Δεν μπορεί μια στήλη αφιερωμένη στις ανθρώπινες σχέσεις και διαδράσεις να μείνει ανέπαφη με τα όσα εξελίσσονται στον κόσμο τις τελευταίες ημέρες. Με τον πόνο και τις μνήμες να διαγράφονται στα πρόσωπα όλων όσων βλέπουμε στα ΜΜΕ, δεν μπορούμε παρά να μην τα συνδυάσουμε με όσα συμβαίνουν γενικότερα ανάμεσα στους ανθρώπους.
Τα μηνύματα είναι για τον άμαχο πληθυσμό για άλλη μια φορά ξεκάθαρα. Ο φόβος επανέρχεται στην ζωή μας, όχι υπό την απειλή του εχθρού, όπως συμβαίνει στις χώρες τις κεντρικής Ευρώπης, αλλά υπό την μορφή της μνήμης. Τα χρόνια που πέρασαν από τότε που το νησί μας βίωσε μια τέτοια καταστροφή δεν είναι δα και τόσα πολλά που να αφαιρούν από το DNA μας τον φόβο. Για το μέλλον, για τις συνέπειες, για την καινούργια πραγματικότητα και ούτω καθεξής. Ωστόσο, εμείς πλέον, σαν κομμάτι της ανθρωπότητας παρακολουθούμε αποσβολωμένοι τα όσα τεκταίνονται.
Ο πόλεμος φέρνει καταστροφή. Η ψυχολογία των μαζών τείνει να μας διδάξει αρκετά πράγματα για το πώς λειτουργούν οι σύγχρονοι πολιτισμοί. Δείχνει ξεκάθαρα ότι πράγματι, ο άνθρωπος που θέτει τον εαυτό του υπό την «επήρεια» ενός όχλου, προδικάζει τις επόμενες πράξεις του. Ασχέτως αν αυτές έχουν θετικό ή αρνητικό πρόσημο.
Για άλλη μια φορά καλούμαστε να βρεθούμε αντιμέτωποι με την ρευστότητα της ανθρώπινης φύσης. Με την θλίψη και την αβοήθητη σκέψη που προκαλεί ένα τέτοιο σκηνικό. Με τις ηθικές, κοινωνικές και βιοτικές μας αρχές να σοκάρονται. Χωρίς απαραίτητα να καλούμαστε να λάβουμε δράση ή να επιλέξουμε στρατόπεδα.
Πώς αντιμετωπίζεται; Με γνώση. Γνώση που μεταδίδεται στις συζητήσεις με τους συνανθρώπους μας, γνώση που μεταλαμπαδεύεται στα παιδιά μας. Γνώση για το μέλλον που κρίνεται αβέβαιο. Δεν είμαστε εδώ για να κατατείνουμε κι άλλο το κλίμα, όχι. Είμαστε εδώ για να φωνάξουμε ξανά το «δεδομένο». ΑΓΑΠΑΤΕ ΑΛΛΗΛΟΥΣ.
Αυτό είναι που οφείλουμε, τουλάχιστον κοινωνικά στις μετέπειτα γενιές. Την γνώση προς το ανθρώπινο καλό, την ανιδιοτελή στήριξη στον συνάνθρωπο, την συγχώρεση και την υπομονή. Αγαθά και αρχές που μόνο να αφαιρέσουν μπορούν από τον φόβο. Διαλύοντας κάθε τοξικότητα και κάθε αρνητική πράξη. Διδάξτε τον διάλογο και την αντικειμενικότητα, την συμφωνία και την επικοινωνία.
Επενδύστε στην συναισθηματική νοημοσύνη και σπάστε το φράγμα της στερεοτυπικής τοποθέτησης στη μάζα. Αφουγκραστείτε τα όσα σας επικοινωνούνται και πάρτε αποφάσεις όχι εν βρασμό, αλλά μεστωμένες και καλοδουλεμένες. Αυτό είναι το κλειδί στην επιτυχία των ανθρωπίνων σχέσεων. Η κυκλική σκέψη που καταλήγει στην συμφωνία και ενδέχεται όχι απαραίτητα να αλλάξει την άποψη του άλλου, αλλά την αποδοχή του.
Εφοδιαστείτε με τα κατάλληλα «όπλα» που δεν θα αφαιρέσουν ζωή, αλλά θα δώσουν πνοή στους επόμενους για να ελπίζουν σε κάτι καλύτερο. Ένα κόσμο γεμάτο από κατανόηση και ελεγχόμενη τριβή, ένα κόσμο που στην τελική δεν θα προσφέρει μόνο ευθύνες και φόβο, αλλά θα δίνει νόημα στην πάλη προς την επιβίωση.
