Ένα τεράστιο θέμα, χιλιο – συζητημένο, αναλυμένο από διάφορες πλευρές, με τάσεις που επιφέρουν κοινωνικά στερεότυπα, με διακρίσεις ανάμεσα στα φύλα, με φοβίες και με άλλα τόσα, που πολλές φορές επηρεάζουν σε τεράστιο βαθμό τις επιλογές που κάνουμε στις σχέσεις μας.
Ας το πάρουμε όμως από την αρχή. Η αντίληψη και τα θέλω είναι δύο διαφορετικά πράγματα, όπως και σε όσα θέματα απασχολούν την ψυχολογία, δεν υπάρχει απόλυτο και μοναδικό, πάντα μιλάμε για διαφορετικές συνθήκες, εξατομικευμένες ανάγκες και προσωπικές απόψεις που αλλάζουν τα δεδομένα.
Έτσι όταν καλούμαστε να πάρουμε την απόφαση, στιγμιαία τις περισσότερες φορές, καθώς η αγωνία του πρώτου ραντεβού μπορεί να οδηγήσει σε παρορμητισμό, επηρεαζόμαστε από όλα τα πιο πάνω, κυρίως ασυνείδητα. Αυτό όμως που πάντα θα ξεχωρίζει στις συζητήσεις των ατόμων είναι τα κοινωνικά ταμπού / στερεότυπα που θέλουν, ειδικά τις γυναίκες, που ολοκληρώνουν την ερωτική εμπειρία του πρώτου ραντεβού με σεξουαλική επαφή, να είναι άλλης «κλάσης» θηλυκά που ίσως δεν έχουν συναισθηματική δέσμευση με τον σύντροφό τους.
Πόσο λάθος όμως κάνουν; Πόσο επίπονο είναι στις προσωπικότητες που μεγαλώνουμε, να τις αναγκάζουμε να σκέφτονται με αυτό τον τρόπο; Πόσο μπορεί να πληγώνει ο στερεοτυπισμός πρώτα την ταυτότητα και μετά τη σεξουαλική ζωή των γυναικών;
Όλα αυτά τα ερωτήματα θα έπρεπε να ταλανίζουν την κάθε κοινωνία που σέβεται τον εαυτό της και αποδέχεται τα άτομα στο 100%, ιδιαίτερα όταν μιλούμε για ένα τόσο ευαίσθητο θέμα όπως η σεξουαλική εμπειρία και ανάπτυξη.
Ας ελαφρύνουμε όμως το κλίμα, και ας πούμε πως τίποτα από τα πιο πάνω (σ.σ ταμπού) δεν υφίσταται.
Οι συνθήκες που οδηγούν συνήθως τα άτομα στο να επιλέξουν να προχωρήσουν στην σεξουαλική συνεύρεση μετά το πρώτο ραντεβού είναι τρείς, η χημεία, η έλξη και το υποσυνείδητο κληρονομικό ιστορικό.
Δηλαδή, πρώτα, κατά τη διάρκεια της συζήτησης, υπολογίζουμε και μετρούμε σε πρακτικό βαθμό το πόσο μεγάλη χημεία έχουμε με τον παρτενέρ, αν έχουμε κοινά ενδιαφέροντα, αν ο τρόπος σκέψης μας είναι παρόμοιος και ούτω καθεξής. Μετά νιώθουμε την έλξη, τη διέγερση, την ερωτική συνάφεια, το γέλιο, το ερέθισμα, και σίγουρα το πόσο έντονο είναι το βλέμμα. Τέλος, «χτυπά» το κληρονομικό χάρισμα, το DNA, η βάση της εξελικτικής ψυχολογίας που απαντά στην εν δυνάμει επιλογή συντρόφου που θα καταφέρει να διαιωνίσει το είδος, θα είναι καλός προστάτης του σπιτιού, της γυναίκας που έχει τα προσόντα να γίνει μάνα κ.ά.
Άρα αυτό που εν τέλη θα συμβουλεύαμε, όσους έχουν την αρχική απορία, είναι να εμπιστευτούν το ένστικτό τους. Να δώσουν βάση στο συναίσθημα και να πράξουν συνειδητά, γνωρίζοντας πως η απόφαση που παίρνουν, πρώτα θα καθορίσει και την επιλογή της μονιμότητας (αν το σεξ εν τέλη είναι mind-blowing / φανταστικό τότε αλλάζουν πολλά δεδομένα), και μετά θα ταράξει τα νερά της κοινωνίας, αφήνοντάς την άλαλη μπροστά στο μεγαλείο του έρωτα.
