα ήταν στο κεφάλι πολύ μεγάλο, νομίζω ότι το αντιμετώπισα με σθένος και με τη βοήθεια του Θεού το ξεπέρασα. Έμαθα να μην ανέχομαι το μπόουλινγκ και όταν έβλεπα ότι διαπράττονταν μια αδικία εις βάρος κάποιου αδύνατου, έτρεχα για να τον βοηθήσω. Θυμάμαι να φωνάζουν τη μητέρα μου συνέχεια στο σχολείο για να της παραπονεθούν ότι τσακώθηκα».
Στη συνέχεια, αναφέρθηκε και στην ψυχολογική της κατάπτωση, λέγοντας μεταξύ άλλων, «Ήμουν μέσα στο λεωφορείο στην Κρήτη και πήγαινα στη δουλειά μου. Δίπλα μου καθόταν ένας κύριος ο οποίο μασούσε τσίχλα. Κάποια στιγμή σηκώθηκα πάνω και άρχισα να τον γρονθοκοπώ άγρια γιατί με ενοχλούσε ο ήχος που έκανε όταν ανοιγόκλεινε το στόμα του. Δεν καταλάβαινα τι έκανα φυσικά διότι ήμουν σε κατάσταση αμόκ.
Μου είπαν μετά που μου εξιστόρησαν το συμβάν ότι σταμάτησε ο οδηγός του λεωφορείου, κάλεσαν και ήρθε ένα περιπολικό και ένα ασθενοφόρο για να πάρει για προληπτικούς λόγους τον άνθρωπο που έδειρα. Εμένα με έλαβαν στο περιπολικό, έδωσαν σήμα για να με πάνε στο Τμήμα γιατί οι αστυνομικοί δεν γνώριζαν τι ακριβώς μου συμβαίνει. Ευτυχώς ένας αστυνομικός κατάλαβε ότι έπρεπε να με πάνε στο νοσοκομείο.
Με μετέφεραν στο ψυχιατρικό τμήμα του νοσοκομείου, με εξέτασε ο ψυχίατρος και η διάγνωση του ήταν ότι έπαθα νευρικό κλονισμό από υπερκόπωση. Όταν περιέγραψα στον γιατρό τη ζωή μου και τα ωράρια που δουλεύω και τι ακριβώς κάνω, μου επέβαλε να κρατήσω μία δουλειά και μία από τις δραστηριότητες που ασχολούμουν...».
Τέλος να τονίσουμε ότι η ίδια, επέλεξε να εργάζεται ως εποχική υπάλληλος της Πολιτικής Προστασίας του Σαρωνικού, δηλώνοντας «Από 8 ετών είμαι στο κομμάτι του εθελοντισμού, χάρις στις αρχές που έχω πάρει από την οικογένειά μου. Τώρα έχω την τιμή να εργάζομαι εποχική στην πολιτική προστασία δήμου Σαρωνικού, είμαι περήφανη, είμαι πολύ τυχερή».
